Make A Wish (Dutch 1D Fanfiction)

Hoofdstuk 4

*DELILAH'S POV*

We zaten samen op de bank tv te kijken tot Rose thuis zou komen. Ik werd gek van ongerustheid! Met Brandon wist je 't nooit..

"Ik ga d'r halen hoor.." Zei ik en ik stond op.

Terwijl ik dat zei ging de deurbel.

Ik sprong over de bank met een soort van judo-rol en rende naar de deur. Ik trok hem supersnel open en ik zag een van mijn grootste idolen staan op de stoep.

Van schrik swiepte ik de deur met een rotvaart dicht. Ik leunde met m'n rug tegen de deur aan en haalde diep adem.

"Kwam Harry Styles onze Rosie nou net thuisbrengen of ben ik nou gek?" Vroeg ik mezelf hardop.

"Wat zeg je Lay?" Hoorde ik Rikky uit de woonkamer roepen.

"Niikss!" Riep ik. Ik zou wel gek geworden zijn.

Oke. Haal diep adem. Het is maar een hallucinatie..

Ik opende de deur en Harry keek me aan met een verbaasde lach.

"Uhh.. Hi.. again?" Vroeg hij met een verbaasde lach op z'n gezicht. Ik onderdrukte een gil. Afgang... Toen richtte ik me weer op Rosie anders wist ik zeker dat ik huilend van geluk over de grond zou gaan rollenbollen. (lol)

"Jij hebt wat uit te leggen lieve schat.." Zei ik boos tegen Rose en ik deed een afkeurend vingertje naar haar.

"Dat vertel ik jullie zo wel. Het belangrijkste is dat Brandon een zak was en Harry en de rest me gered hebben. Maar vooral Harry.." Legde Rosie zwijmelend uit. Harry scheen er niks van te merken.

Uhoh. Ik zag die obsessieve verliefdheid die wij 6en hadden over 1D al weer helemaal terugkomen.

"Harry wil je nog even binnenkomen?" Vroeg Rose vriendelijk en ze wees achter zich met haar duim.

"Uh.. Heel graag maar de jongens zitten op me te wachten. Toch bedankt." Antwoordde hij teleurgesteld. Harry stond op het punt om weg te lopen toen hij zich bedacht en zich weer terug naar ons draaide.

"Ehmm, ik weet niet of ik je nog een keer zal tegenkomen... Ik durf het bijna niet te vragen maar.. Zou ik je nummer mogen hebben..? " Vroeg hij heel onzeker. Ik zag Rosie's gezicht oplichten en ze knikte ja.

Harry gaf zijn telefoon aan haar en ze zette vlot het nummer erin. Harry aarzelde even maar gaf haar toch zachtjes een kus op haar wang en liep toen weg. Toen hij bij z'n auto stond riep hij nog "Ik sms je! En slaaplekker meiden!" en hij scheurde in zijn Audi de straat uit.

"O. My. God." Zei Rose met lange pauzes terwijl ze glazig voor zich uit staarde.

"Wil je me eventjes knijpen..?" Vroeg ze en ik kneep in d'r arm. "Auw! Oke ben wakker!!" Piepte ze en ik liet haar lachend los.

"We moeten het de rest vertellen.." Zei ik.

Rose knikte begon te gillen.

"MEIDEEEEENN!"

...

"Ik kan niet geloven dat Harry je nummer gevraagd heeft!" Riep ik dolblij uit en ik sloeg een glas cola achterover.

"Ja ik kan het zelf ook bijna niet geloven!" Zei ze met een supergrote lach op haar gezicht, die zou voorlopig nog niet verdwijnen.

We zaten met ze allen op de grote bank een film te kijken. Hoewel, niemand had meer aandacht voor de TV. Iedereen focustte op Rosie en haar avontuur van vanavond.

"Heeft Brandon je echt niet aangeraakt. Anders grijp ik hem hoor.." Gromde Rikky.

"Nee ik ben oke. Harry ging voor me staan en duwde hem van me af. Jullie weten wat voor spierbundel Brandon is.. Maar het leek alsof het Harry gewoon geen moeite kostte om hem te verslaan.." Legde Rose uit.

"Harry is wel die superheldboy hoor." Zei Lola met een gekke stem. Iedereen kreeg de slappe lach.

"Je had het gezicht van die Nick moeten zien!" Rosie moest huilen van het lachen.

Na nog een half uurtje gelachen te hebben gingen we allemaal maar naar bed toe.

De dagen die daarna kwamen gingen zo langzaam als maar kon. Rosie wachtte zenuwachtig af tot Harry zou bellen. Ik was bezig met een nieuw nummer schrijven en de rest had ook zo zijn eigen bezigheden. Het was alleen kut dat mijn gitaar nu kapot was. Tot die tijd gebruik ik die van Rosie wel. Mijn gitaar was veel beter! Nouja, voor die dus kapot ging dan..

"AAH!!" Hoorde ik iemand van beneden gillen. Ik schoof de gitaar van me af en vloog de trap af. Niemand in de woonkamer.. Keuken!

Ik ging het hoekje om en zag Rose daar dolblij op en neer springen.

"Rose! Normaal! Please.." Riep Emily geïrriteerd.

Rose keek boos naar de deur van de keuken en begon weer op een neer te springen. Ze gooide haar telefoon naar me en ik keek op het schermpje.

Vreemd nummer: "Hii! Ehm zou je vanavond wat leuks willen doen met z'n tweeën? :$ xxxx Harry"

"Omygod! Meiden! Shoppingtime! Rose heeft een date vanavond!!" Gilde ik en toen we de rest hoorde gillen renden we naar ze toe en deden we met z'n allen geweldige dancemoves. Daarna volgde weer een vlaag van de slappe lach bij ons allemaal en zaten we allemaal te janken op de bank van het lachen.

"Nou kom op meiden! Ons kleine meisje heeft een date vanavond dus we moeten haar mooi maken!"

We deden allemaal onze jas aan en gingen in de auto's van Emily en Rikky. In de auto's deden we de CD van One Direction op en waren we shameless en keihard aan het meezingen.

"Daar is nog een parkeerplekje." Zei ik tegen Emily die reedt en ik wees naar een lege parkeerplek. Emily parkeerde vlotjes en we stapten allemaal uit.

*ROSIE'S POV*

"Hallo Rosalie." Hoorde ik iemand van achter me zeggen met een kille stem. Voor mij stonden Gina en Lola en ze keken doodsbang naar diegene die achter mij stond.

"Hi Brandon." Zei ik kortaf zonder hem ook maar een blik te gunnen.

Hij trok z'n mond weer open. "Waar is Harry?" Vroeg hij.

Shit. Hij moet denken dat hij in de buurt is dan laat hij ons met rust.

"Hij is hier over 5 minuten, als het niet korter is." Zei ik.

Brandon liep naar me toe en ging tegen me aan staan.

"Wtf doe je.?" Zei ik boos. Gister viel die me nog aan en nu deed hij weer zo.

"Ik was echt te dronken. Het spijt me echt zo schatje. Neem me alsjeblieft terug.." Fluisterde hij in m'n oor en hij gaf zachtjes kusjes in m'n nek.

"Brandon.." Zei ik op een waarschuwende toon.

Hij legde z'n handen tegen m'n billen en ging door met de kusjes.

"Sst..." Siste hij zachtjes. That's it!

Brandon zakte door z'n knieën en jammerde van de pijn. Zo'n knietje op een bepaalde plek kon heel erg van pas komen. Vooral op dit soort momenten! Ik keek tevreden en stapte over hem heen. Ik veegde het speeksel uit m'n nek (bah) en we gingen met z'n zessen shoppen alsof er niks aan de hand was.

Vanavond zou echt geweldig worden!