HELLVIN's POV
Nasa harap ako ng gate naghihintay sakanya, it's already 9 am and 9:30 ang klase nila ngayon. Naghihintay lang ako bg makita ko na siyang naglalakad. Hindi niya kasabay si Yhannie, siguro hindi papasok.
"Theresa." Sabi ko. Pero tinignan niya lang ako.
"Hell please. Umalis ka jan." She said coldly.
"Theresa, huli na to. And i promise, i promise na kahit kailan hindi na ulit kita kukulitin." Masakit isipin na baka hindi siya pumayag. Pero sa huli, um-oo rin siya.
Hinila ko na siya at sinakay sa kotse.
"Saan tayo pupunta?" Sabi niya.
Tinitigan ko lang siya, eto na kasi yung huling beses na matititigan ko siya ng sobrang tagal. Namula ang mukha niya kaya naman umiwas siya.
"Saan nga tayo pupunta?" Sabi niya. Napangiti na lang ako.
"Maglilibot. Theresa, kahit ngayon lang please? Last na to, please pretend that you sutill love me." I said.
Tinignan niya lang ako, bakas sa mata niya ang lungkot. Pero sa huli ngumiti siya at niyakap ako. Napangiti na rin ako.
"So tara? San tayo? Gusto ko mag-EK!" She said.
Tumango ako at sinunod ang gusto niya. Pero before we went to Laguna, nanuod muna kami ng movie, Everyday, I Love You it was a great movie actually. So at 11:30 bumyahe na kami ng Laguna and at exactly 1 nakarating kami.
"Mamaya na tayo mag EK! Maglibot muna tayo." Sinunod ko ang gusto niya.
Nagpunta kami sa kung saan saan, we took a lot of photos and we created another memory to be remembered. Parang noon lang, ang pagkakaiba noon wala kaming iisipin sa kinabukasan, unlike now, ang sakit isipin na sinula bukas, hindi ko na siya mahahawak at makikita.
"Hey! Nakikinig ka ba! Hooooy!!!!" Nagulat ako ng sumigaw siya na kung saan nakuha namin ang attention ng mga tao.
"Ingay mo talaga kahit kailan." She asked me to go to the Botique. We bought some clothes. And at 2 pm nagpunta kami sa dagat.
Nagbasaan, nagkulitan, naglaro. As if we're enjoying the best of our lives. Sa bawat pupuntahan namin ay may picture, good thing i brought my Polaroid.
Nagkulitan lang kami hanggang 4 dahil niyaya ko siyang kumain sa isang restau. Nagorder kami ng marami. Like Shrimp, Bangus, Sushi, Crab and more. Habang kumakain, nagkwekwentuhan kami at nagtatawanan.
"Oo tapos, tapos si Jin hahahaahahaha! Lumobo yung sipon hahahaha."
Before nahihiya ako kapag naguusap kami kasi puro kagaguhan ang kwento niya, pero ngayon. Wala na akong pake, dahil mas nakakaenjoy pala talaga yung ganitong usapan. I can everm hear a lot of people.
Ang sweet naman nila.
Ang cute nila tignan, ang kulit haha.
Sana ganyan din tayo.
Then i realized, im lucky af with her, lucky for having her. But then everything was fucked up.
"Mamaya na tayo magbanlaw. Dali!!! Ang bagal mo kumain 5:30 na eh, sunset naaa!!!"
Kahit 5 o'clock pa lang naman. Nagbayad na kami kaagad at nagmamadaling bumalik sa dagat. Umupo muna kaming dalawa, pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko.
"Kung sana, sana ganito lang tayo lagi kasaya." Sabi niya.
"Theresa, kung---" Sasabihin ko sana na kung aalis ba ako pipigilan niya ako. Pero hindi niga ako pinatapos.
BINABASA MO ANG
My Badboy Prince
Подростковая литератураOnce upon a 3 years ago, i left someone. But now i want him back. I used to have him but now idin't know was there any chance to be his girl? Or just another stranger. Would he still be my badboy prince or my badboy stranger?