xx.7- Amnesia

301 15 0
                                    

Clyde's POV

Ang aga pa masyado para pumasok, 6am pa lang pero nandito na ako sa Room. Tinitignan ko yung isang upuan na nasa gilid ko, tss. Katabi ko nga pala siya. Kinuha ko yung gitara ko, buti dinala ko to.

And i start strumming...

[Amnesia by: 5SOS]

I drove by all the places we used to hangout getting wasted.
I thought about our last kiss, how it felt the way you taste it.
And even though you're friends tell me you're doing fine.
Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you?
When he says those word that hurt you, do you read the ones i wrote you?

Why am i singing this? Ang Emo, shet.

Sometimes i start to wonder was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?

'Cuz i'm not fine at all.

Ginawa ko naman na lahat e. Pero bakit? Bakit sa puso ko sinasabing pakinggan ko siya, pero sa utak ko sinasabing kasinungalingan lang ang lahat. Ni isa, walang totoo.

I remember the day you told me you were leaving.
I remember the make up running down your face.
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made.

Nung araw na sinabi niyang "I'm sorry" naramdaman kong umiiyak siya. Hinabol ko siya pero sa isang salita lang nagunaw ang mundo ko. "Hindi na kita mahal Clyde. I'm so sorry."

I wish that i could wake up with amnesia,
And forget about the stupid little things,
Like the way it felt to fall asleep next to you,
Cause the memories i never can escape,
'Cuz i'm not fine at all.

Sana nga. Magising na lang ako ng isang araw na ni isa wala akong maalala, na sana ni isa wala akong matandaan. Kasi ang totoo hanggang ngayon sa tuwing maaalala ko ang lahat nasasaktan pa din ako. Nahihirapan pa din ako, kasi hindi madaling kalimutan yung mga bagay na nagbaon ng napakadaming memorya.

The pictures that you sent me they're still living in my phone,
I'll admit i like to see them, i'll admit i feel alone,
And all my friends keep asking why i'm not around?

Sa computer, sa cellphone, sa kwarto. Nandun pa din yung mga litrato niya, litratong masayang kasama ako. Araw-araw ko iyong tinitignan, kahit na nasasaktan ako.

It hurts to know you're happy, yeah
It hurts that you moved on.
It's hard to hear your name when i haven't seen you in so long.

Nung umalis siya walang araw na inisip ko kung masaya ba siya. Kung nakalimutan na niya ako, kaya nga sa tuwing binabanggit ang pangalan niya, ang hirap. Ang sakit, kasi hindi ko kayang marinig.

It's like we never happen was it just a lie?
If what we had was real how could you be fine?

Sana hindi na lang siya bumalik. Kasi mas lalo akong nahihirapan ngayon, kasi hindi ko alam kung totoo ba lahat. Hindi ko alam kung dapat pa siyang pakinggan. At eto nanaman, umiiyak nanaman ako dahil sa babaeng minsan ng iniwan ako.

Yhannie's POV

"Cuz i-i'm not f-fine at all."

Ang sakit malamang nasasaktan siya. His voice was cracking. He's crying ang laki nga siguro ng kasalanan ko.

"*sigh* Ano bang dapat kong gawin Clyde?" Ang sakit sakit na malamang nasasaktan ka pa rin.

Ang sakit malaman na hindi ko alam kung papaniwalaan mo pa rin ako. Sana nga Clyde, pareho na lang tayong magising ng may Amnesia, kasi pati ako hindi ko na kaya. Gustong gusto ko ng sumuko, pero ayoko. Di ba nga gagawin ko ang lahat? Hindi pa ito yung oras. Hindi pa.

"Here." Someone said

May nagaabot ng panyo. And it was him.

"Hindi ko pa din alam, kung dapat pa kitang pagkatiwalaan. But i'm hoping na gagawin mo lahat, gagawin mo lahat ang sinabi mo."

Napangiti ako. It means he's giving me a chance.

"I will Clyde, i promise. I'll do everything just to make things right." I said

Hindi na siya huminto, naglakad na lang siya paalis. I swear Clyde, i will do everything. Hindi kita bibiguin.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

GO YHANNIE! Vote and Comment guys. =)))) Thank you.

-milleimnida

My Badboy PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon