May mga bagay na hindi mo maiintindihan, kung bakit ganito, kung bakit ganyan. May mga bagay na pabigla bigla. Akala mo ito pero iba pala.
You thought everything will be perfect, but it's not. We assume things that will never happen. We thought it will last but fate is really a playful thing.
Iba iba ang ginagawa ng tadhana. Kumbaga sa isang chess player, siya ang nagkokontrol. Tayo ang nilalaro. Maraming pabago bago, maraming pa iba iba. Akala mo happy ending, yun pala iba.
1 year later
CLYDE's POV
"Let us all congratulate the fresh graduates or our university!" Sigaw ng MC
Sabay sabay kaming lahat nagtapon ng aming mga cap. Nagsigawan ang lahat dahil sa wakas, tapos na kaming lahat. Tapos na ang mga paghihirap.
"Oy pare! Picture!!!" Sigaw ni Grey.
Naglapitan kami at sabay sabay kmaing kinuhaan ng picture. Nakangiti kaming lahat habang hawak ang aming mga diploma. Lahat tuwang tuwa.
"Pano ba yan? Papakasal na kayo?" Tanong ni Shad kay Fourth.
Umakbay si Fourth kay Frances. "Aba, kung pwedeng ngayon na eh."
Tinulak naman siya ni Frances. "Ulol. Di ka pa nga magpopropose." Nagtawanan kaming lahat.
"Guys, we'll tell you something."
Prince said. Nagtinginan silang dalawa ni Kristine. Saka itinaas ang kamay.
"We're engaged." Sabi ni Kristine. Nanlaki ang mata ni Frances at Theresa saka siya niyakap.
"Malandi ka! Ikakasal ka na agad! Huhuhu." Sabi ni Theresa.
"Sus Theresa, hintayin mo pabalik na iyon. Hahahahahahaha!"
Nagtawanan, nagasaran at nagkulitan kaming lahat. Nagsiuwian na kami upang magpahinga dahil marami kaming pupuntahan sa susunod na mga araw.
Hawak ko ang litrato naming dalawa. Naalala ko yung araw na iyon. Muntik na akong mamatay, akala nila Jin i was committing suicide. Saka ko itinago ang box ko.
"Nakagraduate ka na rin ba? How are you?" I said.
Pinikit ko ang mata ko. Maraming flashback ang masa utak ko.
Yung mga panahong nagising ako na nasa ospital. Lahat sila alalang alala pati magulang ko. Lahat sila nagiisip kung anong nangyare. Then nung nakarecover ako, myself chose to surrender. Myself chose to let go if i know in myself, i can't.
Mahal ko pa rin si Yhannie, but i guess it's about time na mahalin ko muna ang sarili ko. It's about time na ayusin ko muna ang sarili ko. I'm planning a lot of things in my mind. Kung kami pa rin, kami talaga. I just need to wait, and keep my faith. If not her, siguro may tamang tao para sa akin.
----
"HOY ANG BAGAL MO PARE!" Sigaw ni Jin.
Last day na namin ito, last day na namin na magkakasama dahil ang iba ay magiging busy. Jin will handle their company. Si Grey, pupunta ng London to manage their cafe dahil ipinamana sakanya iyon. Shad was given a fond by his parents kaya naman magtatayo siya ng Studio sa Tagaytay at aasikasuhin na niya ang lahat ng iyon. Fourth and Frances will be busy dahil aayusin nila ang itatayo nilang Restaurant for theirselves. At si Prince at Kristine ay nagaayos na for their wedding next year. I think they are planning to celebrate the ceremony sa France? I don't know. Samantalang si Theresa ay kinuha ng napakalaking kumpanya para maging isang chef. Kung dati hindi siya ganun kagaling magluto, who will believe na maraming hotel and companies ang nagaagawan sakanya ngayon?
We are all just having fun. Pinanood namin ang sunset. Kasabay ng paglubog nga araw ay ang pagtatapos ng isang masaya na pagsasama naming buo.
Mabuti at malakas ang internet ni Shad kaya naman ka-skype namin si Hell. Pero pilit na umiiwas ni Theresa.
"What did i miss?" I heard a familiar voice said.
"Eliza."
Nakangiti siya sa harap ko. I walked closer to her saka ko siya niyakap. Pero kumalas siya agad. "Oops. Magseselos ang hubby ko." She said.
Pinakilala niya sa amin si Michael na boyfriend niya. Nakilala niya ito sa Batangas. Good for her that she's happy now.
"Wag kang magalala Clyde, she'll be back." She said as she tap my back.
"Eliza, my brain stopped hoping that she will. But my heart keep on saying just wait. Hahayaan ko na lang ang tadhana. If we're meant for each other, kami pa rin sa huli."
Ngumiti na lamang siya. Nagpunta sila sa pool area pero im still here on the beach. Nakatingin sa mga alapaap.
"I remember the day you told me you were leaving.
I remember the makeup running down your face.
And the dreams you left behind you didn't need them.
Like every single wish we ever made."I sang. Naalala ko noon, eto yung kinanta ko nung bumalik siya. And again, im here singing the song when she left.
Tumayo ako saka huminga ng malalim. Sumilay muli ako sa alapaap, ipinikit ang mata.
"Aayusin ko na ang sarili ko."
Isang buwan na ang nakalipas, lahat busy na. Hawak ko ang isang maleta at isang bag. Tumingin akong muli sakanila.
"Pre! Be good! Okay? Be good!" Sabi ni Jin.
Ngumiti ako saka isa isa silang niyakap.
"Hep! Contact us okay?" Frances said.
Isa isa nila akong binilinan. Tinawag na ang mga passengers papunta sa California. Nagpaalam na muli ako saka naglakad papasok.
Aayusin ko muna ang sarili ko. Babalik ako kapag maayos na, mahal kita Yhannie. Sa pagbalik ko, kung tayo pa rin. Lalaban ako, pero sa ngayon aayusin ko muna ang sarili ko. Saka ako bumulong sa hangin.
"I love you Yhannie."
-END
BINABASA MO ANG
My Badboy Prince
Teen FictionOnce upon a 3 years ago, i left someone. But now i want him back. I used to have him but now idin't know was there any chance to be his girl? Or just another stranger. Would he still be my badboy prince or my badboy stranger?