Life Vampires - Sakamaki Mansion || DL

Moje życie - Asumi

Jestem najstarszą córką z rodu Whiterose. Nazywam się Asumi i dziedziczę majątek oraz mocy. W tym roku ukończę 215 lat. Ale wyglądam cały czas na 17. Całe szczęście. Mam długie, brązowe włosy, które w jasnym pomieszczeniu mienią się błękitem. Sięgają mi za uda. Jestem bardzo szczupła, mam idealną figurę. Posiadam bardzo jasną cerę, wręcz przeźroczystą. Pasuje ona do moich błękitno-fioletowych oczu.

Opowiem wam trochę o moim życiu...Jak można się spodziewać nie jestem zwyczajną dziewczyną... Jestem wampirem. Nie pije ludzkiej krwi. Inne wampiry mogłyby mnie za to zbrukać, ale ze względu na moją pozycje w randze, boją się wytykać mi niedoskonałości. Mój ród należy do Stwórców, co oznacza że jestem najczystszej krwi. Widać to po moich umiejętnościach. Wampiry muszą pić ludzką (lub nie ludzką) krew żeby stać się potężniejszymi. Jednak ród Whiterose jest inny. A przynajmniej to pokolenie...

Co się tyczy moich umiejętności...no cóż są, wyjątkowe...albo raczej specyficzne. Posiadam fotograficzną pamięć. W ułamku sekundy mogę zapamiętać szczegółowo osobę którą widziałam kątem oka. Zapamiętuję wszystko co przeczytam. Potrafię szybko się przemieszczać na dalekie odległości. Wole nie zdawać sobie sprawy z siły jaką posiadam... jestem pacyfistką. Potrafię zagrać na każdym instrumencie. Podczas pełni posiadam zdolność latania. Jestem dobra w sztukach walki, władam bronią, mieczem (w 1820 roku był to jeszcze w miarę przydatne) Lubie sport i nie ma w nim dyscypliny z którą bym nie sprostała (prócz pływania, tylko tego nie potrafię) Umiem czytać w myślach, ale rzadko to robię, ponieważ można uszkodzić pamięć osobie w której głowie czytam. Jest to dość niezwykła umiejętność jak na wampira... Potrafię zobaczyć przeszłość w obrazie lub przyszłość w lustrze, dopiero się tego uczę. Na koniec zostawiłam najdziwniejszą umiejętność. Nie posiada jej żaden wampir. Opisują się ją tylko w legendach...To jest "Śpiew życia i śmierci". Dzięki tej umiejętności mogę obudzić zmarłego, pod warunkiem że nie żyje krócej niż 13 dni, no i musi być człowiekiem. Ten śpiew może także zabić, wystarczy że moją całą negatywną energie przelej w słowa, można nim opętać, odpędzić złego ducha z ciała. Również mogę przywołać zmarłą dusze zza grobu, która cierpiała. O połowie tej umiejętności dowiedziałam się czytając legendy. Boje się ją wykorzystać w 100%. Ale poświęcam się też normalnym zajęciom. Na przykład malowanie. Mogę siedzieć w pokoju godzinami i tylko rysować, malować na płótnie. Lubię czytać i gotować.

Co się tyczy mojego życia...Mieszkam w dużej rezydencji w Japonii, przypomina wielkością trochę zamek (powierzchnia 2546 m + dworek na środku + 30 hektarów ziemi ) W środku "dworku" znajduje się wolna przestrzeń, wysepka z kwiatami i drzewami. Mamy tam ławki i oczko wodne z białym mostkiem. Pamiętam jak rodzice wypuszczali motyle latem. Było w tedy cudownie. Mamy rodzinę w Wielkiej Brytanii, ale zamieszkaliśmy tu ze względu na piękno tego kraju. Przyznam się szczerz że nasz dom jest ogromny. Nadal dość za duży żeby pomieścić 8 osób i jednego daymona (mój pomocnik, tudzież sługa, dobry duch przybierający różne zwierzęce formy)

Tak mieszkamy w ósemkę. Ja moi rodzice Hyrony i Grell oraz moje siostry Risa, Eri, Eriko, Saki i Yuko. Cieszę się że mam takie siostry. Kocham je jak nikogo. Razem tworzymy potęgę z której nikt nie zdaje sobie sprawy.
Opowiem wam trochę o moich siostrach....

Zaraz po mnie jest Risa. Ma czarno-brązowe włosy do ramion. Przeważnie nosi kucyka, bo nie cierpi rozpuszczonych włosów. Oczy ma również w takim samym kolorze jak włosy. Nosi okularu, bo bez nich nic nie widzi. Zawsze chodzi z nosem w książce. Nie lubi okazywać emocji, rzadko je ukazuje. Jest poważna i zdyscyplinowana. Ta dziewczyna czyta wszystko. Jest baaaaardzo mądra. Za odpowiedz (prawie) na każde pytanie. Interesuje się głównie eliksirami,medycyną i zielarstwem. Zawsze potrafi zaradzić na chorobę, rany i inne takie. Kocha porządek, nie znam dziewczyny, która byłaby większą pedantką. Jakby mogła zamknęłaby się w bibliotece lub w pokoju i czytałaby w kółko lub tworzyła eliksiry.

Następne w kolejce są Eri i Eriko. Są bliźniaczkami. Wyglądają tak samo, zachowują się tak samo, ubierają się tak samo. Na szczęście jest jedna rzecz która je wyróżnia...Oczy. Eri ma czerwone a Eriko granatowe. Mają takie same charaktery. Zawsze się kłócą o najmniej istotne rzeczy (na przykład, która pierwsza się urodziła) Są roztrzepane, krzykliwe i nieokrzesane ciągle się śmieją nie. Na ich twarzach ciągle gości uśmiech. Ale zawsze są pierwsze do niesienia pomocy. Nie ma dla nich rzeczy niemożliwych. Tworzą taki mały "wybuchowy duet".

Kolejna, Saki...jest po prostu inna. Ma zielono-szare włosy średniej długości z grzywką, która jest idealnie prosta. W jej różowych oczach jest pełno wrednych ogników. Kocha przygody. Rzadko bywa w domu, przebywa raczej na cmentarzach...taki fetysz. Ma tendencje do wskrzeszania wszystkiego co jest złe. A później ja to muszę odczyniać, do tego na razie mi się przydaje umiejętność śpiewu, no i do usypiania jej. Jest roztrzepana, wszędzie jej pełno. Zawsze się śmieje... czasem słodko (to odziedziczyła po mnie) czasem jak psychopatka (to nie wiem po kim) Nie chciałabym jej zaleźć za skórę. Nigdy nie wiadomo co jej przyjedzie do głowy.

Yuko, jest małą słodką dziewczynką. Wygląda jakby miała 14 lat. Ma biało-szare włosy bardzo króciutkie które są rozwiane w różne strony. Jej oczy są lawendowe. Zawsze chodzi z białym króliczkiem. Mówi na niego Tesy. Jest wielką zagadką. Nigdy nie wiadomo co jej chodzi po głowie. Jest najmniej z nas uzdolniona, ale jej to w żadnym razie nie przeszkadza. Najbardziej rozwiniętym darem jakim dysponuje jest widzenie duchów, czasem mówi że widzi je wszędzie.

Mamy wiele wspólnych umiejętności. W pełnie księżyca potrafimy latać, szybko się przemieszczać, posiadamy dużą siłę i mamy wszystkie po 17 lat.

Nasi rodzice są zapracowani. Odkąd pamiętam musiałyśmy się zajmować sobą. Dorosłam dość szybko żeby móc opiekować się siostrami. Mimo to są bardzo kochającymi rodzicami. Zdarza się to rzadko w jakichkolwiek wampirzych rodzinach.

Nasza matka, Hyrony jest bardzo piękna. Ma długie białe włosy i oczy o kolorze niebiesko-fioletowym. Takie jak moje. Zawsze mi powtarzała że odziedziczyłam po niej urodę. Jest bardzo mądra, potrafi walczyć i posiada moc 2 żywiołów, ziemi i wody. Nasz ojciec Grell, jest doskonałym wojownikiem. Jego włosy są w kolorze czerni z czerwonymi refleksami a jego złote oczy zdają się przenikać ściany. Potrafi zmienić się w nietoperza, wilka i węża. Tylko tyle mi zdradził. Doskonale włada mieczem, uczyłam się od niego. Jego siła jest niewyobrażalna, jak na Stwórce przystało. Wiem że ukrywają przed nami wiele spraw, na przykład gdzie pracują, gdzie i w jakiej sprawie wyjeżdżają tak nagle i niespodziewanie. Skrywają sporo faktów, mówili nam że nigdy nie pili ludzkiej krwi... jednak ja wiem że to nie prawda. Mimo to jesteśmy zgraną "paczką" i wszystko między nami zawsze się układa. Bardzo ich kochamy.

Ostatnie w kolejce jest mój daymon. Nazywa się Dark Shadow. Przeważnie przybiera formę czarnego kota o czerwonych oczach. Jest moim informatorem, stróżem, pomocnikiem, sługą. Posiada dar nieśmiertelności. Nie wiem kim był w poprzednim życiu, ale wiem że spotkało go coś złego, czego nie pamięta.

Zawsze się zastanawiałam dlaczego ja tylko posiadam daymona...Rodzice zawsze mówili że to ja będę musiała sprawować władzę nad tym wszystkim co oni zostawią, a on będzie dzielnie kroczył u mojego boku, do puki nie dopełni się przeznaczenie. Pytałam im się o co chodzi z tym "przeznaczeniem" i dostawałam tylko odpowiedz "- Wszystko w swoim czasie, kochanie. Postaramy się załatwić to jak najszybciej.-"

Nigdy nie poruszano tej sprawy. Kiedy tylko zadałam im to pytanie zmieniali temat. Jest jeszcze jedna sprawa która mnie nurtuję... Mama zawsze powtarzała mi że nie mogę płakać, mam skrywać swe emocję..."- Damie nie przystoi płakać, kochanie-". "-Nigdy nie pokazuj słabości swemu przeciwnikowi-".

O co w tym wszystkim chodziło? Miałam się dopiero dowiedzieć...