Chapter 21

6.3K 158 8
                                    

It's been a week since nawala kami ng tatlo. Gusto pa nga sana nila mag stay kaso kailangan na namin bumalik dahil babalik na si mommy at si daddy. For sure panandalian nanaman mag s-stay yung dalawa kaya kailangan magpakita ng dalawa kong babies.

"Mom, why is always so traffic on this road?" sambit ni Baby Zeke naglalaro ng iPod niya habang nakasandal sa akin

Kababalik lang namin from airport at ang bumungad sa amin ang none so ever famous na EDSA.

Nakita kong tumingin si Karl sa rear view mirror at parang natatawa. For sure kasi may mga follow-up questions nanaman yan after mo siya sagutin. Ganiyan yan.

I was about to answer when I got cut off by this grumpy old, I mean little, guy beside me. "Zeke, I'm trying to sleep. Can you ask mom that later?" masungit na sambit nitong batang ito na naka higa ang ulo sa lap ko

"Okay kuya, sorry" bumalik sa paglalaro si Zeke at nag close ulit ang mata ni Jack. Tiningnan ko si Karl at Charlie at ang dalawa nagpipigil ng tawa.

Alam na siguro nilang mangyayari iyan. Pag umuuwi kasi kami from wherever, ayaw ni Jack ng maingay. Ewan ko ba diyan, grumpy forever.

Nag lean ako to the to whisper to Zeke "I'll tell you later, baby" Nag stop siya maglaro, hinalikan ako sa labi "Okay, mommy. Don't move, kuya might wake up"

I leaned back again at sabay tingin kay Jack, sabay hawi ng buhok nito. Nangitim kaming tatlo dahil babad kami sa araw. Literal na nasa labas kami from beginning of the day to the end of the day kaya I understand kung gaano ka pagod si Jack. Ewan ko lang kay baby Zeke at parang may supply ata ang ka hyperan dahil never ending.

Nag water sports kami, lahat lahat na kaya impossibleng hindi kami babalik doon.

I looked ahead at nakita kong 7:30 PM na sa dashboard. Late na rin pala. Kanina pa kami nakalabas sa airport, mga 45 minutes ago at nandito pa din kami sa EDSA.

I looked at the  rear view mirror at nakitang nakatingin si Karl dito. I arched my eyebrow saying na what it is at tumingin ito kay Charlie. Pero alam kong hindi sila magkaaway dahil I'll know right away, mukhang problema nilang dalawa.

"Babes, can you find a shortcut, I'm sure na gutom na itong dalawa" sambit ko. Nagkatinginan naman silang dalawa at saka bumalik na ang tingin ni Karl sa daanan at tumango.

I felt Zeke lean in to me. Hinawi niya ang buhok ko at sabay bulong "Mom gutom means hungry, right? I'm trying to learn tagalog po eh" I looked at him, combed his hair with my hand and nodded. "Yes, baby" I mouthed

Lumiko na si Karl. Ewan ko nga lang kung saan ito. All I could think of right now is when I'm getting that food and when I can go back to sleep because I'm surely going to fall asleep soon

We stopped at this ramen resto at nagsibabaan na. Medyo konti na lang ang tao. Ay magugustuhan ito ni Jack. As I said, gusto niya ng tahimik lang kaya hindi na ako magiging surprised kung gusto niya nang magpabalik balik dito.

Pag pasok namin, I think kilala ni Charlie yung may ari dahil siya pa ang nag assist sa amin. "Babes, this is Marla. Ka batch natin siya" ah kaya pala! "Hey Marla" I said and I shook her hand. Same with Karl.

"Oh my gosh, oh my gosh" nag shake pa siya ng kamay at tumingin sa dalawang bata. "Oh my gosh, ang ganda mo parin Julie. Ikaw lang naman girl crush ko" she let out an awkward laugh pagkatapos ay inabot niya ang kamay niya sa akin.

Medyo malamig yung kamay niya kaya napatingin ako sa kaniya at mukhang na realize niya dahil binawi niya agad ito at sabay hinipan "Pasensya na, eto kasi yung first time na makausap kita" and again, what's up with the awkward laugh?!

Revenge of the Neglected WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon