BENDEN ÖNCE ÖLME

13. Bölüm " Ceza (Pişmanlık) "

Multimedya : Sevda

~~13. Bölüm~~

Karanlık, geceyi bir sarmaşık misali sararken hiçbir ışığın olmadığı ıssız ve ürkütücü sokakta siren sesleri duyuldu.

Ardından kırmızı, mavi ışıklar...

O gece; belki tüm umutlar bitebilir, bütün hayaller bir daha kurulmamak üzere derin sularda kaybolabilirdi. Taze bir kalp hayata küsebilirdi.

Kim bilir?

Hayat acımasızdı.. Küsmeni, kalbinin kırılmasını ya da hayallerini önemsemezdi..

Ya önüne koyduğu engelleri aşıp yaşamaya devam edecektin, ya da yok olup gidecektin..

***

Erdem'in Ağzından;

Içimden atamadığım pişmanlığım her gün bir dağ gibi büyürken bugünkü ani karşılaşma elimi kolumu bağlamıştı. Üstelik onu gördüğüm de yine içimde bir yerlerde bir sızı hissetmiştim .

Gözlerinin altı çökmüş ve kilo kaybetmişti. Bu oyunu planlarken onun bu kadar yıpranacağını düşününememiştim. Aslına bakarsanız bu oyunu planlarken intikam hırsıyla hiçbir şey düşünmemiştim. Şimdi ise ölesiye pişmandım. Zaten tek yapabildiğim buydu.

Insanın vicdanıyla başbaşa kalması en büyük ceza olarak tarihe geçebilirdi.

Sıkıntıyla saatlerdir oturduğum rahatsız koltuktan  kalktım. Bu neydi böyle kocaman bir el kalbimi avuçlarının arasına almış sıkmaktan beter etmişti sanki..

Gözlerimi kapatıp telefonumu elime aldım. Yapacağım şeyden emin değildim ama böyle oturmak da dünyanın en zor şeyiydi.

Rehberden Sevda'nın numarasını bulduğumda derin bir nefes aldım ve elimi arama işaretine götürdüm. Saatin çok geç olduğunu gördüğümde aramaktan vazgeçtim. Fakat bir anda ne olduğunu anlayamadığım bir şekilde elim işarete dokundu ve ekranda Sevda'nın resmi belirdi..

Dudaklarım küçük bir tebessümle kıvrılsa da hemen kendimi toplayarak aramayı sonlandırdım.

Fakat çok geçmeden ekranda tekrar Sevda'nın resminin belirmesiyle nedensiz bir şekilde heyecanlandığımı hissettim. Derin bir nefes alıp boğazımı temizledim ve aramayı cevapladım.

"Sevda?"

"Iyi geceler ben polis memuru Kemal." Fakat telefondan duyduğum erkek sesi içimdeki sıkıntıyı kat kat artırırken iyi şeyler olmadığını hissediyordum.

"Sevda nerede?" dedim telaşlanmamaya çalışarak.

"Beyefendi önce sakin olun!" dediğinde elimi şaçlarımdan geçirdim. Kötü bir şey olmuştu. Sevda'ya kötü bir şey olmuştu.

"Telefonun sahibini tanıyor olmalısınız. Ailesinden birine ulaşmamız gerekiyor." dediğinde yutkundum.

"Geliyorum hemen. Siz bana adresi verin!" dedim ve adresi aldıktan sonra hemen evden çıktım.