BENDEN ÖNCE ÖLME

28. Bölüm "Evleneceksin!"

Medya: Sevda

Keyifli Okumalar...

~~28. Bölüm~~

Otobüs eve en yakın durakta durduğunda bitkin bir halde ayaklandım ve otobüsten indim. Temiz hava burnumu doldururken derin bir iç çektim.

Ne yapacaktım?

Can'ın ne kadar tehlikeli olduğunu biliyordum. Ve söylediği her şeyi harfiyen yapacağını da.. Tek umudum aşktı. Erdem'le aramızdaki en güçlü bağı kim koparabilirdi ki?

Alnıma dökülen birkaç saç tutamını geriye attığım sırada belime sarılan kollarla sıçradım. Telaşa kapılarak çırpınıp sırtıma yaslanan bedenden uzaklaşmak istedim. Kalbim deli gibi atarken boğazımda biriktirdiğim güçlü bir çığlığı dışarı bıraktım. Fakat sırtım sertçe duvara yaşlanmış ve dudaklarımda bir baskı oluşmuştu. Çığlığım boğazımda takılı kalırken burnumu dolduran tanıdık kokuyla gözlerimi kapattım.

Ellerimi usulca kaldırıp Erdem'in boynuna koydum. Dudaklarımın üzerinde gezen dudaklara büyük bir tutkuyla karşılık vermeye başladım. Içimden yükselen his beni darmaduman ederken nefes alma ihtiyacı hissettim. Tam bu sırada Erdem usulca geri çekilmişti.

Kollarımı boynundan uzaklaştırırken kahverengi gözlerine baktım. Özlemle bana bakıyorlardı. Saatlerce açılmayan telefonlar aklıma geldiğinde geriye doğru bir adım attım. Elimi kaldırarak Erdem'in yüzüne çok sert olmasada bir tokat attım.

Afallayarak yüzüme bakarken "Saatlerdir nerdesin? Kaç defa aradım? Meraktan ruh ve sinir sağlığımı kaybetmek üzereydim." diye tısladım hırsla.

Kaşlarını çatıp elini yanağına götürdü. "Telefonum bozuldu ve garantiye verdim. Bütün gün de babamın tutsaklığındaydım." diye bir açıklama yaptı. Masumca yüzüne bakıp omuz silktim.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldı ve ona tokat attığım elimi bileğinden kavradı. Hızlıca birkaç metre ilerideki arabasına doğru sürüklenmek pek de beklediğim bir şey değildi.

Arabanın arka kapısını açıp benimle birlikte bindikten sonra bir düğmeye bastı ve arabanın camları karanlık örtüyle kaplandı.

"Erdem?" diye fısıldadım tedirgince. Ne yapmaya çalışıyordu?

"Bebeğim." dedi aşk dolu bir sesle ve üzerime eğildi. Telaşla geriye kaçmaya çalıştım ve koltuk yerine elim boşluğa gelince düşeyazdım. Erdem kolunu hızlıca belime sararken diğer eliyle de elimi kavradı.

"Hımmm. Bir bakalım" dedi ve avuç içimi öptü. "Biraz önce bana tokat atan elin buydu galiba." Gözlerindeki tutku beni iyice tedirgin ederken "Aslında istemeyerek olmuş olabilir." diye hızlıca konuştum.

Gür kahkası arabayı doldururken diğer elini sırtıma koyarak beni kucağına çekti. Saçlarıma şefkatli bir öpücük kondururken derin bir iç çekti.

"Bana ne yaptığın hakkında bir fikrin var mı? Sana hissettiklerim beni uçurumdan aşağı sürüklüyor.. Daha önce kimse kalbimde bu denli yer edinemedi."

Sözleri kalbimi yumuşakça okşarken hoşnut olduğumu belirten birkaç mırıltı çıkardım ve başımı usulca sol göğsüne, tam kalbinin üzerine bıraktım.