"Benden önce ölme, dayanamam!" demiştim. Beni dayanmak zorunda bıraktı..
🌸🌸
"Neden buradasın?" Üzerimde eğreti duran gelinliği avuçladım ve usulca pencerenin kenarına doğru yürüdüm.
"Yapamadım." Kulaklarımı tırmalayan bir kelime çıktı dudaklarında...
Konuya çok bodoslama dalmış olabilirim ama süslü kelimeler kullanmak istemiyorum.
Kafamın içinde öyle bir cümbüş var ki.. Kelimeleri nereye sığdıracağımı inanın bilmiyorum. Bu yüzden elimden geldiğince onları sizlerle paylaşmaya karar vereli çok oluyor...
Benden Önce Ölme benim ilk hikayemdi. Başlarda acemi olsamda yazımımı ilerlettiğimi düşünüyorum. Bu yüzden de sizi diğer kurgularımda hayallerime ortak olmaya davet ediyorum.
Bu hikayeden çok daha farklı ve çok daha güzel olacağının garantisini veriyorum. Çünkü ben artık çok daha tecrübeliyim. Benim hayallerim sizin yorumlarınızla çok daha güzel oluyor ve o yorumları okumak da beni hiç olmadığım kadar mutlu ediyor.
Tanıtımları aşağıya bırakıyorum :)
HATA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Buğra..'' diyebildim yaptığım kabahatin verdiği utançla kahverengi gözlerine bakamazken.
Kolumdaki baskıyla sırtım sertçe duvara çarparken kemiklerimin parçalara ayrıldığını hissettim ve ağzımdan acı dolu bir inlemenin dökülmesine izin verdim.
''Param için yanımdaydın! Sadece parama ihtiyacın olduğun için beni seviyormuş gibi davrandın.''
Dişlerinin arasından bağırarak söylediği cümlelerin doğruluğu başımı daha çok eğmeme neden olurken bıçak gibi keskin çıkan sesi daha çok korkmama neden oluyordu.
''Yüzüme bak!''
Korkunun da etkisiyle emrine uyup usulca başımı kaldırarark kahverengi gözlerine baktım. Öfkeyi sığdıramadığı gözlerinin kenarları kızarmış, altında torbalar oluşmuş ve omuzları öne doğru eğilmişti. O neşe dolu, eğlenceli adamı bu hale ben getirmiştim.
Buğra dişlerini sıkıp, başını tehdit eder gibi aşağı yukarı salladı. Sırtım tekrar sertçe duvarla buluşurken bir kez daha acıyla inledim.
''Bunu ödeyeceksin!''
***
Karşılıksız bir aşk... Acıya bulanmış bir kalp.. Başka bir adama ait bir beden.. Hayatı bir adama mahkum küçük bir kadın...
Ve,
Gizemin kollarında bir aşk üçgeni...
Peki ya bu aşk üçgeninin kazanı kim olacaktı?
Aşk mı?
Kader mi?
-2-
Beyaz ve temiz fayanslarda ayaklarımın çamurlu izlerini bırakarak ilerledim ve duşa kabinin kapağını kaydırarak açtım. "Aslı ne yapıyorsun?" diye sorabildi yine şaşkınlıkla,olanlara anlam veremediği her halinden belliyken kalp atışlarının sesi küçük buhar bulutlarının arasından yankılanıyordu.
