BENDEN ÖNCE ÖLME

23. Bölüm "Seni Sevmiyorum!"

Multimedya : Aspirin ( Sevda'nın oyuncak ayısı) 😁🐨

KEYİFLİ OKUMALAR.. 🙃

~~23. Bölüm~~

"Tamam sakinim. Sakin ol Sevda!" Kendimi sakinleşmeye odaklarken annemin sesini duydum ve çok yakından geliyordu. Erdem ve Sena da telaşla ayağa kalkarken kapının kolu aşağı indi ve kapı aralandı.

Eyvah, yakalandık!! Kıyamet kopacaktı işte şimdi..

Kapı açıldığında annemi görmemle gözlerimi sımsıkı kapatıp kopacak kıyameti beklemeye başladım. Heyecanla karışık korkuyla olduğum yerde sallanıyordum. Popoma yediğim şaplakla gözlerimi çabucak açtım.

"Kız deminden beri sana sesleniyorum. Tımarhane kaçkını gibi ne süzülüyon öyle!" Annem başını iki yana sallayıp onaylamaz homurtular çıkarırken kafamı hızlıca Erdem'e çevirdim. Ama bir dakika... Erdem o neredeydi? Telaşla etrafı kolaçan ettikten sonra koşarak pencerenin yanına gidip aşağı baktım. Erdem'in arabası duruyordu. Demekki gitmemişti. Elbise dolabımı açtığımda Erdem'i yine görememiştim. En son yatağın altına bakmak için eğildiğimde
Sena yanıma gelip kolumdan tuttu.

"Daha ne istiyorsun Allah'tan belanı mı? Erdem abi balkona gitti işte. Ne diye dolanıp duruyorsun?" dedi dişlerinin arasından bir yandan anneme gülümsemeye çalışarak.

Yaptığım saçmalığın farkına varmamla eğildiğim yerden doğruldum.

"Ne arıyorsun sen öyle Sevda?" diye sordu annem. Yutkundum. "Iıı..Şeyi..Ben şeyi arıyorum." dedim aynı zamanda verecek bir cevap arıyordum.

"Neyi?" diye sordu annem sabrının tükenmiş olduğunu belli eden bir ses tonuyla.

Sena lafa atlayıp "Aspirin'i." dedi heyecanla ve ekledi. "Aspirin'i arıyordu yengecim. Başka ne olacak."

Annem kaşlarını çattı. Bir elini beline koyarak konuşmaya başladı.

"Aspirin mi?"

Sena'yla aynı anda başımızı salladık. Ikimizin de tek istediği annemin inanmasıydı.

"Kızım siz kafayı mı oynattınız aspirinin yatağın altında işi ne? Gidin buzdolabında arayın. Hem ne yapacaksın sen aspirini hasta falan mısın? "

Sıkıntıyla dudaklarımı yaladım. Gözlerimi hızlıca etrafta gezdirip yatağın üzerinde duran kahverengi ayıcığımı alıp anneme doğru kaldırdım.

"Ha buldum bak burdaymış işte Aspirin." dedim. Annem kaşlarını 'ciddi misin?' der gibi kaldırırken Sena daha fazla dayanamayıp gülmeye başlamıştı. Ne vardı ki bunda? Alt tarafı ayıcığımın adı Aspirin'di.🤣

"Allah'ım sen bana sabır, su çatlak kızlara da biraz akıl ver. Çok değil birazcık." diye dua etti aynı zamanda ellerini açıp havaya kaldırarak. Arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi. Sonra bir şey unutmuş olacak ki geri arkasını dönmeden "Hadi elinizi yüzünüzü yıkayın doğru kahvaltıya akşama kadar sizi bekleyemeyiz. Öğlen oldu zaten amcan huysuzlanıp duruyor." dedi ve gitti.

Yatağıma oturup sanki nefesimi aylardır  tutuyormuş gibi dışarı bıraktım. Aspirin'e sarılıp " Aferin Aspirin! Sen harikasın!"dediğimde kulaklarımı Erdem ve Sena'nın birbirine karışmış kahkahaları doldurdu. Başımı çevirip önce yatağına oturmuş  karnını tutarak gülen Sena'ya baktım, sonra da balkonun kapısına yaslanmış gülen Erdem'e.