Heavenly

-4-

'Ik zal het nooit meer doen,' ik loop achter Alfredo het bureau uit. Ik wist diep van binnen dat er gevolgen gingen zijn als ik hier niet weg zou geraken maar ik was te bang om daar over na te denken. Ik probeer Alfredo in te halen. Zijn passen lijken te versnellen en groter te worden en tegelijk ook niet. 'Alfredo alstublieft,' smeek ik. Hij stapt de lift in en ik volg hem. Ik stop recht voor hem en kan hem iets in het Italiaans horen mompelen.

'Ik had je gewaarschuwd Kenna,' de manier waarop hij mijn naam uitsprak, veroorzaakt een gevoel dat ik weg wil. Het is de eerste keer dat hij mijn naam utspreekt. Een gekwetste expressie verdwijnt even snel van mijn gezicht als het tevoorschijn is gekomen. Ik ga naast hem staan en kijk recht voor me uit. 'Ik kan er nu niets aan doen. Wat meneer Ascerbi zegt is de wet en je straf is niet zo erg,' hij klinkt afstandelijk alsof ik een virus ben die hij wil vermeiden maar mee opgescheept is. Ik boor mijn vingers in mijn handpalmen.

Slapen op de zelfde verdieping als mijn eigenaar klinkt niet zo slecht. Slapen op de zelfde verdieping als de man die nog niet langer dan enkele minuten geleden op mij zat te schreeuwen omdat ik toegaf dat ik hier weg wou, is een nachtmerrie. Ik had moeten voortlopen en als ik dan doodgeschoten zou geweest zijn dan was het maar zo. Ik zou hier tenminste niet meer moeten blijven. Alfredo drukt op de knop van de tiende verdieping.

'Kleed je om in kleren waarin je kunt trainen,' ik reageer zelfs niet meer op zijn strenge en koude tonaliteit en stap de lift uit. Sommige vrouwen stappen langs en werpen me vuile blikken en om eerlijk te zijn ben ik verbaasd dat ze nog niet op mijn gezicht hebben gespuugd. Ik verstop mijn gezicht niet meer achter haar en stap gewoon door de loft naar mijn kamer. Veel te bezig met het nadenken over wat er tot nu toe is gebeurt en wat te volgen is.

Ik storm mijn kamer binnen en trek al de schuiven uit de kasten. Ik kijk neer naar de kleren. Ik haal een short en een sport bh uit één van de bundels kleren. Voor dat ik de badkamer instap neem ik een t-shirt mee.

Ik bekijk mijn spiergelbeeld en vloek bij het zien van de lengte van mijn short. Mijn short is net lang genoeg om mijn billen te bedekken en de t-shirt die ik aan heb bedekt bijna heel mijn short.

***

Ik sta in de gang te staren naar alle mogelijke lokalen waar Alfredo in zou kunnen zijn. Ik zou kunnen rond kijken en als dat niet helpt, rond vragen en toch blijf ik in het midden van de gang in een legging, een losse witte shirt en een trui te staren. Ik grijp nerveus mij pols vast en begin te friemelen aan mijn trui.

De deur van de lift schuift open en even denk ik dat het Alfredo is. Ik zet een stap naar achteren eens ik zie wie het werkelijk is. Een plagerig glimlachje vormt zich op zijn lippen terwijl zijn grijze ogen me van top tot teen bekijken alsof hij mijn kleren moet goed keuren voor dat hij weg kan stappen. Hij stap naar me toe en blijft voor me staan. Ik wil een andere stap naar achter zetten. Hij neemt me bij de middel en drukt me tegen zich aan. 'Ik snap niet hoe je maagd bent gebleven tot nu toe bella,' fluistert hij.

Zijn hand glijdt van mijn middel en ik adem uit. Pas dan merk ik op dat ik mijn adem in hiel. Ik blijf stokstijf voor me uitkijken naar de plek waar meneer Ascerbi net stond. 'Hoe...,' ik weet één woord uit te spreken voor dat al mijn andere woorden weg sterven. Ik slik mijn speeksel in en voel de haartjes op mijn nek opstaan.

'Dacht je dat iedereen zoals jou word verkocht? Alleen de beste worden zo verkocht en dat alleen wanneer ze maagd zijn,' mijn nagels boren gaten in mijn leggings. 'Sommige mannen hebben het liever wanneer hun bezittingen nog "puur" zijn zodat ze zeker zijn dat de meisjes zich altijd herinneren wie hun ontmaagd heeft en wiens bezitting ze zijn,' hij zegt het alsof dat de normaalste zaak ter wereld is. Mijn mond valt lichtjes open en een zucht ontsnapt uit mijn mond.