Heavenly

-11-

Lorenzo was nog geen vijf minuten geleden vertrokken of ik word al bij de kin vast genomen. De man met zijn tandenstoker stapt grijnzen langs terwijl één van zijn vrienden me bestudeerd. Ik doe alles om oogcontact te vermeiden. Mijn ogen gaan over de muren die nog vers reuken. De muren lijken net geverfd te zijn. Scenario's flitsen voor mijn ogen dat zou verklaren waarom de muren opnieuw geverfd waren. Bloed - misschien was er bloed op de muren en...

De man voor me spant zijn greep aan rondom mijn kin en bekijkt me aandachtig. Hij dwingt me om oogcontact te maken. Zijn bruine en toch groene ogen volgen al mijn pogingen om weg te kijken. Zijn lippen krullen tevreden op en mijn gedachten keren terug naar de man die gelijkaardig lachte toen hij me tatoeëerde.

'Jij,' zegt hij en de geur van bier en alcohol komt mijn neus binnen. Ik pers mijn ogen dicht en tracht weg te kijken om niet meer te moeten ruiken. Zijn greep is vele te stevig. Ik pers mijn lippen op elkaar om de geur niet langs mijn mond in te ademen. 'Jij bent veel te mooi om hier te werken,' fluistert hij luid genoeg zodat de rest van de jongens hem horen. Alsof ze het hadden afgesproken, lachen te allemaal harmonieus. De man gaat met zijn andere hand over mijn haar. Ik probeer mijn trillingen te onderdrukken. Met weinig succes.

Ik huiver tijdens het tasten van zij hand tegen mijn wang. Ik wil zijn hand weg duwen maar ben er veel te bang voor. Ik weet niet hoe ze dat zullen interpreteren. Ik adem bibberend uit om de trillingen weg te krijgen maar ook dat lukt niet.

De man bekijkt me nog eens voor dat hij me los laat. Hij schreeuwt iets in het Italiaans door de hele kamer. Mijn ogen openen en zien de gezichten van de meisjes rondom me. Het was niet lang maar lang genoeg om opgemerkt te worden. Hun reactie op wat hij zei was niet zo goed.sommige verbleekten en andere stoppen simpelweg voor een fractie van een seconde met werken. Mijn spieren spannen op van de angst. Op dit moment wil ik zo graag weg lopen en toch blijf ik staan. Ik had gezegd dat ik opgaf. Ik zou niet meer lopen, ik zou gewoon aanvaarden.

De man met zijn tandenstoker komt mijn richting heen en ik kan de grijnzen op de gezichten zien vergroten. Enkele mannen stappen langs en slaan aanmoedigend op zijn rug. Ik zet aarzelend een stap naar achter. 'Wees niet bang ragazza,' zegt hij met een grote glimlach en hij spuwt zijn tanden stoker op de grond. Als zo een knappe jonge man mijn richting heen zou stappen op straat. Zou ik er om blozen maar hier, nu, wil ik er gewoon om schreeuwen.

'Open je mond bella,' zegt hij zacht. Ik bol mijn  handen tot vuist en dwing mezelf om te doen wat hij zegt. Het gelach klinkt harder in de kamer samen met mijn hart. De jonge vouwen zich om mijn middel en trekken me tegen zich aan. Ik moet tegen al de spieren in mijn lichaam vechten om niet te zeggen en immobiel te blijven staan. Hij glijdt zijn arm tot achter mijn rug om zeker te zijn dat ik niet weg kan en drukt zijn lippen tegen de mijne. Eerst doet hij het heel zachtjes. Zijn lippen waren amper te voelen maar stilletjes aan drukt hij harder en glijdt hij zijn tong naar binnen. Mijn de shock blijf ik daar staan met grote ogen terwijl mijn mond mee beweegt. Mijn eerste kus.

De jonge man trekt zich terug om adem te nemen en lacht. 'Niet wenen,' zegt hij en kijkt in mijn ogen. Ik ween niet. Ik ben niet van plan om te wenen. Niet voor hem. Niet voor wat hij net van me gestolen heeft. Ik heb genoeg geweend deze laatste weken. 'Je zal hier aan gewend moeten worden. Als klanten een bonus betalen om je te kussen dan is het gewoon zo,' De mannen lachen allemaal terwijl de meisjes allemaal weg kijken. De jonge man lacht nog eens naar me voor dat hij een nieuwe tandenstoker uit zijn zak haalt en hem in zijn mond steekt.

'Ik breng je wel naar beneden,' zegt hij en neemt me bij de pols vast. Ik volg als een stappend popje zonder ziel. Ik probeer mijn gezicht zo expressie loos te houden. Dat lijkt ook niet te werken. Zodra we in de lift zijn en de deuren sluiten, kijkt hij naar me. 'Maak je geen zorgen, je geraakt er aan gewend,' ik barst uit in lachen. Ik geraak er aan gewend. Ja, zeker, misschien na dat ik meer dan een aantal kilo drugs heb ingeademd. Ik zal hier nooit aan gewend raken; kussen met onbekende, mannen ontmoeten met geweren, altijd bang zijn om iets mis te doen omdat je op elk moment kan doodgeschoten worden.