-13-

103 7 4
                                    

Ik trekt mijn haar in een paardenstaart en loop langs de casino naar het trappenhuis. Ik kan l blikken zien. Allemaal verschillend. Meisjes op schoten van mannen die evengoed hun vader kunnen zijn, bekijken me bedreigend aan terwijl de ogen van de mannen me met een klein glimlachje, voorbij volgen. Ik dwing een klein glimlachje op mijn gezicht en wen mijn aandacht naar de grond.

Ze stapt langs vele tafels die onlangs schoon gemaakt werden, klaar voor een nieuwe avond. Ik zucht. Ik ben daar niet klaar voor. Ik ben niet klaar voor een andere avond. Ik ben niet klaar om nog eens op te treden. Ik begrijp niet waarom Celeste begon te klagen. Ik zou met veel vreugde mijn plaatst in ruilen met wie dan ook.

Ik laat mijn paardenstaart los en laat mijn haar boven mijn heupen slingeren. Ik denk terug aan de kus die ik deelde met Dante. Mijn bloed spurt tot in mijn wangen en ik kan mijn hart op hol horen slaan. Het gevoel van Dante's lippen tegen de mijne keren terug. Ik plaats onbewust van wat ik doe, mijn vingers op mijn lippen.

Wat zou Dante denken? Ik sluit mijn ogen en gooi mijn hoofd naar achteren terwijl ik een zucht uit mond mond laat ontsnappen. Waarom heb ik hem gekust? Ik sla mijn hand tegen mijn voorhoofd. Hoe dom kan ik zijn? Onder invloed van drugs of niet.

'Kijk wie we daar hebben,' hoor ik in de verte. Ik verstijf en word plots bewuster van mijn naaktheid. Ik zou hem zo graag willen negeren maar ik weet dat ik hem nu niet kan negeren. Hij weet dat ik hem gehoord heb.

Ik draai langzaam op mijn hakken en dwing de valste lach op mijn gezicht. 'Hallo,' zeg ik door mijn op elkaar geklemde tanden. Ik zet een stap naar achteren hopend dat ik misschien kan weglopen.

Dante slaat een arm om mijn middel en drukt me tegen zich aan. 'Wil je nog eens zoenen?' Zegt hij en tuit zijn lippen mijn richting heen. Ik duw mijn gezicht zover mogelijk van de zijne met de zuurste blik die ik kan tevoorschijn toveren. Mijn handen gaan plat tegen zijn borst liggen om hem verder van me weg te duwen. 'Oh wil je liever meer lichamelijk contact?'

Mijn mond valt open en mijn ogen gaan wijd open staan. Ik schud mijn hoofd wild heen en weer terwijl ik woorden uit mijn mond tracht te krijgen. Mijn stem banden lijken bevroren. Ik sluit mijn mond. Als ik mijn en laat mijn ogen zakken naar mijn handen die nog steeds op zijn borst liggen.

Ik trek spoedig mijn handen weg. Ik probeer nogmaals woorden uit mijn mond te krijgen en opnieuw kan ik ze voelen steken in mijn keel. Dante neemt me bij de nek met zijn andere hand en houdt me stil. Hij brengt zijn mond naar mijn oor. 'Ik zit je gewoon te plagen Kenna, maak je geen zorgen,' fluistert hij.

Ik laat een zucht ontsnappen uit mijn mond en besluit zijn spel mee te spelen. Ik wikkel mijn armen om zijn nek en onderdruk alle protesterende spieren. Ik trek mijn hele lichaam tegen Dante aan. 'Zeker dat je niet wil zoenen, bello?'

Ik kan Dante's spieren voelen vertrekken en aanspannen. Zijn spieren  ontspannen even snel als toen ze aanspanden. 'Ben je op me verliefd Kenna?' Ik duw Dante van me af. Het bloed spurt weer door mijn hele lichaam en geraakt tot in mijn wangen. Ik bloos. Ik bloos? Mijn handen gaan naar mijn wangen, bang dat als Dante me ziet blozen, dat hij zal denken dat ik werkelijk op hem verliefd ben.

'Bloos je?' Ik schud mijn hoofd en keer me in een ruk om. Ik bloos niet. Ik bloos niet. Ik herhaal de woorden steeds opnieuw in mijn hoofd, denkend dat als ik het lang genoeg herhaal, dat het werkelijk waar zal worden.

'Kenna,' hoor ik in de verte. Ik keer me zonder te aarzelen om. Dante doet net hetzelfde. Ik blijf stokstijf staren naar Lorenzo. Iemand die ik dacht niet meer te zien. Niet na dat hij me hier achter liet.

'Lorenzo,' zeg ik, amper luid genoeg om Lorenzo's oren te bereiken. Mijn ogen gaan over het gezicht die ik al een week lang niet heb gezien. Hij is knapper dan tevoren.

HeavenlyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu