Heavenly

21

Ik adem diep uit laat mijn been de lucht in zwieren mijn ogen scannen het publiek opzoek naar de zes mannen die h beweerden dat ze haar zouden beschermen en naar Raphael. Diep van binnen hoopte ze hem niet meer te zien. Het kon me niet schelen als ze hem niet te pakken namen. Ik wil gewoon dat hij ver weg blijft.

Ik plof neer op mijn knieën en zwiert mijn hoofd in de lucht. Mijn haar zwiert alle kanten op maar ik moest dichter bij het publiek komen te staan om meer te kunnen zien. Ik laat mezelf op vier poten staan en duw mijn rug op en laat hem weer zakken. Niet eens komen mijn ogen van het publiek.

De deuren van de loft Van de casino openen. Haar ogen landen op een man dat heel goed bij de criteria zou passen. Ik trek me op een sierlijkste manier mogelijk op en onderdruk de pijn door mijn tanden op elkaar te klemmen. Ik kan mijn huid voelen schuren onder het verband op mijn buik. Ik sluit mijn ogen heel even maar. Eens ik ze weer open zie ik Marco uit een hoek komen en Raphael bij de pols nemen. Daniel gaat er achterstaan alsof hij hun met zijn lichaam van de rest wil afschermen.

Snel volgt Enzo. Hij neemt Raphael vastberaden bij de schouder en fluistert iets. Raphael lacht. Mijn spieren spannen aan en de pijn die ik dacht niet meer te voelen, komt weer te voorschijn en verlamt mw voor een seconde. Geleidelijk aan laat ik mijn benen zakken met mijn ogen nu op de dalende gordijnen. Ik kijk nog snel genoeg terug om te zien dat Alfredo Raphael begeleid naar de lift en hij me hier alleen laat op he nu duistere podium die hier enkel staat om mensen te vermaken.

Raphael werd gevonden. Ik zou mw goed moeten voelen, veilig zelf. Zo voel ik mw niet. Het voelt alsof dit enkel zal leiden naar meer problemen. Problemen waarvan zij de slachtoffer zal zijn. Wat als mensen nu achter haar zouden gaan om wraak. Wraak die ze zouden krijgen omdat op één of andere manier, ik verbonden ben aan Lorenzo en zijn mannen.

'Kenna,' Ik hoef me niet om te draaien om te weten wie het is. Ik neem de zoom van mijn  vast en kijk neer naar de houten vlakken die de grond bedekken. Dante komt voor me staan met een klein lachje die hij dwingt op zijn gezicht. Zijn ogen bekijken haar inspecterend. 'De laatste keer dat ik je zag was je aan het drinken. Nu wanneer ik je terug zie ben je beschermd door zes bodyguards en bespaar je me zelf geen blik,'

Ik weet niet wat ik daarop moet antwoorden. Ik kijk gewoon op en laat mijn ogen in de zijne rusten opzoek naar troost. Ik moest horen dat dit allemaal goed ging gaan. Er zouden geen gevolgen volgen. Alles ging prima. Ik schud mijn hoofd. Maar alles is niet goed en ik weet het heel goed anders zou ik mijn rijd nu niet verspillen aan smoesjes verzinnen.

Dante trekt mijn kin op en drukt zijn lippen tegen de mijne. Het voelt amper als een kus en meer als een ontmoeting van hun hun lippen. Het was zo zacht, zo rustig dat ik het bijna niet had opgemerkt. De volgende kus is meer lustvoller en vertoont alle emoties die hij heeft ingehouden. Ik sla mijn armen over zijn schouders en laat mijn handen door zijn haar gaan. Niet omdat ik evenveel drang heb om hem te kussen maar omdat ik mijn emotie ergens weg wil.

We trekken onze gezichten ver van elkaar en bekijken ons even. Mijn ogen gaan over zijn opgezwollen lippen. Ik betrap mezelf aan het denken over hoe Lorenzo's lippen tegen de mijne zouden voelen. Ik zou zo niet mogen denken.  Toch doe ik het. Ik ga aarzelend met één van mijn vingertipjes over Dante's opgezwollen lippen.

Ik kijk buiten adem naar zijn lippen. Zouden Lorenzo's lippen even opgezwollen zijn als die van Dante nu? Ik bijt op mijn onderlip en trek mijn vinger weg alsof zijn lippen mijn vinger heeft verbrand. Dante's ogen bestuderen me vol lust. Ik weet dat hij zich dwingt om zijn handen bij zijn zij te houden en dat hij werkelijk met zijn handen door mijn haar wil gaan.

Stockholmsyndroom. Dat is waar ik aan lijd. Ik zucht. Het kan niet. Ik kan niet verliefd zijn. Ik ben niet verliefd. Verward is wat ik ben maar dat is alles. Niets anders. Ik ben gewoon verward. Ontgoochelt door haar eigen gedachten, kust ze Dante hopend dat de gevoelens die ze denkt te voelen voor Lorenzo verdwijnen.

Ze trekt haar lippen terug en kijk rond alsof ze iets inspecteert. Die kus maakte haar verwarring veel groter en intenser. Ze bijt op nieuw op haar onderlip en kijkt op naar Dante die even verward naar zit te staren. Ze spant haar kaken aan. Dante's ogen vertonen de gevoelens die ik niet kan teruggeven.

'Dante ik...,' mijn stem sterft weg.

Ik open mijn mond om verder te gaan maar sluit hem weer. Aan zijn houding kan ik zien dat hij weet wat ik zal zeggen. Ik open mijn mond opnieuw en schud mijn hoofd. De woorden komen niet uit mijn mond. Helemaal niet. De woorden verdwijnen uit mijn mond. Ze worden uit mijn gedachten gewist. Al mijn woorden verdwijnen en laten me achter met gebaren.

Een klein verontschuldigend glimlachje trekt aan zijn mondhoeken en vormt een klein glimlachje dat een akelig gevoel opstart in mijn borst. Ik probeer de woorden uit mijn mond te dwingen maar welke woorden zou ik uit mijn mond kunnen dwingen wanneer ik geen woorden meer heb?

Dante plaatst zijn hand op mijn schouder and schud zijn hoofd. 'je hoeft niets te zeggen,' zegt hij met een krakende stem alsof hij uren lang al niet meer heeft gesproken.

'Kenna,' hoor ik vanachter me komen. Mijn spieren spannen aan. Ik duw Dante's hand van mijn schouder en draai mw om. Ik verwacht half dat hij mie zou zeggen dat ik opnieuw zou moeten optreden omdat hij Raphael had dood gemarteld. Maar aan zijn blik te zien was het iets helemaal anders. Ik slik mijn speeksel in en stap naar Lorenzo toe. Opnieuw kan ik Dante's ogen voelen staren. Hij staart vol haat en afgunst naar Lorenzo.

Ik kijk op en zie dat Lorenzo hem de zelfde werpen. 'Lorenzo waarom heb je me hierheen geroepen?' Vraag in een poging om zijn ogen van Dante te nemen. Zijn hij kijkt neer naar me.

'Romano heeft je vader gekidnapt,'

***

(A/N)

Het vorig hoofdstuk was slecht. Ik weet het maar ik hoop dat deze veel beter is. Hij is ook veel korter maar een tweede zal snel volgen. Hopelijk vanavond

Vote

Share

Comment

Vote again

Vote more