Dinner

169 7 1
                                    

Hi po! :)

Thank you po sa mga nagbasa kahit antagal na nito.
May new story din ako, you can check them on my works sa profile ko if you like.

Happy reading!!

-----------------------------------

She's wearing her usual shorts and loose shirts na laging nakakaturn on kay Paul. Kasalukuyan itong naghahanda ng pagkain sa dinning table.

"Napaaga ka naman ata masyado"
tanong nito habang nilalapag ang mga pagkain sa table.

"Amm.. well, it's not like my wife is always available to invite me for dinner."

He smirked.

"Come, let's eat. Okay na 'to."

They seated on both end if their table na hindi naman ganon kahaba.

He can't help himself but to stare on her face as she moved near him to put some food on his plate.

"Ganito pala yung pakiramdam na may nag-aalaga sayo. Hay.. baka masanay na ako nito.."

Napatigil naman si Andrea sa paglalagay ng pagkain sa kanyang plato. They both stared at each other at hindi maitatago ang pagbablush nito sa narinig.

"haha.. okay na, kumain kana. Seat down here, beside me." Hinawakan nito ang kanyang bewang at pinaupo sa katabi niyang upuan. Agad naman itong sumunod ng walang tutol.

"Ammm... we still have 2 more weeks to go bago matapos ang kontrata natin."

Pahayag ni Andrea ng nasa kalagitnaan na sila ng pagkain.

"Yeah.. sa wakas." - Paul

"You mean, sa wakas magiging single kana ulit?"

Napatigil sa pagsubo si Paul sa narinig.

"ah- I mean, amm..." walang makapa si Andrea na sasabihin.

"Hon.." He reached for her hand.
"That's not what I mean. I mean matatapos narin 'tong pagpapanggap natin sa family natin, lalolng lalo na sa sarili natin."

Pahayag nito na mas nakapagpablush kay Andrea.

"You keep on blushing.. it's cute. Ano nga pala yung sasabihin mo sakin?" -Paul

"Am.. ano.. yung..." still no words.

"Yung...... -nangyare satin-

"No! I mean.." putol nito agad sa maaaring ungkatin ng lalake tungkol sa nangyari sa kanila.
"We don't have to talk about it Paul. It was just a physical attraction between us."

Nabigla si Paul sa narinig. He felt a pain inside him hearing those words.

"That's not true. It was your first time and I know that. So don't sound like it was just a sex cause we made love!"
Mariin niya iyong sinabi saka tumayo.

"wala na akong gana. mauuna na ako sa kwarto."

Tatalikod na sya ng muling magsalita si Andrea.

"Love? I am not the woman you love for Peter's sake. Pareho nating napagkasunduan 'to. Kasama rin 'to sa kontrata natin kaya walang Love Paul."

Hinilot pa ni Paul ang kanyang sentido na parang sumasakit ang kanyang ulo sa narinig.

"This is supposedly be a romantic dinner Andrea. We are still maried don't forget that." He's starting to get pissed off.

"Paul are you listening to what you are saying? Romantic? That's insane! the fact that we had sex is not even acceptable.. May girlfriend ka and we both know that."

Hindi na nakapagpigil si Paul at hinarap nito ang dalaga holding both of her shoulders.

"Then you shouldn't have made me feel this way.. we should've controlled ourselves and not crossed the line. But we didn't. Kasi pareho nating alam na hindi natin ginusto 'to." -Paul

"So kasalanan ko?" -Andrea

"No.. what I am trying to tell you is that, this no longer just an agreement nor rule. It is already beyond our control." -Paul

"Lust.. wala akong nakikitang dahilan kundi lust. Let's just make ourselves believe na nagga-gamitan lang tayo."

Tatalikod na si Andrea ng bigla siya nitong hilain at siniil ng halik. Nagtangka itong kumawala ngunit sadyang malakas si Paul.

"Kiss me Andrea.. Let me hold you and make you feel that this is not just about Lust!"
He whispered in between their kisses.

Tinugon naman ito ng huli and they both find their way into their room.

They made their empty room full of lights without the lamps open by the fire they shared with their burning body. They shared each sound of pleasure and motioned as they ride their journey together once more...

----------------------

Mataas na ang sikat ng araw ng magising si Andrea sa tunog ng telepono ni Paul. Mahimbing pa itong natutulog kaya naman siya na ang sumagot doon.

"Hello.."

Sagot niya rito.

"pwede po bang makausap si Sir. Paul please?"
babae ang nasa kabilang linya. Hindi nga lang iyon nakaregister sa phone niya kaya wala siyang nagawa kundi gisingin si Paul.

"Paul.." niyugyug niya ito.

"Hon.. later. Dito muna ako sa tabi mo please.." napasmile naman siya sa narinig.

"May tawag ka baka importante."-andrea

"mamaya na.." mas hinigpitan pa nito ang yakap sa kanya.

"e parang nagmamakaawa yung nasa phone eh. Dali na..." pinilit niyang itaas ang baba ng asawa.

Bumangon naman si Paul bilang pagsuko.

"Akin na nga, sino ba to?" Pikit pa ang kabilang mata niya habang hawak ang telepono.

"WHAT?!! SAAN YAN? I'M COMMING!!!"

nataranta itong kunin ang anyang mga gamit at pinagsususuot habang nagtataka naman si Andrea at nagulat sa reaksyon nito.

"Paul? anong nangyayare? sino yun?"- andrea

"I need to go.. Annie is in the hospital."

yun lang at tumakbo na ito patungong pintuan ng kanilang silid.

"I'll call you.." mabilis nitong sigaw habang pababa na ng hagdan. At si Andrea?

O_O

Ayun, naiwan. Nga-nga.

-------------------

Okay

yan muna :) I hope you like it!

I'm letting you go...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon