I'm letting you go...

Saving him

First, thank you for reading my story.
Konting tiis nalang matatapos na 'to :D

I will have to focus on my other stories after this.

Enjoy!

------------------------------

ANDREA

"Where is your husband Andrea."
Ito ang mariing salubong sa kanya ng kanyang ama na si Don Alfonzo pagkapasok palang niya sa kanyang opisina.

"I heard from the board that my daughter is doing a great job being the CEO on behalf of her husband. And where the h3ll is he?!"

"Dad..." Naglakad ito palapit sa ama at humalik sa kanyang pisngi. "He's at home and he needs rest."

Kanina pa niya iyon pinaghandaan ng malaman niya sa kanyang sekretarya na nasa opisina niya ang kanyang ama.

"You didn't even informed me para sana nakapasok ako." Nakairap parin ito sa anak.

"Papa naman, I can manage okay? Hindi na kita pwedeng i-stress. Saka babalik naman si Paul. He just need to recover."

Pinipilit niyang hindi pumiyok dahil alam niya sa sarili niyang kasinungalingan iyon. How can she even cover him up? At hanggang kaylan niya papalabasing may sakit ito samantalang hindi nga niya alam kung babalik pa si Paul pag-alis nito papuntang amerika.

"Oh, my baby.." Parang bata siyang hinalikan ng kanyang ama sa noo. "You've changed a lot. Don't forget that I love you okay? I'm so proud of you.."

It's not usual for andrea. Ni hindi niya inakalang maririnig niya iyong muli mula sa kanyang ama. Isang lingo nalang at matatapos na agreement nila ni Paul. Sa mga araw na iyon ay maaring mag-isa siyang pipirma sa lahat ng legal documents para sa paghihiwalay nila at sa kani-kanilang mga ari-arian. Hindi niya matukoy sa sarili kung kakayanin ba niya iyong harapin ng mag-isa. Pareho nilang sinimulan, mag-isa niyang tatapusin.

"Go home and look after your husband. Ako na munang bahala dito."

Kung alam lang ng ama niyang kung maari ay ayae niyang umuwi at magmukmuk mag-isa habang iniisip ang mga bagay na nakakapagpabigat ng kanyang kalooban. Kung sana alam lang niya ang totoo..

"Dalhin mo na sa Hospital at ipacheck-up. Para gumaling na sya. I can't take it seeing you shouldering every work in here alone. This was built for the both of you.."

At ayun, muli nanaman niya naalala ang kanilang malafairy tale ngunit pekeng engagement.

"Pa.. b-baka hindi ko kaya.."

Well, pareho naman nilang alam na may phobia ito sa mga nakaputing doctors and nurses.

"Anak, you have to somehow overcome your fear. Pano na pag nagkaapo na ako? Paano mo ipapacheck-up ang bata kung tumitiklop ka sa harap ng mga doktor?"

His father has a point. But there's no way shes gonna bear a child if it is not from Paul.

--------------------

Pagkauwi niya ay nagpasya siyang magluto ng masarap na pagkain. Adobo, ito ang paborito ni Paul. Well it may sound pathetic, but she also wants to cook something for Annie too bilang paghingi manlang ng paumanhin.

She know she doesn't owe her anything dahil hindi rin naman niya iyon ginusto nung una. She just found herself saying YES to a stranger's proposal. But she has to admit that she owe her for making her guy fall for her.

Ayon sa kanyang sekretarya, nasa st. Paul's Hospital daw ito kaya naman doon nalang din siya dumiretso pagkatapos magluto. Nangangatog pa ang mga tuhod niya ng makarating siya sa reception area.