Behind Closed Doors (Completed Story)

chapter 22

Kyle pov.

Lovie? Siya nga yung nakita ko kaninang sumusunod saakin at biglang lumiko, bat niya ko sinusundan. Kitang kita ko ang muka ni lovie mula sa kanyang kotse ang bilis ng kanyang patakbo ng kotse niya parang wala na siyang control, hindi siya huminto kahit redlights.

Nakarinig ako ng banggaan ng kotse, mga busina at nagsisigawang mga tao mula sa malayo. Pagtingin ko sa side mirror ko wala na yung sasakyan ni lovie. Bigla akong huminto.

Omy God lovie!! No!no!no! Bigla kong niliko yung kotse at nagdrive pabalik kung saan ko nakita ang kotse ni lovie na nawasak sa banggan.

Bumaba ako sa kotse para lapitan ito. Nakita ko si lovie na duguan ang ulo na nakahilig sa bintana sa leftside niya. AGad akong tumawag ng ambulansya at mabilis naman silang rumispunde. Nakarating kami agad sa emergency room ng hospital. Walang malay si lovie ng mga oras na iyon. Tinawagan ko na rin ang tita ni lovie para magpunta dito sa hospital.

What have i done! Oh, no God dont take lovie away from me...i cried. Nakita kong parating na si tita ezme.

O my God, kyle..what happened to lovie? Is she alright?wika ni ezme.

Wala pa pongsinasabi yung doctor, duguan po yung ulo niya, tsaka talagang nayupi po yung right side ng porsche niya. Hope shes ok, magdasal po tayo tita.-sagot ko.

Umuwi kana muna kyle. Magpalit ka muna, duguan yan suot mo. Ako na muna magbabantay dito.utos ni tita ezme sakin.

Sige po tita, tawagan niyo po ako paglumabas na yung doctor. Babalik po ako agad.-sagot ko kay tita.

Xavier Pov.

Anong nangyari kay lovie? Ano yung narinig kong parang banggaan, hope shes fine. Tatawagan ko sana siya ng makita kong lobat ang phone ko.

Sh*t bakit ngayon pa ko nalobat! Tuloy pa rin ang biyahe namin. Nakalipas ang dalawang oras nasa manila na kami.

Grabe po yung banggaan ser oh wasak yung tagiliran nung kotse. Tsk tsk!

Pagtinging ko sa labas sobrang gulat ko ng makita ko na kotse yun ni lovie. Siya yung nabangga habang kausap ko siya sa phone. PAgkarating ko ng condo unit ko humagulgol na ko sa pagiyak habang chinacharge ang phone ko. Ng magswitch on na ito agad kong tinawagan ang phone ni lovie nagriring pero walang sumasagot, ng walang sumasagot sa phone ni lovie sinubukan kong tawagan si tita ezme.

Ringing......

Hello whos this?-tita ezme.

Tita this is xavier, si lovie po? I saw her car, wasak po. Asan po siya ngayon?-tarantang sabi ko.

Andito siya sa emergency room at St. Louis Hospital, walang malay. Hindi pa lumalabas yung doctor. Puntahan mo na siya dito.-she cried.

Sige po tita, papunta na po ako jan.

I ended the call. Nagpalit lang ako ng shirt and then pumunta na ko sa hospital. Kinakabahan ako, sana ligtas siya, sana sugat lang ang natamo niya. Hindi ako mapakali at kung ano ano na ang pumapasok sa utak ko. I took a short cut kaya mabilis akong nakarating.

Tita..tawag ko.

Xavier....hagulgol ni tita.

Wala akong magawa kundi napayakap nalang kami sa isat isa habang umiiyak. Umupo muna kami at kumalma ng konte habang hinihintay namin ang doctor na lumabas.

Tita asan po si kyle?tanong ko.

Kakaalis lang niya ng konte mga 1hr ago. bakit? Siya nga yung nagsugod kay lovie dito. Saan ka ba pumunta?wika ni tita ezme.

May inasikaso lang po kasi ako sa bahay. Si kyle po may kagagawan nito. Siya nagtulak ng disgrasya kay lovie.-sagot ko.

Ano? Ah hindi kita maintindihan iho..wika ni ezme.

Pinalabas po niya na anak ko yung sanggol na ipinanganak ni aika, best friend ko si aika. Kausap ko po kasi si lovie bago siya na disgrasya. And she said that, kyle paid the doctor to fake the DNA test result..paliwanag ko kay tita

Naguguluhan pa rin si tita ezme at ito ay halata sa kanyang mga muka, hindi na siya umimik dahil nag aalala pa rin ito sa kalagayan ni lovie. Mga 2 oras ang nakalipas lumabas ang doctor at agad namin itong sinalubong. Hindi maipintang muka ang Ipinakita ng doctor saamin ni tita ezme.

Doc, how's my niece?! Shes alive right? Magigising pa siya diba?tita ezme cried.

Doc, ano po lagay ni lovie?sabi ko

Hindi ko pa masasabi kung anong lagay niya. Hintayin natin with in 2-3 days haggang sa magising siya. Malala ang tama sa kanyang brain. If ever na magising siya within those days, wag niyo siyang bibigyan ng stress. Ioobserve natin siya hanggang sa magising siya, yun lang ang masasabi ko sa ngayon. Excuse me..paliwanag ng doctor tsaka kami nilisan ni tita ezme. Hindi naman napigilan ni tita ang mapahagulgol muli dahil sa nasabi ng doctor.

2-3days na hindi magigising si lovie, hindi ko kayang matignan siya ng ganyan. Tumulo na rin ang luha sa aking mga mata habang tinititigan siyang nakahilata sa patient's bed.

Gumising ka na lovie, miss na miss na kita...i cant live without you. I love you. . . Sabi ko na parang maririnig ito ni lovie.

Inilabas na nila ang walang malay na si lovie at inilipat sa isang private room ng hospital. Sinusundan naman namin ni tita ezme kung saang room ang paglilipatan nila kay lovie.

End of chapter.