Behind Closed Doors (Completed Story)

chapter 28

True xavier Pov.

1month na ang nakalipas, hindi pa rin ako nakamove on kay lovie, i still love her at hinahanap hanap ko pa rin siya. Nandito ako ngayon sa bahay nila aika. Binisita ko yung baby ni kyle na hindi na daw nagpapakita kay aika. Sa twing bibisita ako kina lovie, hindi ako pinapakita ni tita sakanya. Pakiramdam ko tuluyan na akong kinalimutan ni lovie.

Hi baby girl. How are you...sabi ko kay baby at binigyan niya ako ng napakacute na smile habang buhat ko siya.

Nahuli kong nakatingin saakin si aika na nakangiti. Nginitian ko rin siya habang papalapit sa akin.

I still love you xavier. Move on. Alam ko na hindi mo anak yan, pero makakagawa rin tayo ng saten.sabi ni aika. Nagulat ako sa sinabi niya.

Im sorry aika. The truth is, i cant move on, mahal ko pa rin si lovie, at umaasa ako na maaalala pa rin niya ako. Im sorry..sagot ko sabay baling ng tingin ko sa baby.

Totoo naman mahal ko pa rin si lovie. Kahit na nakakalimutan niya ako. After 1hour staying at aika's house nagpaalam na ko.

I have to go aika..sabi ko sabay baba ko sa crib yung baby.

Aalis ka na? S-sige salamat xavier. Sagot ni aika.

Hinatid niya ko sa may gate at nagdrive na ko paalis ng bahay niya. Pupuntahan ko ngayon si tita ezme para tanungin ang kalagayan ni lovie.

Kyle Pov.

Sa pagliko ng kotse ko nakita ko na may kakaalis lang na kotse mula sa bahay nila aika, pinaalis ko na muna ito bago ako tumuloy doon. Bibisitahinko yung anak namin ni aika. Saktong naroon pa si aika ng marating ko ang gate nila.

Napadalaw ka. Buti hindi kayo nag abot ni xavier dito. Wika ni aika.

What? Dumadalaw siya sayo?gulat kong tanong.

Of course he accepted me pa rin as his best friend. And he accepted my sorry too.-sagot ni aika.

Pumasok na kami sa loob at tinungo namin ang room ng baby namin. Agad ko itong binuhat sobrang nakakawala ngstress habang tinititigan siya.

Kamuka mo siya, kyle. Mag ama nga kayo. Aika said and i smiled.

Natutunanko na ring mahalin ang sarili kong anak.

Napaka ganda niya..i said.

Lumapitna din saamin si aika. Habang sabay naming tinititigan si baby.

Jan ka muna gagawa ako ng lemonada. Mabilis lang ako.

Agad na umalis si aika doon. Buhat buhat ko pa rin ang anak ko. Napapaluha ako ng hindiko malaman ang dahilan.

Im sorry baby... bad si papa. Pero mahal na mahal kita.. i said

The baby smiled and i kissed her nose napakacute na bata. Nakokonsensya ako sa ginagawa ko ngayon.

Lovie Pov.

Kausap ko si tita sa phone, sinabi kong papunta akongayon sa bahay niya suddenly nakaramdam ako ng pain sa ulo ko. Itinabi ko yung kotse ko at uminom ng dala kong gamot mula sa bag ko. It took me 15min to relieved the pain. Pagkatapos nagdrive ulit ako pero mabagal na ang takbo ko, may konteng pain pa kasi pero kaya ko naman,di tulad kanina. Ng makarating ako sa bahay ni tita may naka park na kotse. Wala pa rin akong maalala, pero pamilyar sa isip ko ang kotseng ito. Ipinark ko sa gilid ng road ang kotse ko at nag doorbell. Bumungad saakin si yaya para pagbuksan ako.

Ay kayo po pala mam lovie kamusta po kayo?-yaya.

Ah salamat po yaya, ok na po ako. Si tita po nariyan po ba? Tanong ko.

Ah opo mam, sakto po ang dating niyo, narito po si ser xavier. Mag kausap na po sila ngayon.-yaya

Xavier? Tanong ko.

Opo mam.sige po mam pasok nalang po kayo nagluluto po kasi ako sa kusina.-yaya

Ah sige po. Nagtataka na ako.

bakit sabi ni yaya na xavier eh hindi naman ito yung kotse niya..tanong ko sa sarili ko.

Pagpasok ko ng pinto, sakto namang bumukas ito at lumabas ang isang lalake.

Siya ba si xavier na sinasabi ni yaya. Kasi siya yung nasa panaginip ko,siya yung lalaking nasa vision ko palagi. Everytime na sumasakit yung ulo ko. Sabi ng isip ko.

Lovie?

Lovie?

Tita? Who is he?tanging nasabi ko sa harapan nilang dalawa.

End of chapter