Past Life

Chapter 18-Past lives

I can't find the right words to say. Goodness! This is just a dream! Wake me up! Wake me up!

"So.. you want to say something to me?" Rake asked me. At ngumiti siya na.. urgh! Nakakaasar!

"Wala. Go away!" Wala talaga sa plano ko ang magconfess! Why is he smiling like that!? Gosh! I hate all of these!

"My gosh! Pocketbook! Go away!! Go!!!" I shout at him at feeling ko nagtransform ako at naging si Arcy sa lakas ng boses ko.

"Ok! OK! Aalis na. Ang init naman ng ulo nito." I feel a sense of relief nung paalis na siya. Nasa pinto na siya nung sumilip siya ulit sa akin.

"What?" I asked at tinaasan ko siya ng kilay para matago yung tension na nararamdaman ko ngayon.

"You're cute when you're jealous." At nagdisappear na siya. I feel myself blushing. 

Oh my gosh! No way.

~~~

I am in an isolated street. It's dark and I'm alone.

And then I heard a scream. A terrifying scream.

Tumakbo ako ng tumakbo patungo sa sigaw na yun.

Hanggang sa napahinto ako at nasa ibang lugar na ko. May mansion sa harapan ko. May malaking fountain sa harap. Gabi na pero naglalaro pa rin yung bata sa labas ng bahay nila. Aalis na sana ako nung nadapa yung bata.

"Bata, okay ka lang?" Pinuntahan ko siya at tinulungang tumayo.

Nung humarap siya sa'kin, hinawakan niya ko ng mahigpit. Napasigaw ako sa sakit at nagsimula nang tumulo ang dugo mula sa kaniyang mukha.

"Bitawan mo ko!" Pero maslalo lang humigpit yung kapit niya sa'kin. Tumingin ako sa damit ko. Basang basa na siya. Dugo.

"Justice." At bigla na lang siyang nawala. Ang tanging bakas na lang niya ay ang mga tulo ng dugo sa sahig.

Inilibot ko ang mga mata ko sa paligid para hanapin siya pero iba ang nahanap ng mga mata ko.

There in the dark, feet away from me. I saw a creepy smile.

.

.

.

.

"Ate!! Gising na!! Late na tayo!"

I open my eyes and breathe hard. It was just a nightmare, Cyker. It's not real.

But it felt so real.

"Oh bakit parang nakakita ka ng multo?" Yan ang bungad na tanong ni Terrence sa'kin.

"Terrence.. hindi ka ba nagkakaroon ng nightmares?"

"Of course I have nightmares. Kapag napapanaginipan ko yang mukha mo. Joke! Napapanaginipan ko na kakainin ako ng crocodile. Huhu! Katakot tapos may witch—"

"No. hindi ganon. I mean. After nung killer dun sa park—"

"Let's not talk about it Ate!" I feel scared. Hindi pa ako napagtataasan ng boses ng kapatid ko. "I'm sorry." I know he doesn't mean to scare me. Nakikita ko yung takot sa mga mata niya at napakavisible ng mga ugat niya sa leeg. He must be really terrified. I hug him.

"Sshh.. I'm sorry. Tara kain na tayo." He's always like this. Laging ganon ang reaction niya pagmakakarinig siya ng kahit ano tungkol sa nangyari. He must be in a trauma. I know how that feels. I know the aftermath of being in a crime and how they will never leave you.

~~

Here comes my favorite subject, the Past life subject.

"Good morning class!"

"Good morning Sir Antonio!"

"Please take your seat." Umupo na kaming lahat at nagstart na siyang magdiscuss. But I feel something on my back. I think, someone is staring at me. kaya sinilip ko, at nakatitig nga siya sa'kin. At kumindat pa ang pocketbook kaya inirapan ko na lang siya at nakinig na lang kay Sir Antonio.

"What's with the smile?" tanong ni Firey, yung katabi ko. Kinapa ko yung mga labi ko, and they form a smile.

"Huh? Nakangiti ba ko?"

"Oo! Diba Tery nakangiti siya?" Tanong ni Firey kay Tery.

"Oo Babe. Hayaan mo na nga siya, baka may iniisip lang." Di ko na sila pinansin at nakinig na lang ako kay Sir Antonio.

"We all know that our past lives affect our present lives. And also, our future. Not just our skills, but our destiny." Tumingin si Sir kina Firey at Tery.

"Firey and Tery, ano yung mga past lives niyo?"

"Fire." Sagot ni Firey.

"Water." Sagot ni Tery.

"And you are in a relationship right now?" Tanong ulit ni Sir.

"Opo." Sagot ni Tery tsaka niya hinawakan yung kamay ni Firey.

"Ayyiiee.." At nagchoir pa talaga ang buong klase pero mukhang hindi natawa si Sir. Bitter yata.

"Answer me, Tery. Anong mangyayari kung nagsama ang apoy at tubig?" But then, I don't see any bitterness in his voice, but something else I can't recognize.

"Ahmm.. ma..ma.." I know on the tone of his voice, hindi niya kayang sabihin or hindi niya lang alam yung sasabihin. Kaya ako na ang nagsalita.

"Kapag pinagsama mo ang apoy at tubig, mamamatay ang.. apoy. Hindi niya kakayanin yung tubig."

"Exactly Cyker! If you continue being together.." Tapos tumingin si Sir kina Firey at Tery.

"Firey will die." And now I recognize the thing in his voice. It's not bitterness, but pity. Tumingin ako kina Firey at Tery and I feel their broken pieces. Naalala ko nung time na naging sila, and that was the happiest day of their lives. Nadun ako nung nangyari yun. Tery is every girl's dream guy. And Firey is your typical nerd, tahimik, lapitin ng mga bullies. But when Tery met her, he became her hero. he protects her no matter what. At dahil sa kaniya nagkaroon ng confidence si Firey. She learns how to fight for herself. She learns to love herself. And it's all because of Tery. 

They seem to be perfect. Only to be destroyed by their past lives.

Hayy, wala talagang poreber.