BÖLÜM 2

263 84 13
                                    

O benim doğmayan güneşim.

Kapıya doğru ilerleyip dışarıya çıkmak için hazırlandım.

_aslı kahvaltı yapsaydın.

_yemem siz yiyin. bu arada ayakkabım yine delinmiş su alıyor ayaklarım suyla doluyor.

_tamam okuldan dönünce bez dikerim.

_annecim. senin diktiğin o bez 1 gün dayanıyor. farklılık yok. 4 senedir aynı ayakkabı dayandığına şükret.

Kapıyı hızlıca açıp evden çıktım. dış kapıya yöneldiğimde babamla karşılaştık.

_aslı nereye!

_okula..

_ekmek aldım.Kahvaltı yapsaydın.

_yedim ben. size afiyet olsun.

Babamın yanından hızlı bir şekilde geçip büyük adımlarımla okulun yolunu tuttum.

_ooo aslı.

Okulun deli kızları hergün benimle dalga geçmekten bıkmıyordu.

_yine ne varr..

_ayakkabıların çok şık.

Okulun bahçesinde birsürü insan vardı.Ve hepsi bana bakıyordu. bu deli kız cemre nin yüzünden yerin dibine girmiştim.

_noldu canım utandın mı?

Şu utanmak denen şey öyle kötü bir şey ki benim için özellikle bu durumlarda engel olamıyordum.Utanmak istemiyordum. Karşılarında dimdik durup laflarını vermek istiyordum.Ama hangi yüzle bende hoşnut değildim bu durumdan hergün ailemi bunun için suçluyor aşağılıyordum. Çünkü yaşadığım hayat bir genç kızın kabul edeceği bir hayattan değildi.

_bırakın kızı!

uzaktan gelen sesle başımı yerden kaldırıp yönümü sese doğru çevirdim.

_oo bakın kızlar kimler koruma altına almış aslı yı.

_düzgün konuşun.

yanımıza gelen genci hiç tanımıyordum.Ama beni bu durumdan kurtarmış olmasıda hoşuma gitmişti.

_noldu ahmet..

_rahat bırakın.Kendi halinize bakın.

_bizim halimiz aslıdan iyi.

_o zaman kendi haline şükret çek git şimdi burdan birdaha sizi asla bu kızın yanında bu durumda aşalarken görmeyeceğim.

hepsinin yüzünden düşen bin parçaydı. yüzüme kin dolu nefretle bakıp söylene söylene gitmişti.

_iyi misin?

_iyiyim.

_bu kızlara aldırma okulun en popüleri sanıyorlar kendilerini.

_önemli değil. alıştım ben.

_kantine gidelim mi biraz otururuz.

_tamam.

önden yürüyerek kantine doğru ilerledik.

_ne istersin?

_hiç bişey.

_olmaz konuşurken birşeyler içelim.

_ne istersen onu al.

_tamam.

kantinciye doğru ilerlerken bende kantine göz gezdirdim.

_al bakalım.

Elinde gördüğüm tostla ve çayla iştahım açılmıştı.
-Teşekkürler.
-afiyet olsun.
Kendiside masaya oturduktan sonra Çayda yudumlamaya başlamıştı.
-hadi bakalim sende ye.
Elimdeki tosttan büyük bir ısırık alarak yemeye başladım.
-neden seninle dalga geçiyorlar.
Tost u güçlükle yutarak;
-fakirligimden dolayi.
-ne var bunda.
-baksana ayakkabıma üstüme hepsi ya yırtık yada yamali.
-üzüldüm. Ama başını koyacağin bir evin varsa sukretmelisin.
-var ama..
-eee
- Evimiz olsa nolacak ki ailede huzur olmadık tan sonra karın doymadikta evde sobanın sıcaklığı olmadıkça sonra ne işe yarar.
-baban calismiyor mu?
-Hayır yani is olunca gidiyor.
elini elimin üstüne koyarak;
-çıkışta musait misin?
-evet.
-tamam o zaman çıkışta bizim eve gidiyoruz.
-neden?
-çıkışta anlatırım. Şimdi zil çaldı derse girelim olur mu?
.......
Ders bitmişti. Çıkışa doğru ilerleyerek gözüm genci aradı.
İşte ordayım. Yanına giderek;
-selam.
-aa Merhaba. Bende seni bekliyordum.
-tamam o zaman gidelim.
-şimdi şoförü gelecek.
-şoförün mü?
-evet.eve arabayla gidiyorum.
-anladım.
Ben eve yürüyerek ve usuyerek giderken millet arabanın içinde ısınacak evlerine gidiyor. Allahım neydi benim Günahım. Neyim eksik şu insanlardan.
-hadi bin.
Gözlerimi odaklanmış olan yerden çekerek arabaya doğru yöneldim.
-ailenin haberi var mı?
-Hayır.
-arayalım mi?
-olmaz.
-neden?
-telefon yok.
-anladım.
Ne kadar kötü telefon yok bile demesi bu fakirlik biraz fazla değil mi?
....
Hadi bakalım in.
Arabanın açılmış olan kapısını ayağımi dışarıya vererek. Arabadan indim.
Önümde resmen saray gibi bir ev vardı.
-hadi yürü aslı .
Gözlerimi devirerek önümde yürüyen ahmet i takip ettim.
Büyük bir bahçeden geçtikten sonra ahmet zile bastı.
Bu arada beni neden evlerine getirdi. Öğrenmiş değilim.
-buyrun ahmet bey.
Üzerinde beyaz elbiseli bir kız vardı. Galiba evin çalışanıydi.
-annem evde mi?
-evet içeride kitap okuyor.
İçeri geçtiğimde salonun ortasından geçen merdivene ve duvarlarda ki tablolara baktım.
-selam annecim..
-ahmet oğlum hoşgeldin.
-hosbulduk annecim. Sana misafir getirdim. Aslı.
Karsimda harika bir elbiseyle ve kadının güzelliğiyle buyulenmistim.
-Merhaba tatlım.
Uzatılmış eli sıkarak.
-hosbulduk efendim.
-buyur otur!
Yanımda duran koltuğa oturarak etrafı suzuyordum.
-aslı annem yardıma muhtaç insanlara yardım ediyor. Yani öyle bir kurumda patron olarak çalışıyor.
Yardıma muhtaç mi? Yüzümde istemesizce bir durgunluk oluştu.
-anladım.
-annecim aslı maddi ve manevi durumdan zor durumda.
-yardım ederiz. İlk önce evlerine gelip durumlarına bakmam lazım.
-aslı bir sakıncası var mı?
Bir anda durakladim. Ama bu fırsatı kacarmamak gerek.
-aslı eğer evleriniz de zor durumday sa yani yasanmayacak haldeyse bir ev de verebiliriz.
-evde mi?
-evet ne zaman derseniz geliriz.

_yarın gelebilirsiniz.

_tamam o zaman ailene haber ver.

_tamam.

_bade cim yiyecekler birşeyler hazırlar mısın?

_Şeyy geç oldu artık ben kalkıyım ailemin haberi yoktu.

_telefondan haber verseydin cnm.

_öhöhöö

_ben kalkıyım.

ayağa kalkarak kapıya doğru yürüdüm. kapıyı açıp çıkmak için adım attğımda.

_aslı!

_efendim Ahmet.

_ne zaman yardıma ihtiyacın olursa yanındayım.

_teşekkürler.

_bu arada seni şöför bırakır.

_yok sağol.

_olmaz. akşam oldu.

_tamam o zaman.

Yanımıza şöför gelerek;

_buyrun efendim.

arabaya doğru yönelip açılan kapıdan içeriye girdim.

............

evime gelmiştik. kapıya tıklatıp açılmasını bekledim.

_aslııııı..

_anne....

_geç içeri..

içeriye geçip montumu astıktan sonra oturma odasına doğru ilerledim.

_aslı otur.

babamın otur demesiyle oturdum. noluyor du yaa.

_nerdeydin?

_arkadaşımda..

_bu saate kadar mı?

_bir saat oldu yaa..

_bir saat içinde biz nolduk düşündün mü?

_özür dilerim.

_naptın arkadaşında...

bugün olanların hepsini anlattım.

_ne dedin sen?

_baba napıyım hergün okulda aşalanıyorum. ayağımda doğru düzgün bir ayakkabı yok. rezil oluyorum. utanıyorum. kusura bakma ama biz yardıma muhtacız.

_susss.. allaha şükür karnımız doyuyor. içinde yaşayacağımız bir ev var.

_yok bu evde hayvanlar bile yaşayamaz. anlıyor musun? gittiğim arkadalımın evini görsen saray.Benim neyim eksik onlardan ha benim de hakkım bir genç kız olarak..

_suss aslı!

_anne sende yapma. memnun musun? ha şu hayattan yaşadığın rezillikten gelen misafiri böyle çöplük bir evde ağırlamaktan 2 ay boyunca giydiğin elbiseden.. misafir gelince önüne yiyecek bir şey koyamamaktan.. memnun musun? yarın gelecekler hatta evin durumu bile kötüyse ev verecekler.

_aslı!

_baba lüt_

_suss.asıl kendini şimdi rezil etmişin. ayakkabın kötü ama ayağana taş değmiyor değil mi? ev kötü ama başını koyacağın bir yastığın var demi.. açıkıyosun ama önüne bir şey konuyor değil mi?prki neden hala şükretmiyosan ağızından bir şükür kelimesi çıksında evin bereketi açılsın.. bir daha asla böyle şeylere kalkışma.. en kötü duyguyu yaşatma bana.. şerefim var benim. ben her gece aç kalıp önünüze ekmek koyuyorsam sizin için..şimdi benim karşıma geçip evden ve yemekten bahsetme.. yat kalk dua et. gir şimdi odana yatarken de şükretmeyi unutma belki yarın yardım değil eve bereket gelir.

..................

SELAM CANLARIM!NASILDI BÖÜM SEVDİNİZ UMARIM!VOTELERİNİ VE DÜŞÜNCELERİNİZİ BEKLİYORUM!DÜŞÜNECELERİNİZ BENİM İÇİN DEĞERLİDİR!

BYYYBYYY!

DOĞMAYAN GÜNEŞİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin