DOĞMAYAN GÜNEŞİM

BÖLÜM 3

_Yeter tamam mı yeter. Çektiğim sefaletin neresine şükredeyim. şimdi benim gibi gençlerin evleri saray onların evlerini gördükçe kendimden utanıyorum.Belki yarın yardımseverler gelirde evimizi yeniler yardımda bulunur. Neden bu acıdan düşünmüyorsun baba? Biraz da beni anla.

_Sana son kez söylüyorum ASLI! Benim şerefim  var bir erkek olarak evime bakmalıyım.Çocuklarımın ağzından ekmek geçirmeliyim. Biz anamızdan böyle öğrendik.

_ Peki sor bakayım anneme böyle bir hayatı istiyormuymuş böyle bir sefaleti.

Babam anneme gözlerini çevirerek ondan bir cevap bekliyordu.

_ Söylesene anne sende seviyor musun? bu hayatı? Komşular gelince tüp bitince çay kahve yapmadını söylesene bu rezillikten memun olmadığnı...

_ Ben.

Anneme umut dolu bakışlarımı daha yakından göstererek;

_ Hadi anne

_Yarın ki misafirlerin teklifi güzel bey!

Yüzümde oluşan hafif gülümsemeyle babama dönerek ;

_Bak gördün mü?

_Hanım sende mi?

_ Napıyım bey kızın dediği haklı Mustafa soğuktan yine hasta oldu. Hasteneye götüremiyorum. Para yok senin doğru dürüst işin yok.Yemek desen  bazen küflü ekmeklerin iyi yanlarıyla yiyoruz.Kusura bakma bey! Biz yardıma muhtacız.

_Anlaşıldı ben sizin için yaptıklarımla iyi yapmamışım.Yarın gelsinler ne gerekiyorsa yapsınlar da istediğiniz hayata kavuşun.

_evet işte bu.

_çok sevinme yeni hayatında da şükretmezsen bu haline geri dönersin.Şükürsüz hayat bir hiçtir.

     Babam  gittikten sonra;

_Annecim çok güzel konuştun.Bak göreceksin hayal ettiğin hayata kavuşacaksın.
-İnşallah  yavrum. Neyse sen yat. Bende namazımi  kılıyım yatıyorum .
-tamam annecim. İyi geceler..
Anneme  büyük bir öpücük kondurduktan sonra odama gittim.
Odaya girdiğimde yerde  ders çalışan kardeşim i gördüm.
-kalk artık yat.
-sen yat.
-ya sen.
-ben ders calisacam .
-deli misin? Yaa ben aydınlık ta uyuyamam  ki..
-napıyım.  Dersim bitmedi.
-off
Yatağa girip gözlerimi sımsıkı kapattım. Uyumaya çalışıyordum.
-bitmedi mi?
-Saçmalama.
-off..
-sessiz ol abla.
-5 dk var yap yat.
-biterse.
Sinir di yaa resmen beni sinir ediyordu. Şapsal. .
....
Sabah kalktığımda  rutin islerimi  halledip mutfağa geçtim.
-Günaydın. Annelerin en güzeli. .
-Günaydın kuzum.
-ee heyecanlı miyiz bugün?
-biraz var.
-olacak tabi. Güven bana anne bitecek artık sende her kadın gibi istediğin hayata kavuşacaksın.
-ya olmazsa..
-eğer olmazsa umitimizi kaybetmiyecez özelliklede ben bundan sonra mutluluğumuza kavuşmak  için herşeyi yapacağım.
-iyiki varsın.
-sende iyiki benim annemsin. Gör bak o güneş o güneş bize de doğacak. Bize de ışığını verecek
.......
Okula geldiğimde karşımda duran cemre ye baktım. Oda bana baktı ve birsey demedi. Korkmus  muydu? Ay inanamıyorum korkmus  bu.
Hızlı bir şekilde yanlarından geçerken bir ses duydum.
-aslı!
Ahmet in sesiydi. Bana doğru yaklaştı. Nefes nefese kalmıştı.
-a-as..
-tamam dur! Dinle biraz gel söyle.
Banka doğru ilerleyip oturduk. Kısa süre nefes alıp vermesin den sonra;
-annem evinize gitmiş.
Birden kalbimde ki kalp atışları hızlandı.
-evet.
-birkaç kişiyle görüştükten sonra  yani evinizin kötü durumuyla ilgili.
-ayy  çabuk söyle .
-size yeni bir ev ve yardımseverler tarafından eşya gelecek. Babanda babamın şirketinde çalışacak.
-ne?
Gerçekten  olacak mı?
Yoksa rüya mi?
-aslı bitti kötü günler geçti. Bundan sonra mutluluğuna bak.
Büyük bir sevinç çığlığı attıktan sonra ahmet e sımsıkı sarıldım.
- Çok iyisin.
-senin için.
Senin için mi? Ayy neler düşündüm.
Kollarımı ahmet in boynundan  çektikten sonra;
-sana bir iyilik borcum var.
-boşver sonra kullanırsın.
Zilin  calmasiyla ayağa kalkıp okula doğru yürüdük.
-dersiniz ne ?
-edebiyat. Sen?
-matematik .
-oww..
Birbirimize bakışıp güldükten sonra koridordan  ayrılarak sınıfa doğru ilerledik. Bu arada ikimizde 10 sınıftaydık.
....
Ders saati bitmiş okuldan  çıkmıştık.
Dışarıda bekleyen ahmet e doğru ilerleyerek;
-birini mi bekliyorsun?
-evet şoförü.
-tamam o zaman ben gidiyorum. İyi akşamlar.
-sanada.
Eve doğru ilerlerken  karşıma iki genç çıkmıştı.
Hiç görmemiş gibi  yaparak ilerledim.
-Merhaba bebek.
Hiç ses çıkarma dan ilerleme ye devam ettim.
-kovalamaca mi oynuyoruz.
Kollarımdan sımsıkı  tutmuslardi.
-bırakın kolumu.
-şşt.
-imdat!
-kes dedim.
-imdat yardım edin!
-sus dedik demi  sana.
Yüzüme vurulmuş sert bir yere yığıldı m. Bir süre sonra önümde gölgesi olan bir araba  durmustu.
-bırakın kızı.
Bu ahmet in sesiydi .
-sen Karışma.
Kollarımdan iterek goturuyorlardı.
-bırakın dedim. Yoksa elimden bir kaza çıkacak.
-sen suss.
-ahmet kurtar yalvarırım.
-son kez diyorum bırakın.
-lan sanane sevgilisi misin?
Ahmet biran susmuştu.  Beni ise arabaya tam bindireceklerken
Bir ses duyuldu.
~BÖLÜM SONU~
MERHABA TATLI OKUYUCULARI M!
UMARİM BÖLÜMÜ SEVMİSSİNİZDİR.MUTLU OLACAĞI NİZ GELİŞMELER OLDU DİYE DÜŞÜNÜYORUM  BUNUN HAKKINDA  KÜÇÜK YILDIZA VE DÜŞÜNCELERİNİ Zİ  BİLDİRMEK İÇİN YORUM BUTONUNA TIKLAYIN!OLUR MU? OLUR İNŞALLAH
MUTLU GÜNLER DİLEĞİYLE
BYBYY