" Romeo i Julia "

29

Perspektywa Kaśki : Otworzyłam drzwi, ucieszyłam się na widok blondyna, jednak moja radość była chwilowa, a entuzjazm znikł gdy w głowie krążyła mi prośba mojego brata.

- Hej. - uśmiechnął się chłopak.

- Hej. - starałam się nie patrzeć w jego piękne oczy.

- Zostawiłaś telefon. - pomachał iPhonem.

- Dzięki. - wyksztusiłam.

- Stało się coś? - wyczułam troskę w jego głosie.

- Nie. Po prostu nie możemy się spotykać. - staneły mi świeczki w oczach.

- Czemu ? - rozłorzył ręce.

- Bo tak będzie lepiej. - wymamrotałam.

- Okey. - powiedział prawie bezgłośnie.

Chłopak delikatnie pocałował mnie w policzek i wyszedł z podwórka. Rozejrzałam się nie było ani motoru ani samochodu.

- Wracasz na nogach? - krzyknełam.

- Tak. - odwrócił się.

- Zostań. - biłam się z myślami.

- Napewno? - zdziwił się obrotem sprawy.

- Tylko tak, żeby cię Kacper nie widział. - powiedziałam.

Perspektywa Michała :
Dawid podwiózł mnie na motorze pod dom Kasi. Wszedłem na podwórko i zdzwoniłem dzwonkiem, drzwi się otworzyły odrazu.

- Hej. - przywitałem dziewczyne.

- Hej. - odpowiedziała.

- Zostawiłaś telefon. - podałem jej komórkę.

- Dzięki. - cały czas unikała moich oczu.

- Stało się coś? - zmartwiłem się zachowaniem niebieskookiej.

- Nie. Po prostu nie możemy się spotykać. - patrzała na swoje skarpetki, a raczej moje.

- Czemu? -.wiedziałem dlaczego, tylko chciałem od niej usłyszeć, że nie jestem gościem dla niej, że jestem chamem, prostakiem, złodziejem i wogóle nie jej liga.

- Bo tak będzie lepiej. - cicho powiedziała potwierdzając moje przypuszczenia.

- Okey. - wyszeptałem.

Przybliżyłem się do dziewczyny aby pocałować ją w policzek. Po czym ruszyłem tam gdzie moje miejsce. Nie, żeby mi przeszkadzało moje otoczenie, wręcz przeciwnie wole moją dzielnicę i przyjaciół bo mnie nie oceniają.

- Wracasz na nogach? - krzykneła.

- Tak. - przystanołem.

- Zostań. - powiedziała.

- Napewno? - uniosłem brwi.

- Tylko tak, żeby cię Kacper nie widział. - wpuściłam mnie do środka.