Tatlı Bir Şey

-24-

(Ne yazık ki bundan sonraki bölüm final kurabiyelerim :((( olsun ben zaten başka bir hikaye yazcaktım :DD Herneyse yorum ve vote larınızı beklerim kurabiyelerim :DD Eğer bu bölüm yorum ve vote lar fazla olursa finali bugüne yetiştirirsem bugün yüklerim :DDD Sizi seviyorum :)) İyi okumalarr :DDD)

24. Bölüm

Sigarayı ağzıma götürdüm ve onu beklemeye başladım. Beni neden çağırmıştı ki? Kazandığım yarışma da resmim hakkında bir şeyler söylemem gerekirken eski iyi arkadaşımı bekliyordum. Scarlett ile barıştığından beri bana bakmıyordu bile. Daniel hala onu seviyordu işte. Scarlett'a onu seviyordu. Artık uyumlu bir çifttiler.

Eğer bu yalnış anlaşılma olmasaydı eminim ki Daniel yerine Scarlett'ın yanında ben olurdum. Hepsi Emma'nın yüzündendi. Scarlett ile olmamı o saçma sapan fikrini aklıma sokarak düşüncelerimi altüst etmişti. Ben bunu hak etmiyordum. Ben sevilmeyi hak ediyordum. Ben Scarlett'ı hak ediyordum.

Yanımda bir hareketlenme hissedince o pisliğin geldiğini anlamıştım. Gerçekten ne istediğini anlamıyordum. Her şeyi almıştı. Scarlett'ı bile.

"Gidiyor,"dedi birden Daniel. Sigaramı ağzıma götürüp derin bir nefes çektikten sonra diğer tarafa üfledim ve Daniel'a baktım. Bende onda olmayan ne vardı? Yakışıklıydım. Zengindim. Her şeye sahiptim. Peki Scarlett neden onu seçti ki. Ah, hayır. Aynı şey oluyor. Tıpkı Scarlett'ın kompozisyonu gibi. O sorular... Bunlar saçmalık. Ondan sadece hoşlanıyordum. Ona aşık falan değildim.

"Ne?"dedim kafam karışmış bir şekilde.

"Scarlett. Gidiyor."

"Neden?"

"Sence neden? Tabii ki de şu yazarlık eğitimini denemek için,"dedi Daniel karşı da ki parkı izleyerek.

"Bu beni neden ilgilendirsin ki?"dedim sigaramdan bir nefes daha alarak.

"Seni nasıl ilgilendirmeyecekmiş o? Ona neden o zaman 'Senin için geleceğim,'dedin? Scarlett gerçekten haklıymış, sen tam bir gerizekalısın,"dedi küçümser bir şekilde bana bakarak.

Üzülsem mi, sevinsem mi, bilemedim.

"Ama diğer taraftan,"dedi Daniel,"Bana dün anlattıklarına göre sana sırılsıklam aşık. Onu durdurmak için hiç geç değil Charlie. Bir saat sonra Battert Hava Alanında uçağa binip, batı yakasına gidecek,"dedi nefesini dışarı üfleyip.

Sakindi. Neden sakindi! Üzgün olması gerekmiyor muydu? Nede olsa sevgilisi 1500 M(mil) uzağa gidiyordu. Ve dört yıl sonra geri dönecekti. Dört yıl dayanabilir miydi. Scarlett'tan ayrı dört yıl? Ama en büyük soru bu değildi. En büyük soru asıl buydu:Peki ben Scarlett'an ayrı dört yıl dayanabilir miydim?

Bu düşünceyi kafamdan atmak için başımı iki yana salladım.

"O senin sevgilin. Neden onu sen durdurmuyorsun?"dediğimde Daniel şaşırmış bir şekilde bana baktı.

"Efendim? Ne dedin? Scarlett'ın benim sevgilim olduğunu mu söyledin? Vay canına, kızın dediği her şey çıkıyor,"dedi mırıldanarak."Biz sevgili değiliz Charlie. Biz eskiden olduğu gibi şimdide aynı şeyi yapıyoruz. Biz kardeşiz. Biz hep böyleydik. Emma ile çıkar mıydın?"dediğinde iyice bir silkindim. Iykk! Berbat. Asla Emma ile çıkmak istemezdim.

"Hayır, iğrenç,"dedim yüzümü buruşturarak.

"Scarlett ile bizde öyleyiz işte. Ama birazcık daha yakın,"dedi elini kısıp bana göstererek.

"Benden ne istediğini hala anlamadım Daniel. Şu anda resmim için konuşmam gerekiyor. Ne istediğini çabuk söyle."

"Senden istediğim şey Charlie, sevdiğin kişinin peşinden gidip onu durdurman. Eminim onu durdurunca ilk önce ağlayacak, sonra seni affedecktir. Hiç bir şey için geç değil Charlie. Hala zamanın var,"dedi Daniel omzuma vurarak.