TATSTAR

24. Bölüm

** Şarkıya da bakın bence çünkü birçok duygulu bölüm bu şarkıyla çıkıyor elimden ayrıca bölümle de uyuşuyor.

İyi okumalar**

Yixing ve Kris'in konuşmasından sonra gözümde direk Luhan canlanmıştı. Acaba Luhan ile sevgili olsak biz de mi böyle görünürdük?

En önemlisi de Kris haklı olabilir miydi? Ben gerçekten Luhan'ı seviyor olabilir miydim?

****

Tüm gece uyuyamamış, Luhan ve bu olanlar ile ilgili bir sürü şey düşünmüştüm. Aklımda dolaşan onlarca cevapsız soru vardı beni uyutmayan.

Düşünmekten kendimi alıkoyup, gözlerimi kapattığımda çoktan sabah olmuştu ve yalnızca birkaç saat uyumuş olmama rağmen öğlen bileğimde hissettiğim ağrı yüzünden uyanmak zorunda kalmıştım.

"Bir bu eksikti..." Kendi kendime söylenip yatakta doğruldum. Cidden bir ayağım eksikti. Çünkü yapmam gereken şeyler vardı ve bu bana engel oluyordu.

Ağrının geçmesi için bir şeyler atıştırıp –her ne kadar canım istemese de- ağrı kesici içecektim. Bu yüzden de ayağıma çok baskı uygulamamaya çalışarak odamdan çıktım.

Salon ortak alan olduğundan oradan geçmek zorundaydım ve geçerken koltukta öpüşen ikiliyi görmek duraksamama sebep olmuştu.

Aklım yine oradan çıkmayan Luhan ile dolarken, farkında olmadan dudaklarımda onun tadını alabilmek için dilimi gezdirdim.

Luhan ile olan öpüşmem ilk değildi ya da son da olmayacaktı ama kesinlikle benim için en özel olandı ve ben yıllar geçse de bu tadı unutamayacağımdan emindim. Çünkü hiç hissetmediğim kadar farklı duygular hissetmiştim.

Onu öptüğümde, Luhan'dan bana geçen his anında başımı döndürmeye yetmişti. Evet, tutkuyla dolu olan bir öpüşme değildi ama dudaklarımız birbiriyle uyum içinde hareket ederken ikimizin de bunu ne kadar istediğini anlamıştım. Sanki birbirimizi sürekli öpüyormuşuz gibi tanıdıktı ama bir o kadar da ilkleri yaşatıyor gibiydi.

Üstelik bağımlılık yapıcı bir etkisi vardı ki düşünmekle bile yeniden öpmek istemiştim. Ama buna bir daha şansım olacağını hiç düşünmüyordum. Luhan ile eskisi gibi olduğumuzda –ki olacak mıyız bundan emin değildim- bir daha aynı şekilde bu güzel hatayı yapamazdım.

Güzel hata... Luhan'ı öpmek için söyleyebileceğim en doğru cümlelerden biriydi bu. Yaşadığım en güzel hata... Maalesef ki güzelliği, sonucunda Luhan'ı benden uzaklaştırdığı için, hata olmasını engelleyemiyordu. Yine de hata olsa bile bir o kadar da doğru hissettirmesi saçma değil miydi?

"Sehun? Neden ayağa kalktın?" Yixing beni fark ettikten sonra öpücüğünü keserek konuşmuş ve bu da beni kısa süre de olsa düşüncelerimden uzaklaştırmıştı.

"İlaç içmek için bir şeyler yiyecektim."

"Bana neden söylemedin? Ayağa kalkmaman gerek." Yixing'in söylediğine göz devirdim.

"Abartma, hyung. Kendim hallederim." Ben bunu söylerken Yixing çoktan yanımda bitmiş ve koluma girmişti.

"Pekala, ben de sana kendin halletmende yardım ederim. Kris de bu arada kıçını devirip yatsın!" Bir yandan da Kris'e ters ters bakmayı ihmal etmemişti.

"Evet, tam olarak onu yapacağım hem de televizyondaki güzel bir program ile..." Kris umursamadan televizyonun sesini açarken Yixing mırıldanarak konuşmuştu.

"İflah olmaz... Biz gidelim, Sehunnie." Yixing koluma girmiş bir şekilde beni mutfağa sürüklerken sesimi çıkarmadım.

Kendi işimi kendim halledebilirdim sadece Yixing kötü hissetmesin diye onun bana yardım etmesine bir şey demiyordum. Yoksa bu şekilde birine bağlı olmak pek benlik değildi.