TATSTAR

4. Bölüm

**Şarkı ile dinleyin bence.

Ve dipnot lütfen Sehun'a hareket ya da küfür etmeyin ^^

İyi okumalar u.u **

**** (SEHUN)

Luhan ile Lucy'i tamir ederken gariptir ki son zamanlarda olmadığım kadar eğlenmiş ve mutlu olmuştum. Nedenini bilmediğim bir şekilde bu ufaklık beni rahatlatmaya başlamıştı.

Evet, onu daha çok kısa süredir tanıyordum ama ben hiç kimseye bu kadar sürede böylesine alışmamıştım. Onda beni çeken tuhaf bir şey vardı. Neşesi, gülümseyen yüzü, pozitif enerjisi, her şeyi beni etkiliyordu. Onun ruh haline göre şekil değiştiriyordum. Bu durumdan hoşlanmadığımı söyleyemem ama beni rahatsız eden şeylerde yok değildi.

Ama her şeye rağmen onun istediği şeyi kabul edemezdim. Ben o düşündüğü, onun hayran olması gereken kişi değildim. Ona öğretebileceğim bir şey yoktu ki...

Luhan böyle olmasını ve benim gibi görünmek istiyordu sadece. Ben onun hayran olduğu adam olmaktan çok uzaktım.

Ben dövmelerimi bile onun benden öğretmemi istediği şeyleri olmak uğruna yapmamıştım ki... Her acı benim için yeni dövme demekti. Yalnızca ruhum içime sığmayacak kadar daraldığında dövme yapardım.

Bu yüzden hepsi siyah beyazdı. Tek renkli olan boynumdaki dövme anneme olan sevgimi anlattığı içindi.

O renkli şeyleri severdi. Neşeli ve güler yüzlüydü. Ve çokta güzeldi... Belki de Luhan'ın beni rahatlatma sebebi onu, o yapan şeylerden annemde de olmasıydı... Onun bazı yönlerinde annemi görmemdi, kim bilir...

Lucy yüzünden motor yağı olmuş elimi beze silip Luhan'a baktım. Dikkatle beni izliyordu. Ufak bir çocuğun tüm odağını vererek bir şeye bakması gibiydi.

Bir çocuğa benziyordu, sevimliydi ve bu bile ona ufaklık demem için yeterli sebepken hareketleriyle ifadeleri beni bunun için zorluyordu. Tam bir ufaklıktı...

Gülümsediğimde bana karşılığını fazlasıyla aldığım bir gülümseme sunmuştu. Gözlerinin kenarlarının kırışmasına sebep olan ve yüzüne yakışan gülümseme gördüğüm en güzel gülümsemelerden biriydi.

Kısa bir süre yüzüne dikkatle baktığımda onun her organının özenle yerleştirilmiş olduğunu fark ettim. En ufak bir kusur bulamazdınız. Bir erkek için fazla güzeldi. Herkesi etkileyebilecek tarzdan bir güzellikti bu...

Daha fazla ona bakmak istemediğim için önüme döndüm. Lucy ile ilgilenmeye çalışırken Luhan'dan gelen ses ile o tarafa bakmaya engel olamadım.

Luhan midesini tutarak utangaç bir şekilde bana bakıyordu. Tanrı aşkına, akşamüzeri olmuştu ve Luhan sabah erken saatlerden beri bekliyordu. Sabahtan beri bir şey yememiş olması çok olasıyken bu durum benim aklıma gelmemişti.

"Ş-şey sen o sese bakma..." utanarak söylediği şeye göz devirdim.

"Benim aptallığım... Aç olup olmadığını sormak aklıma gelmedi." Ayağa kalkıp üstümü çırptıktan sonra elimi Luhan'a uzattım.

"Hadi gel, bir şeyler yiyelim. Ben de acıkmaya başladım zaten." Uzattığım elime bir süre bakınca ben de bakma gereği hissetmiştim. Elime tekrar bulaşmış olan yağı fark etmemle gülümseyip yerdeki bezi aldım ve sildikten sonra tekrar Luhan'a uzattım. Kıkırdayıp elimi tuttu. Onu ayağa kaldırdıktan sonra önden yürümeye başlayıp bir yandan da söyleniyordum.

"Ufaklık sanırım ellerimin kirli olmasından rahatsız oldu?" Bana yetişmek için büyük adımlar atarken daha da çocuk gibi gözüktüğünü fark ettim.