Omnia Causa Fiunt

κεφάλαιο 2

Ένας χρόνος αργότερα .... 

Είχατε ποτέ αυτή την αίσθηση οτι κάτι κακό θα συμβεί;;

Εεε...αυτή την αίσθηση ειχα σήμερα καθώς περπατούσα για να φτάσω στο πανεπιστήμιο.

Η αλήθεια ήταν ότι όλα είχαν αλλάξει μετά από εκείνο το τροχαίο.Σταμάτησα να ειμαι ο εαυτός μου , κλειδωνόμουν στο δωμάτιο και δεν άφηνα σε κανέναν να μπει .

Ισως έφταιγε η μουσική που άκουγα και με έπιανε σιγα σιγα κατάθλιψη αλλά περνούσα δύσκολες μέρες και κανείς δεν ενδιαφερόταν .

Ένιωθα σαν να μου είχαν ξεριζώσει  την καρδιά ,  πονούσα....  Λίγο τραγικό αλλά έτσι κάπως ήταν.... οι πρώτοι έξι μήνες. Έπιτα τα πράγματα άρχιζαν να έχουν την φυσιολογική τους μορφή. Εάν ονομάζουμε φυσιολογική την αβρή συμπεριφορά και ένα χαμόγελο το πρωί για να καταλάβουν οι γύρω μου οτι είμαι καλά. Αντίθετα ,μέσα μου ένιωθα άδεια.

Καθώς προχωρούσα βιαστικά στον βρεγμένο δρόμο για να φτάσω στο πανεπιστήμιο σταμάτησα για λίγο για να παρατηρήσω το τοπίο γύρω μου. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα με τα πόδια και συνειδητοποίησα πως ήταν διαφορερικότερο από το να πηγαίνεις με το αυτοκίνητο. Τα δέντρα γυάλιζαν καθώς οι σταγόνες της βροχής χόρευαν πάνω στα καστανοπράσινα φύλλα. Μπροστά μου βρισκόταν ένα βουνό σκεπασμένο με ομίχλη .

Ευτυχώς δεν έκανε κρύο αλλά είχε περισσότερη υγρασία. Τα μαλλιά μου είχαν φριζάρει και ένιωθα λες και δεν είχα χτενιστεί . Συνήθως με ενοχλούσε αλλά σήμερα για κάποιο παράξενο λόγο δεν με ένοιαζε τι θα πουν οι γύρω μου ήθελα απλώς να τελειώνει αυτή η μέρα όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Άρχισα να περπαταω ώσπου διέκρινα στο βάθος την σχολή ,χαμογέλασα και   άρχιζα να βηματιζω σχεδόν χοροπηδώντας . Ξαφνικά άκουσα πίσω το σπαστικό γριλισμα μιας μηχανής . Πριν προλάβω να γυρίσω να δω πιος ήταν είχα γίνει μούσκεμα.

"Ηλίθιε!!!" φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα για να με ακούσει. Ευτυχώς για τον τύπο δεν μου έδωσε καν σημασία . Η αλήθεια ήταν πως μπορεί να μην με πρόσεξε καν.

Όταν έφτασα στην σχολή τα ρούχα μου είχαν σχεδόν στεγνώσει . Άρχισα να προχωράω προς την αίθουσα όταν έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό.
" Γλύκα κάνε μου την χάρη και πρόσεχε που προχωράς την επόμενη φορά." είπε μια βαριά φωνή .
Αφού συνειδητοποίησα τι γινόταν σήκωσα το βλέμμα μου να κοιτάξω ποιος είναι.