Omnia Causa Fiunt

Κεφάλαιο 29

Ντάριο

"Εσύ πρέπει να είσαι ο Ντάριο... χάρηκα είμαι ο Ρόμαν ο αρραβωνιαστικός της Οφήλια".

Σε αυτά τα λόγια το ορκίζομαι ότι  τα είδα όλα κοκκίνα.

Ήθελα να του πιάσω το λαιμό και να το σπάσω. Σε αυτό το σημείο δεν είχα νευριάσει με την Οφήλια αλλα με αυτον τον μαλάκα που ήταν μπροστά μου.

Ο θυμός μου είχε φτάσει στα όρια του με όλη αυτή την κατάσταση.

" Ποιος στόν π@@@@ο είσαι;" Ξαναρώτησα.

Εκείνος με κοίταξε ξανά και γέλασε ειρωνικά.

"Ντάριο... Είμαι ο αρραβωνιαστικος της Οφήλια και ξαφνιάζομαι που δεν στο έχει πει ακόμη. Μόλις χθές έγινε. Έτσι αγάπη μου;" Είπε και την κοίταξε.

Πρωτού προλάβει να μιλήσει παραπάνω η γροθιά μου προσγειώθηκε στο πρόσωπο του.

Άκουσα την Οφήλια να ουρλίαζει και να τρέχει προς το μέρος μας.

" ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΠΕΣ;!!!!" φώναζα και ήμουν έτοιμος να τον ξαναχτυπήσω αλλα η Οφήλια με κράτησε.

"Νταριο μη-" είπε αλλα δεν μπορούσα να την ακούσω.

Ένοιωθα πως τόσο καιρο μου έλεγε ψέματα.

Δεν μπορούσα ούτε να την ακούσω.

Ο Ρόμαν ηταν στο πάτωμα και τον είδα να σηκώνεται έτοιμος να με χτυπήσει αλλα τον σταμάτησα σπρώχνοντας τον.

"Ντάριο!" Άκουσα την Οφήλια να με φωναζει ξανά.

Γύρισα να την κοιτάξω και αυτο που αντίκρισα με έσπασε.

Τα μάτια της ήταν κατακόκκινα και τα δάκρυα της δεν είχαν στεγνώσει ακόμη.

" Ντάριο ασε με να σου εξηγήσω... Σε παρακαλώ..." Ήταν το μονο που είπε.

Την άρπαξα και την αγκάλιασα νοιώθοντας τα δάκρυα της.

" Εσύ εισαι η προτεραιότητα μου μωρό μου" είπα και την ένοιωσα να με σφίγγει

" Μόνο εσένα εμπιστεύομαι όσο τίποτα άλλο. Ούτε τον Ρόμαν ούτε κανέναν".

Οφήλια

Βλέποντας τον Ρόμαν μπροστά μου ηταν μια αρκετά κακή έκπληξη.

Βλέποντας όμως τον Νταριο τόσο ήρεμο απέναντι μου ήταν μεγαλύτερη έκπληξη.

Περίμενα να με βρίσει και να μου φωνάξει κατι που δεν έγινε ποτέ.

Ο Ρόμαν έφυγε χτυπημένος και εμείς μείναμε στον καναπέ ξαπλωμένη χωρίς καμία ενόχληση.