Omnia Causa Fiunt

κεφάλαιο 5

Ποτέ μου δεν είχα ξαναπιεί τόσο πολύ, δύο μπουκάλια μπύρας και μετά η Βερ με ανάγκασε να κατεβάσω μαζί της ενα ολόκληρο μπουκάλι τεκίλα. Για να πω την αλήθεια ζαλιζόμουν απίστευτα και όταν μου είπε να χορέψουμε εγώ η χαζή δέχτηκα να χτυπιέμαι σαν το χταπόδι δίπλα της. Είχα κλείσει τα μάτια μπας και συνέλθω .

Τίποτα.

Δύο δυνατά χέρια τυλίχτηκαν γύρω από την μέση μου και ήταν το καλύτερο πράγμα που ειχα νιώσει ποτέ. Ένιωθα να έχω πεταλούδες στο στομάχι και τα πόδια μου έγιναν ξαφνικά αδύναμα αλλά το μόνο που μου άρεσε ήταν η αίσθηση οτι ανήκα σε κάποιον και εκείνος έδειχνε να ενδιαφέρετε. Γύρισα και όταν κατάλαβα ποιος ήταν τραβήχτηκα και έφυγα μακριά του.

Δεν ήξερα που πήγαινα, απλώς ήθελα να φύγω να κρυφτό κάπου ,όπου κανείς δεν θα με έβρισκε, για ενα λεπτό μονάχα. Ανέβηκα ασυνείδητα κάτι ξύλινα σκαλιά και άνοιξα την πρώτη πόρτα που βρήκα .

Μέσα βρισκόταν ενα μεγάλο διπλό κρεβάτι ,στα δεξιά ήταν μια μπαλκονόπορτα και αριστερά υπέθεσα πως ήταν το μπανιο. Ο τοίχος ήταν μπεζ και απέναντι από το κρεβάτι υπήρχε μια μεγάλη τηλεόραση.

Έβγαλα τα παπούτσια μου και έτρεξα με φόρα προς το κρεβάτι και έπεσα πάνω του. Σηκώθηκα και άρχισα να χοροπηδώ γελώντας.

Άκουσα ενα πνιχτό γέλιο από πίσω μου και γύρισα απότομα προκαλωντας τον εαυτό μου να πέσει με δύναμη στο κρεβάτι.

" Γλυκά είσαι καλά; " ρώτησε ο Ντάριο ανήσυχα.

Τον κοίταξα με ορθάνοιχτα μάτια και άρχισα να γελάω .

" ναιιιιιιιιιιιιιιι υπεροχααα!!! " είπα και τον κοίταξα είχε ακουμπισμένο τον έναν ώμο στην πόρτα και με κοιτούσε με ενα στραβό χαμόγελο .

Φορούσε μια απλή μαύρη μπλούζα η οποία αναδύκνειε το τέλεια γυμνασμένο σώμα του . Δάγκωσα τα χείλη μου και γύρισα κοκκινίζοντας το βλέμμα μου.

" σου αρέσει αυτό που βλέπεις ;"
" κάποιος έχει πολύ αυτοπεποίθησηηηηη" είπα και γέλασα πνιχτά , κάθισα οκλαδον στο κρεβάτι ενώ εκείνος με πλησίασε και έκατσε στην άκρη του κρεβατιού.

" Μου αρέσεις ετσι " είπε και χάιδεψε το μάγουλο μου.

" εισαι απόλυτος χαλαρή και ήρεμη ετσι θα έπρεπε να εισαι" είπε καθώς με κοιτούσε.

" Κάποτε ήμουν ετσι όμως μετά έγινε ενα ατύχημά και έχασα τους γονείς μου και...." δεν συνέχισα