Omnia Causa Fiunt

κεφάλαιο 4

Η αλλαγή. Δεν μας αρέσει,την φοβόμαστε. Αλλά δεν μπορούμε να την εμποδίσουμε να εμφανιστεί. Είτε αποδεχόμαστε να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι είτε μένουμε πίσω στο απόλυτο κενό. Στο συνηθισμένο.

Ολόκληρη την ζωή φοβόμουν τις ακραίες αλλαγές αυτές που θα αλλάξουν αναπάντεχα όλα μου τα σχέδια και θα πρέπει να οργανωθώ από την αρχή . Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα το άγχος το όποιο πηγάζει από την απότομη αλλαγή.

Δεν εξήγησα στην Βερ γιατί την ρώτησα εάν ήμουν βαρετή η αλήθεια ήταν πως ο Ντάριο ήθελε απλώς να καλέσει κάποια άτομα στο πάρτυ του συγκατοικού του και έτυχε να χτυπήσει την λάθος πόρτα. Αυτό ήταν όλο . Τίποτα περίεργο . Έτσι;;
Η Βερ με κοίταξε για λίγο και μετά είπε.

" τι λες να πάμε σε εκείνο το πάρτυ ;" ρώτησε αθώα .

Η μόνη λέξη που άκουσα περίφημα απ' όλη την πρόταση ήταν το πάρτυ. Η αντίδραση μου ειναι υπερβολική και το ξερω αλλα μόλις το άκουσα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου έτσι πιάστηκα από το κοντινότερο πάγκο.

" Δεν ξέρω Βερ .... Αλήθεια πρέπει να το σκεφτώ;" είπα ελπίζοντας να με αφήσει .

" τι να σκεφτείς ακριβώς ;; Είναι ναι ή όχι διαλέγεις. Είσαι δεκαεπτά σε ποια ηλικία περιμένεις να βγεις; στα σαράντα ή ακόμα καλύτερα στα πενήντα;;,"

" δεν είναι αυτό ... Απλώς ... Νιώθω οτι δεν ανήκω σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα ;"

"Για ποια ατμόσφαιρα ακριβώς ανησυχείς για τους μεθυσμένους τύπους που κάθονται στον καναπέ; ή αυτούς που κοιτάνε μόνο πως να την πέσουν σε οποίο θηλυκό κινήτε; Επειδή σοβαρά μιλώντας ,μόνο τέτοιοι υπάρχουν . Εμείς θα πάμε εκεί να χορέψουμε και να περάσουμε καλά. Δεν καταλαβαίνω γιατί σε νοιάζει τόσο .Πραγματικά δεν χρειάζεται να ενδιαφέρεσαι.

"Καλά" απάντησα απρόθυμα

" Καλά θα πάω ή καλά θα το σκεφτώ; " ρώτησε .

Στρυφογύρισα τα μάτια μου λες και δεν ήξερε την απάντηση.

" καλα θα πάω " απάντησα με μια γκριμάτσα.
Από τότε που έχασα τους γονείς μου δεν διασκέδαζα αρκετά . Οχι οτι το έκανα στο παρελθόν αλλα πριν συμβεί.... Εκείνο το ατύχημά... Και μετά ο θάνατος τον γονιών μου όλα με είχαν συντρίψει ψυχολογικά και σωματικά.

," τι λες να πάμε για ψώνια ??? " προτείνει η Βερ ενθουσιασμένη.

" πραγματικά δεν νομίζω οτι χρειάζεται .... Άλλωστε έχω κάπου σε αυτές τις κούτες ένα τζιν και μια καλή μπλούζα . Θα ειμαι μια χαρά " είπα και της χαμογέλασα όσο πιο πειστικά μπορούσα. Με κοίταξε με ένα ένα βλέμμα σαν να έλεγε - πλάκα- μου - κανείς- τώρα - ο - τύπος- θα-ξενερώσει.