behind the screen (türkçe çeviri)

chapter 35

Dyan

Ağzına kadar dolu olan kulüpten kendimi sadece bir içecek ile oyaladıktan bir saat sonra çıktım. Aslında Ciara'yı daha fazla yalnız bırakmak istemiyordum ayrıca vücudumu titreten bass ve sallanan insan yığını bugün her zamanki uçari hissi vermiyordu. Yorgunca arabamı park yerinden çıkardım. Bugün oldukça uzun bir gündü ve kesinlikle memnun değildim.

Tessa- görevimin yanına bir de şu alışverişi eklemek zorundaydım çünkü bayan sherlock tam on ikiden vurmuştu ve gerçekten planımda eksiklikler vardı. Sadece tek bir yanlış hareket hepimizi bitirebilirdi. Park ettikten sonra birkaç saniyeliğine ağrıyan başımı direksiyon'a yasladım. Keşke tüm işi kendim halledebilsem en azından diğerlerinin başı derde girmezdi. Ayrıca tessa'nın sözleri de aklımdan çıkmıyordu. Sesi ve içime işleyen bakışları da aynı şekilde. Bu kadar endişelendiğimi nereden anlamıştı?

Kendime fazla sorumluluk yüklediğim konusunda haklı mıydı? Ve ne zamandan beri bu...kızın laflarını ciddiye alıyordum ben?! Son iki gündür ortalıkta tessa hakkında çok fazla soru dönüyordu. Kafamın içinde her şeyi darmadağan edip beni bir kaosun içinde bırakıyordu. Elimi saçlarımın arasından geçirip arabanın kapısını açtım.

Villa'ya girdiğimde zemin katta ışık yanmıyordu. Annem ve babam bir haftadır yıllık kontroller için babamın çeşit çeşit firmalarını geziyordu. Aslında ciara ile yalnız kalmak artık umurumda bile değildi hatta benim için daha rahattı. Babam etraftayken onu görmezden gelme mecburiyetinde olmam zor geliyordu.

Merdivenler her zamanki gibi parlıyordu. 'hizmetçimiz' hannah'nın bugün ne kadar çok çalıştığını cidden merak ediyordum. Zavallı benden belki üç yaş büyüktü ve babam tarafından resmen sömürülüyordu. Sessizce iç çektim. Ay sonunda hakkı olan parayı ona verecektim. Küçük kız kardeşimin kapısına vardığımda tüm düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Kapı hafif aralıktı ve koridora ışık sızıyordu. Sessiz boğuk hıçkırıklar kulağıma gelince birkaç saniye şoktan kımıldayamadım.

O an gidip kardeşimi ağlatan herifleri bulup iç organlarını yerinden mi çıkarsam ya da kardeşimi kollarımın arasına alıp bir daha bırakmasam mı diye karar veremedim. Sonuç olarak çabuk karar verdim ve sessizce kapıyı çaldım böylece ciara birden şaşırmamış olacaktı. Sessizce son kez iç çektiğini duydum. Sonra bir şeyi kaldırıyormuş gibi bir ses çıkardı. Sessizce 'gir' demesini bekledim ve yavaşça kapıyı araladım.

Ciara kocaman yatağının ortasına bağdaş kurmuş eline sanki mesaj yazıyormuş telefonunu almış ve gülümsüyordu. Ama beni bununla kandırmayacaktı. Az önceki hıçkırıklarını duymamış olsam bile gözlerindeki kızarıklığı ve arkasına sakladığı kocaman peçete kutusunu görebiliyordum. Hiçbir şey demeden yanına gidip onu kollarımın arasına aldım. Ellerini sıkı sıkı sırtıma sararken yüzünü göğsüme gömdü. Tatlı şeftali kokulu şampuanı burnuma dolarken yatağın kenarına oturdum ve ona mümkün olduğunca yakın olmak için onu kucağıma çektim.

İçimde her zaman boş ve soğuk olan ufak bir parçam sadece ciara'nın yaşatabildiği neredeyse can yakıcı bir sıcaklık ile doldu. Onu çok uzun zamandır kollarımın arasına almıyordum. Birkaç dakika öylece oturduk. Ben nazikçe saçlarını okşarken o tırnaklarını tişörtüme geçirmişti. Yüzümde ufak bir gülümseme belirdi. Bunu biz küçükken onu ne zaman sırtıma alsam yapardı annem kıyafetlerimin bolarmasına kızardı ama ben pek umursamazdım. Tam aksine düşme tehlikesi olmaması zor zamanında beni bir dayanak olarak görmesi beni rahatlatıyordu.

Ciara'nın nefesinin gittikçe düzenli bir hal aldığını ve göğsüme iyice gömüldüğünü fark ettiğimde nazikçe çenesini kaldırdım. Uykulu gözlerle bana baktı. ''hey uyuma bakalım ,prenses.'' Dedim yüzümde ufak bir gülümseme ile. Bu konuda onunla konuşmak kalbimi acıtıyordu ama birileri ile paylaşması gerekiyordu. Kaç gündür kendine nasıl işkence ettiğini görebiliyordum. Nazikçe baş parmağım ile yanağını okşadım. ''seninle aynı şeyi yaşamayan birinin seni anlamayacağını biliyorum ama yalvarırım birileriyle konuş.''