behind the screen (türkçe çeviri)

chapter 51

Huzursuzca Dyan'ın büyük tişörtüne bakıp alt dudağımı dişledim. Tişörtü giyinmeyip öylece de yatabilirdim değil mi? Ama haklıydı çok rahatsız bir gece olurdu. Ayrıca karın kaslarının bir kısmını gördüğümde nasıl baka kaldığımı da fark etmişti. Kıyafetlerini giyinmeyerek ondan etkilendiğimi daha fazla belli etmeme gerek yoktu . ki zaten daha önce eşofmanını da giyinmiştim. Tanrım, üzerini değiş ve yat.

Pekala sadece çok fazla düşünüyordum. Üzerimdeki pantolondan kurtulup uyumak kulağa çekici geliyordu. Son birkaç saattir bu pantolonun içinde gezindiğimden bacağımdaki yaralar tekrar açılmış gibi hissediyordum. Gerçekten yalnız olduğumu kontrol etmek için odada son kez göz gezdirip hemen üzerimdekini çıkarıp dyan'ın tişörtünü başımdan geçirdim. Ancak kokusunu alınca donup kaldım. Tanrım mükemmel kokuyordu. Daha kendime sahip çıkamadan tişörtün eteklerini kavrayıp burnuma yaklaştırdım. Sanırım dyan'ın kıyafetlerini çalıp sonsuza dek içinde yaşayabileceğim bir mağara falan yapacaktım.

Birkaç dakika tişörtü öylece kokladıktan sonra ne kadar rahatsız bir davranışta bulunduğumu fark ettim. TANRIM ! GERÇEKTEN OTURMUŞ DYAN'IN TİŞÖRTÜNÜ MÜ KOKLUYORDUM?!

Sanrım tüm gece maruz kaldığım alkol kokusu bende kafa yapmıştı. Ayrıca tişört sahibi yüzünden değil yıkandığı yumuşatıcı yüzünden güzel kokuyordu. Dyan'ın yanına gidip köpek gibi onu koklamaya başlamadan önce bunu halletmemiz iyi oldu sanırım. Yanına gitme düşüncesi hoşuma gitmeye başlayınca kendime bir tokat attım. Pekala acilen kendimi oyalayacak bir şeyler bulmalıydım yoksa ya geriye kalan sağlıklı zihnimi de kaybedecektim ya da dyan'ın yanına... ikisi birbirinden beterdi. Şimdi pantolonumu çıkarıp yatacaktım ! evet!

Kazasız belasız ve yanıklara dikkat ederek pantolonumu çıkardıktan sonra kıyafetlerimi bu gecelik yatağım görevini gören koltuğun ayak ucuna koydum. Ya da dyan'ın teklifini kabul edersin diye fısıldadı iç sesim. Başımı sallayıp bu düşünceden kurtuldum. Koltuk gerçekten yeterliydi! Kendimden aşağıya baktığımda tişörtün bandajlarımın neredeyse tamamını kapatacak kadar büyük olduğunu fark ettim. Yani bugün partide gördüğüm birçok elbiseden daha uzundu. Yatmadan evvel banyoya gidip ağzımı çalkalamaya ve yüzüme biraz su vurmaya karar verdim. Yolda iki kere ayağımı bir kere de başımı bir yerlere çarpmam da tam benlikti.

Tekrar oturma odasına vardığımda kendimi yüz üstü öylece koltuğa bıraktım. Yorgunluktan homurdanırken yastığı başımın altına sıkıştırıp battaniyeyi öylece üzerime attım ve hemen derin bir uykuya daldım. Dyanlarda alarmım olmadığı için beni uyandıran alt katın büyük penceresinden içeri süzülen güneş ışınları oldu. Homurdanıp güneşten kaçmak için yan tarafa yuvarlandım ama tabiî ki yere yuvarlandım. Tekrar homurdandım ve yorgunca başımı yumuşak halının üzerine bıraktım. En azından gölgede yatıyordum.

Rahatsız düşüşümden sonra tekrar uykuya dalamayınca sırt üstü dönüp tavanı izlemeye başladım. Şunu belirtmeliydim ki tavan odamdaki ile tıpa tıp aynıydı. Guruldayan karnım ile dün öğleden beri bir şey yemediğim aklıma geldi. Beni yerden kaldırabilecek tek şey midem olduğundan uykulu bir şekilde kalkıp ayaklarımı sürerek mutfağa adımladım. Mutfağa kısa bir bakış attıktan sonra mimarlarımızın aynı olabileceğini düşündüm. En azından mutfaktaki elektronik eşyalar ile bir sorunum yoktu, yani harika bir omlet yapabilecektim.

Lawyer kardeşler sabah kahvaltıda ne isterdi bilmiyordum ama herkes yiyebilsin diye kocaman bir kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Biber ve soğanı küçük küçük doğrarken neredeyse uyuya kaldığım için mutfağa neşeli bir hava katmaya karar verdim ve çantamdan telefonumu aldım. Ekran kilidini açtığımda Jenny den bir mesajım olduğunu fark ettim. Delirdiğini düşünmüyorum... ama dünyanın sonu konusunda haklı olabilirsin o.O benimde sana anlatmak istediklerim var , zaten yakın zamanda ziyarete gelmeyi düşünüyordum :* o zaman sana her şeyi anlatırım ,söz <3 o zaman görüşürüz.