Hoofdstuk 13

573 25 5
                                    


Heee, ik was vorige week vrijdag van plan te gaan posten, maar dat was ik helemaal vergeten omdat ik op skivakantie ging ;)
Dus als goedmakertje post ik nu 2 delen ;)

Eva
Ik liet me achterover op bed vallen. Wolfs had me net een glas water laten drinken om me een beetje te kalmeren. Ik kon een gaap niet onderdrukken.
'Ga maar slapen,' zei Wolfs lief. Ik pakte zijn hand vast.
'Wil jij Marion inlichten?'
'Natuurlijk. En ik zal ook met de artsen gaan praten.'
'Oke, dank je wel. Welterusten, Wolfs.'
'Welterusten Eef,' zei hij en drukte een kus op mijn voorhoofd. Ik sloot mijn ogen en al snel viel ik weer in slaap.

Ik rende door het heuvelland heen. Het was zo mooi als de zon onder ging. Ik ging op een bankje zitten en staarde wat voor me uit. Er ging iemand naast me zitten. Ik keek kort wie het was.
'Dag Eefje,' zei de maar al te bekende stem.
'Frank?' Vroeg ik verbaasd.
'Ja Eef. Ik ben het.'
'Maar, jij bent? Jij bent dood?' Vroeg ik verbaasd.
'Ja, dat klopt. Ik ben dood.'
'Wat doe je dan hier? Ben ik ook dood?'
'Nee, jij bent niet dood. Jij droomt dit.'
'Waarom lijkt het dan zo echt?'
'Dat weet ik niet.'
'Maar waarom droom ik over jou?'
'Ik maakte me zorgen om je. Ik moest je even spreken, dus daarom ben ik hier.'
'Ik mis je, Frank. Heel erg.'
'Ik mis jou ook lieve Eva. Maar ik zie alles wat je doet. Ik kijk mee, ik waak over je. Over jou, en over Wolfs.'
'Droomt Wolfs ook over jou?' Vroeg ik.
'Soms. Maar hij droomt ook over Fleur. Dat hij haar voorstelt aan haar nieuwe stiefmoeder. En weet je wie dat dan is?'
'Nee, maar ik denk dat je me dat zo gaat vertellen.' Frank lachte even.
'Die vrouw, dat ben jij. Hij wil met je samenzijn.'
'Dat is heel lief. Maar, ik weet niet of ik het wil.' Frank keek me doordringend aan en pakte mijn handen vast.
'Eef, ik wil jou gelukkig zien zijn. En ik weet dat jij wel iets met hem wil beginnen. Maar je durft het niet. Waarom durf je niet?'
'Je klinkt nu net als Boesmeer,' lachte ik.
'Eef, kom op.'
'Weet ik niet,' zei ik en haalde mijn schouders op.
'Wilde je toestemming, van mij?'
'Misschien, ja, ik denk het.'
'Lieverd ik wil niets liever dan jou gelukkig zien. En Wolfs maakt jou gelukkig. Dus alsjeblieft, grijp je kans.'
'Dank je wel Frank. Ik mis je. Als ik weer uit het ziekenhuis ben, ga ik langs je graf. Samen met Wolfs. Oke?'
'Oke. Ik moet weer weg, dag Eva.'
'Frank wacht.'
'Ik mis jou ook Eva. Ik kom je weer opzoeken, dat beloof ik.'
'Frank..' Piepte ik. Ik zag hem vervagen.
'Dag lieve Eva,' zei hij voordat hij helemaal verdween. Ik keek hem na.
'Dag lieve Frank,' zei ik zacht.

Safe?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu