Safe?

Hoofdstuk 52

Eva
'Oke, doe je ogen maar open,' zei hij en haalde zijn handen weg. De tafel was helemaal mooi aangekleed. Er stonden kaarsen, bloemen, wijnglazen. Een fles kinderchampagne.
'Wat is dit?' Vroeg ik verbaasd. Lynn kwam aangelopen uit de keuken.
'Dit is een bedankje. Van ons, voor jou,' zei ze glimlachend.
'Maar waarvoor dan?' Vroeg ik niet-begrijpend. Wolfs sloeg zijn arm om mijn middel.
'Voor alles Eef.' Lynn knikte.
'Ja. Dat je zo goed voor me zorgt en me in huis wilde nemen. Je bent er echt altijd voor me en ik ben je daar heel erg dankbaar voor. En jou natuurlijk ook, Wolfs.'
'En bij mij, omdat jij alles voor me betekent. Je hebt me al door alles heen gesleept en dat doe je gewoon nog steeds. Je helpt me er altijd weer bovenop en mijn drankgebruik is dankzij jou sterk verminderd. Ik ben gestopt met roken, voor jou. En dat terwijl ik je nog maar net kende. Je bent mijn meisje en ik hou gewoon heel erg veel van je. En ik wil je bedanken voor alles, dus bij deze. Dank je wel, lieve Eef. Ik hou van je.' Ik drukte een korte kus op zijn lippen.
'Ik hou ook van jou.' Ik draaide me naar Lynn.
'Nee maar echt, Eva. Ik weet niet hoe ik je hier ooit voor kan bedanken. In die tijd dat ik nu hier bij jullie woon, heb je me zo veel geleerd. Ik heb eindelijk iemand waar ik op kan bouwen en vertrouwen. Eigenlijk twee iemanden. Ik voel me veilig bij jullie. Ik voel me thuis, ik kan mezelf zijn zonder dat ik raar word aangekeken. Echt, dank je wel. En ik.. Ik hou van jou en jullie allebei.' Ik nam haar in mijn armen en hield haar stevig vast.
'Ik hou ook van jou Lynn. Je bent hier altijd welkom, ook als je dalijk weer thuis woont. Je bent nu mijn meisje geworden. En dat zul je altijd blijven.'
'Daar ben ik zo blij mee,' lachte ze kort. Ik liet haar los.
'Ik ben trots op je.'
'Ik ook op jou. Kijk wat je bereikt hebt!' Ik lachte. 'En Wolfs, voor jou geldt hetzelfde. Dank je wel. En ik hou ook van jou.' Ze liep in Wolfs' armen en hij pakte haar vast. 'Je bent echt een knuffelbeertje.' Wolfs lachte kort.
'Ik hou ook van jou, dan ben je vanaf nu mijn beertje. Oké?' Lynn knikte en liet hem los. Ik keek glimlachend toe.
'Hoe trots ik op jullie ben,' zei Wolfs en trok ons beide tegen zich aan. 'Dat kan ik zo snel niet vertellen, omdat ik ontzettend trots ben.' Ik drukte een kus op zijn lippen.
'M'n mannetje,' knipoogde ik. Lynn en ik legden beiden ons hoofd op zijn borst.
'Mijn meisjes,' zei hij trots.
'Ik wil een dubbeldate!' Riep Lynn lachend.
'Daar houd ik je aan,' lachte ik. Wolfs en Lynn duwde me zachtjes in een stoel.
'Nou mevrouw, wij hopen dat u gaat genieten van ons "Thank you arrangement", beginnend met een diner. Eet smakelijk.' Ze liepen naar de keuken en kwamen terug met het eerste gerecht.

'Het tweede deel van dit arrangement is ontspanning. Volgt u mij maar.' Wolfs stak zijn hand naar me uit en ik pakte hem vast. Hij leidde me naar de woonkamer waar Lynn stond.
'U kunt hier plaatsnemen. De rest volgt vanzelf wel.' Ze wees naar de bank en ik ging zitten. Wolfs ging achter de bank staan. Lynn verliet de woonkamer en ik voelde Wolfs' handen in mijn shirt glijden.
'Er zit zalf op toch?' Ik knikte. Hij begon mijn schouders te masseren. 'Wow Eef. Er staat echt veel spanning op. Ontspan. Adem even hiel diep in. En dan heel diep uit.' Ik deed wat hij zei en voelde de druk op mijn schouders verminderen. 'Dat is beter,' zei hij en masseerde rustig verder. Door de boxen hoorde ik zachtjes mijn lievelingsnummer. Halo, van Beyoncé. Elke keer kreeg ik kippenvel bij dit nummer.
'Mooi nummer hè?' Vroeg Wolfs. Ik knikte. Hij wist dat dit mijn favoriet was.
'Ja.' Hij trok zijn handen terug en kwam op de bank zitten. Hij draaide mijn lichaam zodat hij achter me zat, en ging weer verder met masseren. 'Als ik dood ben, wil ik dit nummer op mijn crematie.'
'Lieve lieve lieve Eva. Ik wil nog helemaal niet aan de dood denken. Ik wil hier zijn, met jou. En over een paar maanden met onze kleine.' Hij trok zijn handen terug en legde ze op mijn buik. Ik leunde tegen hem aan.
'Ik ook.' Hij drukte een kus op mijn schouder. 'Wolfs?'
'Ja schat?'
'Wij zijn voor altijd, toch?' Hij knikte.
'Ja lieverd. Wij zijn voor altijd. Fleva for ever.' Ik lachte kort. 'Nee maar even zonder grapjes. Ik kan en wil me echt geen leven meer voorstellen zonder jou. Jij bent mijn meisje en ik hou echt veel te veel van jou om je ooit nog te laten gaan.' Ik keek hem over mijn schouder aan.
'Cutie. Ik hou ook van jou.' Ik drukte een kus op zijn lippen. Hij haalde de staart uit mijn haar. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij ging met zijn hand door mijn haar heen. Ik sloot genietend mijn ogen. 'Dit werkt wel ontspannend, ja.' Hij lachte even en ging weer verder. Mijn telefoon onderbrak ons moment. Ik nam op.
'Eva.'
"Met Lynn, u kunt weer naar de keuken komen."
'We komen er aan,' lachte ik en hing op. Ik stond op en we liepen samen naar de keuken.
'Gaat u zitten, het dessert wordt nu geserveerd.' Ik ging zitten en er werd een chocolademousse voor me neergezet. 'Eet smakelijk,' zei Lynn en ging ook zitten. Ik knikte een keer glimlachend en begon toen aan het toetje. Na het eten mocht ik niet helpen met opruimen en werd ik weer op de bank gedumpt.
'Blijven zitten,' dwong Wolfs me en gaf me een kus. Ik knikte zuchtend en hij liep weer terug naar de keuken. Ik besloot Marion een appje te sturen.
"Mar, ik heb echt het liefste vriendje en de liefste soort-van-dochter ooit."
Gelijk kreeg ik weer een appje terug.
"Ahw, hoezo?"
"We waren vanmiddag met z'n allen in slaap gevallen. Toen zijn Wolfs en Lynn weer wakker geworden en hebben ze mij laten liggen. In die tijd dat ik sliep hebben ze het hier super romantisch aangekleed en een driegangen diner gemaakt. Een zogenaamd "Thank you arrangement" inclusief massage. Ik mocht niks doen behalve eten en genieten. Ik ben echt blij."
"Aaaaahw zo lief! Je hebt het verdiend Eef. Je doet zo veel voor ze. Voor iedereen trouwens. Allemaal zonder dat je het door hebt."
"Lief van je X"
"Ik meen het Eef. Nou, ga nu maar genieten van je "gezinnetje" en die kleine in je buik."
"Komt goed. Alvast truste💋"
"Truste eef😘"
Ik stopte mijn telefoon weg en ging liggen. Ik legde mijn handen op mijn buik en staarde naar het plafond.
'Lieve schat, wat dacht je er van om je eens aan te gaan kleden,' stond Wolfs na een tijdje ineens naast me.
'Ik ben aangekleed.'
'Oke, dan gaan we zo over straat.' Hij pakte mijn hand en trok me van de bank af.
'Wat?'
'We gaan even wandelen.' Hij trok me mee richting de keuken.
'Nee wacht.'
'Wat?'
'Ik kleed me dan toch om.'
'Zie je wel,' lachte hij en gaf me een kus. Ik liep naar boven en kleedde me snel om. Ik deed een beetje make up en fixte mijn haar. Daarna ging ik weer naar beneden.
'Goed zo?' Vroeg ik Wolfs. Hij knikte en kwam naar me toe. Hij nam me in zijn armen in tilde me op.
'Prachtig.' Ik sloeg glimlachend mijn armen en benen om hem heen terwijl hij naar de keukentafel liep. Hij zette me daar op en ik liet hem los. Hij drukte een kus op mijn lippen. 'Mijn meisje,' glimlachte hij. Ik keek naar mijn benen en voelde mijn wangen kleuren. 'Je bent schattig als je bloost.'
'Nou, doe niet zo flauw,' lachte ik en keek hem aan.
'Wat? Het is toch zo?'
'Vind jij.'
'Klopt. Dat vind ik.' Lynn kwam aangelopen.
'Ready?' Vroeg ze. Ik knikte.
'Yes, let's go,' zei Wolfs. Ik stond op van de tafel en we liepen naar boven.
'Waar gaan we eigenlijk heen?' Vroeg ik. Wolfs sloot de deur achter zich.
'Jouw favoriete plekje.' We gingen dus blijkbaar met de auto. We stapten in en Wolfs reed naar de Sint Pietersberg. We liepen naar boven en stopten bij het bankje. Míjn bankje. Hier kwam ik vroeger altijd. Hier zat ik met Tonja. In mijn dromen zat ik hier met Frank. Met hardlopen stop ik hier altijd. Ik ging zitten en genoot van het uitzicht. Wolfs kwam naast me zitten en sloeg zijn arm om me heen.
'Dit is altijd waar ik Frank weer zie,' fluisterde ik.
'Hij zoekt je op op plekken die speciaal voor je zijn.' Ik knikte en legde mijn hoofd op zijn schouder. We waren een tijdje stil.
'Het is mooi hè?' Vroeg ik na een tijdje. Wolfs knikte.
'Ja. Hier ligt je hart, of niet?'
'Ja. Ik zou hier nooit meer weg kunnen. En jouw hart dan?'
'Die ligt hier ook. In deze stad. Bij jou.' Ik keek hem glimlachend aan en drukte een kus op zijn lippen. Ik liet mijn hoofd weer op zijn schouder rusten. Lynn kwam aan de andere kant van Wolfs zitten. Wolfs sloeg zijn arm ook om haar heen en ze nam dezelfde positie aan als ik. Toen de zon helemaal gezakt was, stonden we op. Ik pakte Wolfs' hand vast en we liepen weer richting de auto. Eenmaal daar, haalde een stem mij uit mijn gedachten.
'Dag Eva.' Ik stond abrupt stil en kreeg kippenvel. Ik draaide me om.
'Mike.' Hij kwam naar me toe gelopen en Wolfs kwam voor me staan.
'Blijf uit haar buurt,' siste hij. Ik duwde Wolfs weg en keek Mike boos aan.
'Ik had je gezegd weg te blijven. Dat zou je doen.'
'Ik zou bij je huis vandaan blijven. Dat was de afspraak.' Ik wenkte Lynn.
'Ga in de auto zitten en bel Marion. Ze zei dat ze Mike niet konden vinden. Wij houden hem wel bezig,' fluisterde ik. Ze knikte en stapte de auto in. 'Jij blijft uit mijn buurt. Of ik geef je aan wegens aanranding, poging tot verkrachting en stalking.'
'Alsof je dat nog niet gedaan hebt. Ik heb de politie voor m'n deur ook wel gezien, hoor. Ben niet blind.'
'Nee, maar blijkbaar wel doof.' Hij liep op me af en pakte mijn hoofd vast.
'Maar kijk dan hoe mooi je bent. We zouden een perfect stel vormen.'
'Ja, in je dromen en dan nog niet.' Ik duwde hem van me af, maar hij kwam weer terug.
'Kom op. Alsjeblieft,' smeekte hij. Wolfs ging beschermend voor me staan.
'Rot op. Of ik zorg er zelf voor dat je op rot. En blijf van haar af.'
'Ik heb jou toch niks gevraagd?' Mike keek naar mijn ring. 'Dus jij bent het vriendje van.' Wolfs knikte.
'Ja, kun je van jou niet zeggen. En nu oprotten.' Wolfs gaf hem nog een duw waardoor hij viel. Lynn kwam de auto weer uit.
'Ze komen er aan,' fluisterde ze. Ik knikte. 'Mike wat doe jij nou weer hier?'
'Ik kom halen wat ik wil en wat van mij is. Eva.'
'Eva is niet van jou. Mascha is, was van jou.'
'Begin niet over Mascha!'
'Wie is Mascha?' Vroeg ik Lynn.
'Zijn overleden vrouw. Sinds haar dood is hij helemaal de verkeerde kant op gegaan.' Mike stond op en liep op Lynn af.
'Laat haar er godverdomme buiten!' Hij gaf Lynn een duw. Ik sprong er tussen en duwde hem weg, wat mij een flinke klap op mijn kont en een klap op m'n schouder opleverde. Helaas was dit mijn "slechte" schouder. Ik probeerde mijn pijn te verbergen. Wolfs pakte Mike's arm vast en trok hem ruw bij me weg. Hierdoor viel hij weer op de grond. Hij stond op en gaf Wolfs een klap op zijn kaak. Wolfs sloeg hem terug waarna hij een trap in zijn buik kreeg en in elkaar kromp. Ik besloot in te grijpen.
'Stop! Ik ga met je mee, Mike.' Ze stopten abrupt met vechten. In de verte hoorde ik sirenes aankomen. Ik zag de pijn in Wolfs ogen.
'Echt?' Vroeg hij. Ik knikte.
'Ja, kom. Geef me je hand.' Hij reikte zijn hand naar me uit. Ik pakte zijn pols vast en draaide hem op zijn rug. Zijn andere arm draaide ik er bij en werkte hem tegen de grond.
'Kutwijf!' Riep hij en begon te huilen.
'Ik had je gezegd ons met rust te laten. Je zorgt maar dat dat nu wel gebeurd.' Hij knikte. De collega's kwamen het terrein op gereden. Ze namen Mike al snel van me over. Ik stond op en liep naar Wolfs. Zijn lip en wenkbrauw bloedde.
'Gaat het?' Vroeg ik. Hij knikte.
'Kom, we gaan naar huis.' Ik knikte.
'Prima. Maar ik rijd.' We stapten de auto in en ik reed naar huis.