Hoihoi, ben ik weer!
Ten eerste, sorry voor het niet-uploaden! Ik ben het helemaal vergeten! Maar: ik ben wel over naar 5havo ;)
Ten tweede, een kleine waarschuwing. In dit hoofdstuk komen heftige onderwerpen gedetailleerd aan bod. Als dit je kan triggeren, moet je zelf beslissen of je het leest of niet.
Veel leesplezier!Eva
'Wolfs?' vroeg ik toen we bij de auto waren. Hij draaide zich om.
'Ja?'
'Dank je wel. Voor vandaag.'
'Vandaag is nog niet afgelopen,' glimlachte hij. 'Er is meer. Kom, dan gaan we naar huis.'
'Wacht.' Ik trok hem naar me toe en drukte een lange kus op zijn lippen. 'Ik hou van je.'
'Ik hou ook van jou.' We stapten in de auto en reden terug naar Maastricht. Daar liepen we met z'n vieren richting het centrum. Van Romeo en Marion hadden we al afscheid genomen, zij waren gewoon naar huis gegaan.
'Wolfs?'
'Ja schat?'
'Ik heb honger.'
'Geen zorgen. Daar heb ik aan gedacht.'
'Dat dacht ik al,' lachte ik. 'Ik ga even bij Lynn lopen. Ben zo terug,' fluisterde ik. Hij knikte en drukte een kus op mijn slaap. Ik stopte even met lopen zodat ik naast Lynn kwam. Fleur liep al snel naast Wolfs. 'Hey,' zei ik.
'Hey,' zei ze en haakte haar arm door de mijne.
'Hoe is het?' Ze haalde haar schouders op.
'Vandaag is een goede en leuke afleiding,' glimlachte ze en keek me aan. Ik herkende haar blik en schrok er van. Ik liet het maar en besloot er later naar te vragen.
'Het komt goed hè. We pakken de dader.' Ze knikte. Fleur en Lynn wisten niet dat het Mike was. Dat hadden we ze expres niet verteld.
'Ja,' antwoordde ze met een zucht.
'Ik beloof het je.'
'Hoe weet je dat zo zeker?'
'Gevoel.'
'Jouw gevoel heeft meestal gelijk.' Ik knikte.
'Daarom. Komt goed.' Ze knikte.
'Er is wel iets,' gaf ze toe.
'Wacht heel even,' zei ik en haakte mijn arm los. Ik liep snel naar Wolfs toe. 'Wolfs? Loop door tot het eind van de straat. We zien jullie zo.' Hij keek me vragend aan.
'Is alles goed?' Ik knikte.
'Ja, doe het nou maar.' Nu was het zijn beurt om te knikken. 'Dank je wel,' zei ik en kuste hem. Ik ging weer naar Lynn en we stopten met lopen, terwijl Wolfs en Fleur doorliepen. Ik draaide me naar haar toe.
'Vertel.'
'Ik wil de sfeer niet verpesten,' zei ze zacht. Ik pakte haar handen vast.
'Hé, jij verpest nooit de sfeer.' Ze glimlachte even. 'Lynn? Is er iets gebeurd?' Ze keek naar de grond. 'Lynn?'
'Nee, er is niks gebeurd.'
'Weet je het zeker?' Ze knikte en keek me aan.
'Is het goed als ik het je straks vertel?' Ik knikte glimlachend.
'Ja, natuurlijk. Maar ik wil wel dat je weet dat ik er altijd voor je ben. En je me alles kunt vertellen of vragen. Ik ben je moeder, Lynn. Althans, een soort van. Maar dat verandert niks aan het feit dat ik van je hou en ik wil niet dat jij je rot voelt. Oké?' Ze knikte.
'Ik hou ook van jou, mam,' zei ze zacht en vloog in mijn armen. Ik hield haar stevig vast. 'Dank je wel.' Na een tijdje liet ze me los.
'Kom, ga je mee?' Ze knikte glimlachend en pakte mijn hand vast. We liepen weer naar Wolfs en Fleur. Hij sloeg zijn arm rond mijn middel.
'Alles oké?' Ik knikte.
'Ja, alles oké.'
'Mooi.'
'Goed. Vertel me nu maar eens waar we gaan eten, want ik sterf.' Iedereen begon te lachen. 'Ja wat? Ik heb honger.'
'Ik ook hoor Eva,' lachte Fleur.
'Zie je Wolfs, ik ben niet de enige.'
'Jaja, kom. We zijn er bijna.' We liepen door naar de Maaspromenade en stopten bij rederij Stiphout.
'Wat gaan we hier doen?'
'Eten. Inclusief rondvaart. Want dat vind je mooi.' Ik knikte glimlachend.
'Ja,' zei ik zacht. 'Dank je wel.' Hij drukte een kus op mijn slaap.
'Graag gedaan schat.'
'Ga voor de boot staan! Dan maak ik een foto,' zei Fleur enthousiast. Wolfs trok me mee en sloeg van achteren zijn armen om me heen. We lachten naar de camera en er werden een paar foto's gemaakt. Uiteindelijk gingen we aan boord. We namen met z'n vieren plaats aan de mooiste tafel op de beste plek van het schip. Al snel werd er eten en drinken op tafel gezet en begon de boottocht. Het was echt prachtig en het eten was super. Ik genoot enorm van het uitzicht. Wolfs sloeg zijn arm om me heen.
'Mooi hè?' Ik knikte.
'Ja.'
'We gaan zo wel even naar buiten. Tussen hoofdgerecht en dessert in.' Ik keek hem glimlachend aan. Hij kende me te goed. Het hoofdgerecht werd al snel geserveerd. Wat het was, geen idee. Maar het was wel lekker. Toen we dat ophadden, liepen Wolfs en ik naar buiten, het dek op. Hij kwam achter me staan en sloeg zijn armen om me heen.
'Mooi hè?' Zei ik. Hij knikte.
'Net als jij.' Ik glimlachte en legde mijn handen op de zijne. Na een tijdje draaide ik me naar hem om. Ik legde mijn armen in zijn nek.
'Dank je wel, voor vandaag. Dat had je niet hoeven doen.'
'Je weet toch dat ik jouw verjaardag niet zomaar voorbij laat gaan.' Ik lachte kort.
'Alsnog. Dank je wel.'
'Graag gedaan schat.' Hij trok me dichter tegen zich aan en drukte zijn lippen op de mijne. 'Gefeliciteerd lieverd,' zei hij toen we de kus afsloten. Ik legde glimlachend mijn hoofd op zijn borst en keek naar de zonsondergang. Toen het donker was, gingen we weer naar binnen. Het dessert werd net geserveerd.
'Smakelijk,' zeiden Lynn en Fleur. Na het eten liepen we met z'n allen naar huis. Toen we binnen waren trok ik mijn schoenen uit en liep naar julia.
'Hee,' zei ze.
'Hee. Hoe is het gegaan?'
'Goed. Ze hebben een uurtje geleden de fles gehad en nu slapen ze.'
'Super.'
'En? Hoe vond je het?'
'Je had gelijk.' Ze lachte even.
'Mooi. Ik zal jullie alleen laten.'
'Hoeveel krijg je van me? Ik weet niet wat je met Wolfs hebt afgesproken.' Wolfs kwam aangelopen en gaf haar geld.
'Super bedankt dat je wilde komen.'
'Graag gedaan joh.' Lynn en Fleur namen afscheid van haar, waarna ik hetzelfde deed.
'Bedankt hè,' zei ik en gaf haar een knuffel.
'Tot snel!' Zei ze en liep weg. Wolfs liet Julia uit en ik ging op de bank zitten. De rest volgde. Wolfs kwam al snel naast me zitten en legde zijn arm om me heen.
'Dank je wel voor vandaag jongens,' zei ik. Wolfs gaf me een knipoog.
'O, ik heb nog wat voor je!' Zei Lynn en liep naar boven.
'Ik ook!' Zei Fleur en verdween ook. Ik keek Wolfs vragend aan, waarop hij zijn schouders ophaalde.
'Hier wist ik niks van hoor.' Ik lachte kort. Al snel kwamen ze weer beneden. Fleur kwam als eerste. Er zat een klein kaartje bij.
"Hier is iets kleins, omdat ik net zo veel van jou hou als jij van chocomel!" Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en opende het cadeautje. De grote, wel bekende gele chocomel mok kwam tevoorschijn.
'Draai om,' zei Fleur. Ik deed wat ze zei en begon te lachen.
'Ah wat leuk!' Op de mok stond een speciaal berichtje.
"Eva Wolfs, het is al snel tijd voor jouw 2e grote liefde: chocomel!" Ik stond op om Fleur een knuffel te geven.
'Super leuk, dank je wel.'
'Graag gedaan,' knipoogde ze. Ik ging weer zitten en Lynn gaf mij haar cadeau. Ik haalde het papier eraf en een boek met als kaft onze familiefoto, net na mijn bevalling. Ik maakte 'm open. Op de eerste bladzijden stond een foto van Lynn en mij met een tekst erbij.
"Lieve mama,
Een speciaal cadeau, voor een speciale vrouw. Hier kun je al je dierbaarste herinneringen in opschrijven en plakken. Om te beginnen heb ik een foto met mij opgeplakt 😜.
Ik hou heel erg veel van je en wil je bedanken voor alles wat je voor me doet. Dat je voor me zorgt, er voor me bent, met me lacht en naar me luistert. Al vanaf het begin. Bedankt, daarvoor.
Fijne verjaardag mam, ik hou van je.
Liefs, je extra dochter. Lynn ❤️"
'Ah Lynn, wat lief. Dank je wel.' Ik stond op en knuffelde haar ook. Ze glimlachte even.
'Ik ga even douchen. Tot zo!' Zei Fleur en stond op. Wolfs zette de tv aan en ik keek naar de foto's op mijn mobiel. Toen Fleur terug was, ging Lynn douchen.
'Ik ga ook even douchen,' zei Wolfs. Ik knikte. Hij gaf me een kus en verdween naar boven. Maar goed dat we twee badkamers hadden. Na een tijdje kwam Wolfs weer terug. Nu was het mijn beurt om te gaan douchen.
'Lynn zit wel erg lang in de badkamer,' zei Fleur.
'Ze zal het wel nodig hebben. Ik kijk wel even,' zei ik en verdween naar boven. Ik liep door de gang en stopte bij de badkamer van Fleur en Lynn. 'Lynn?' Vroeg ik en klopte op de deur. Ik hoorde de douche stromen. 'Lynn?' Vroeg ik weer en maakte de deur een klein beetje open. 'Mag ik binnenkomen?'
'Ja,' hoorde ik zacht. Ik stapte naar binnen en maakte de deur dicht. Toen ik me omdraaide, zag ik haar met haar pyjama aan op de grond zitten.
'Lynn?' Ze draaide haar armen naar me toe. Er waren sneeën te zien, die nog bloedden. Het mesje had ze nog in haar handen.
'Het spijt me zo mam,' zei ze en begon te huilen. Ik trok mijn sokken uit en stapte in de douche en zette 'm uit. Ik liep er weer uit, ging naast Lynn op de grond zitten en ze gaf het mesje aan mij. Ik gooide het in de prullenbak en trok Lynn tegen me aan. 'Ik moest wel. Ik kon niet meer,' huilde ze. Ik hield haar stevig vast. 'Niet boos zijn alsjeblieft,' snikte ze toen ze weer wat rustiger was.
'Ik ben niet boos Lynn.'
'Echt niet?' Vroeg ze en ging weer rechtop zitten. Ik schudde mijn hoofd en veegde haar tranen weg.
'Nee. Ik weet hoe je je voelt.'
'Hoezo?' Ik liet haar los en liet de littekens op mijn arm zien.
'Ik heb ook geen makkelijke jeugd gehad. Alles behalve. Geloof me als ik zeg dat ik weet hoe je je voelt. Ik wil je helpen, Lynn. Ik ben er voor je.' Ze knikte. 'Waarom heb je me niks verteld?'
'Ik kon het niet. Ik was zo bang dat je boos zou zijn. Of teleurgesteld in me.'
'Hey, ik zal nooit, maar dan ook nooit teleurgesteld in jou zijn. En ben ik ooit boos op je geweest?' Ze schudde haar hoofd. 'Ik kan toch niet boos op je worden als ik je volkomen begrijp. Kom hier,' zei ik en trok haar weer tegen me aan. Ze legde haar hoofd op mijn borst. Na een tijdje stonden we op. Ik zette de kraan aan. 'Kom, even het bloed eraf spoelen.' Ze knikte en waste haar armen. Toen we de badkamer uitliepen, zakte ze in.
'Ik ben moe,' mompelde ze en klampte zich aan me vast. Ik ondersteunde haar naar haar slaapkamer.
'Je hebt toch geen pillen genomen hè?' Ze knikte van wel. We draaiden weer om naar de badkamer. Ik ging met haar voor de wc zitten. Ze schudde hevig haar hoofd en begon weer te huilen. Ze raakte in paniek. Er werd op de deur geklopt.
'Eef?' Het was Wolfs. Ik keek Lynn aan, ze knikte dat het goed was.
'Kom maar.' De deur ging open en Wolfs kwam naar binnen. Ik liet Lynn weer tegen me aan leunen en even uithuilen. Wolfs kwam naast me zitten en keek me vragend aan. Ik schudde mijn hoofd en richtte me weer op Lynn. 'Lynn, alsjeblieft. Doe het.'
'Het is niet genoeg. Ik kan het gewoon zo laten,' smeekte ze. 'Laat me dit niet doen.'
'Lynn alsjeblieft. Kijk me aan.' Ze deed wat ik zei en keek me aan. 'Het kan altijd nog misgaan. Je weet niet hoe je lichaam gaat reageren. Doe het alsjeblieft voor het te laat is. Ik wil je niet verliezen.' Ze knikte en ging zitten. Wolfs ging aan haar andere kant zitten. 'Ja?' Ze knikte en stopte haar vinger in haar keel. Al snel begon ze over te geven. Ik keek Wolfs opgelucht aan. Toen ze klaar was, liet ze zich tegen me aan vallen. Wolfs spoelde door en kwam weer naast me zitten. Lynn huilde nog steeds.
'Het spijt me zo, pap en mam.'
'Het is goed Lynn. Kom, we brengen je naar bed.' Ze knikte en sloeg haar armen om Wolfs heen. Hij tilde haar op en bracht haar naar slaapkamer. Ik sloeg haar deken open zodat Wolfs haar eronder kon leggen. Ze rilde helemaal. Ik legde de deken over haar heen.
'Het spijt me dat ik je verjaardag heb verpest,' zei ze zacht. Ik pakte haar hand vast.
'Dat heb je niet. Echt niet.'
'Het komt allemaal goed, Lynn,' zei Wolfs. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. 'Welterusten beertje.'
'Welterusten knuffelbeer.'
'Zie ik je zo?' Ik knikte waarna hij de kamer verliet.
'Ga maar slapen lieverd. Ik blijf bij je.'
'Moet ik je roepen als er toch iets gebeurd?'
'Ja. Ook als je je niet lekker voelt. Gewoon roepen. Ik kom meteen. Oké?' Ze knikte.
'Ja, welterusten mam.'
'Welterusten lieverd.' Ik ging naast haar liggen en ze kroop dicht tegen me aan. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd waarna ze haar ogen sloot. Al snel was ze vertrokken. Ik stond voorzichtig op en liep naar onze slaapkamer. Ik haalde een hand door mijn haar en zuchtte diep. Wolfs kwam uit de badkamer gelopen.
'Hey.'
'Hoi,' antwoordde ik.
'Gaat het?'
'Ja.'
'Zeker?'
'Ik ga even douchen.' Ik pakte wat kleren bij elkaar een verdween de badkamer in. Ik kleedde me uit en stapte onder de douche. Even alle zorgen vergeten..Lieve lezers,
Als een van jullie kampt met dit soort problemen, of andere problemen, mogen jullie me altijd een berichtje sturen! Ik zal je altijd proberen te helpen en het blijft natuurlijk tussen ons. Aangezien jullie mij ook altijd gesteund hebben, ben ik er ook voor jullie!
En als je gewoon gezellig wilt praten mag je me natuurlijk ook altijd een berichtje sturen 😜
JE LEEST
Safe?
Fanfic'Eef, met mij. Die Bols, ik weet het niet. Kijk uit alsjeblieft. Pas goed op jezelf. Dit is een nieuw nummer. Het spijt me, ik hoop dat je het zal begrijpen. Dag lieve Eva.' Dit is een vervolg op de cliffhanger van seizoen 10, de aflevering "Safe?"