Shawn moet vandaag terug naar Canada. Hij heeft nog steeds een carriere dus hij zal wel vaker een tijdje weg zijn. Als hij op tour gaat mogen we gelukkig mee. Ik heb slecht geslapen vanacht want ik zie er erg tegenop dat Shawn weg moet. Cameron, Nash, Hayes en Aaron moeten ook terug voor Magcon. Nu ben ik helemaal alleen. Gelukkig heb ik Jacob en Mag nog. 'Heey' Shawn kijkt me slaperig aan en ik glimlach. 'We moeten er zo uit' zegt Shawn. Ik knik en stap uit bed. 'Hey Tess, ik wil zelf ook niet terug maar ik moet wel, ik kan mijn fans ook niet laten vallen' zegt hij en hij omhelst me. Ik knik alleen want als ik iets zeg ga ik waarschijnlijk heel hard huilen. 'Ik maak Jennie wel klaar, dan doe jij Daniel okay?' Ik knik en loop naar Daniels kamer. Als ik binnen kom lacht hij naar me en maakt hij vrolijke geluidjes. Ik zucht en zeg 'Jou papa gaat ook weg Daniel' hij snapt er niks van en lacht vrolijk door. Nu glimlach ik ook, hij is zo lief. Opeens hoor ik Jennie huilen vanuit haar kamrr hier naast. 'Neee pappie, je bent er nog maar net. Ik wil niet dat je weg gaat' Huilt ze. Ik krijg tranen in mijn ogen en doe snel de deur dicht. Ik doe Daniel zijn kleren aan en loop met hem naar beneden. Ik leg hem in de box en ga broodjes smeren. Jennie komt met rode ogen naar beneden lopen en gaat op de bank liggen met haar knuffel in haar armen. Shawn komt even later met een somber gezicht en zijn koffer mee slepend naar beneden. We eten zwijgend ons ontbijt. Dan zegt Jen opeens 'Nee, nee nee nee' we kijken haar vragend aan. 'Papa is nog niet weg en we zijn allemaal verdrietig, we moeten blij zijn want hij is er nog!' Roept ze. Ik knik, daar heeft ze gelijk in. We gaan een spelletje doen en we hebben liggen om de minuut dubbel van jet lachen. Even vergeten we dat Shawn zo weg moet, todat Shawn zegt 'Jongens het is tijd, we moeten naar het vliegveld' we knikken en lopen naar de auto. Ik doe Daniel in zijn maxocosi en zet hem in de auto. Shawn doet Jennie's gordel vast en ook wij stappeb in de auto. We rijden naar het vliegveld, gelukkig is het maar een kwartiertje rijden. We parkeren de auto en lopeb naar de starbucks, daar hebben we met de rest afgesproken.
