Het is weer een nieuwe week. Ik moet nog een maand naar college en dan is mijn opleiding klaar. Ik ben blij dat ik dan eindelijk klaar ben met school en dat ik eindelijk mijn droombaan kan doen. Jennie moet vandaag weer naar school en Daniel gaat naar de kinderopvang. Shawn moet werken aan zijn nieuwe album. Gelukkig kan dat wel in Nederland. Ik zit aan de tafel en probeer een paar stukjes brood bij Daniel naar binnen te werken. Jennie eet blij haar cornflakes op. Vandaag gaat ze op schoolreisje naar de dierentuin. Ze houd heel veel van dieren dus ze is heel opgewonden. Ik ben blij voor haar dat ze een beetje afleiding krijgt. Zelf ben ik ook wel blin dat ik iets te doen heb want anders word ik nog depressief. Als we klaar zijn met ontbijten doen we onze jassen aan. 'We gaan Shawn!' Roep ik nog even naar boven. Shawn hoeft pas vanmiddag te beginnen dus Ik heb hem even laten liggen. We lopen naar de auto en rijden naar Jennie's school. Als we er zijn rent ze naar buiten en rent naar de bus die klaar staat. Ik lach want ze is zo blij en haastig dat ze haar tas vergeet. Ik loop snel naar de bus en geef haar haar tas. Ik loop weer terug en rij met Daniel naar de kinderopvang. Ik zet hem af en rij door naar college. We hebbem vandaag theorieles. Ugh zo saai. Alsof ik niet weet hoe je in laagjes kan knippen of hoe je het haar moet borstellen. Na college rij ik nog even langs Theo en Shai. Ik bel aan maar niemand doet open. Ze zijn vast naar hun werk. Ik rij weer naar huis. Als ik thuis kom is Shawn al weg. Het huis is helemaal voor mezelf. Het voelt leeg. Net zo leeg als mijn hart nu Aaron weg is. Niet aan denken.... ik ga wel een serie kijken. Ik pak mijn laptop en wat lekkers en plof op de bank neer. Ik open netflix en ga naar de series. Pretty Little Liars heb ik alles al van gekeken. Oh er is een nieuwe aflevering van Teenwolf. Die ga ik wel kijken. Stiles en Lydia zijn zo cute haha. IK begin met kijken en vergeet alle andere dingen even. Als ik de aflevering is afgelopen kijk ik op de klok. het is tien voor drie, shit ik moet Jennie en Daniel ophalen. Ik stap op de fiets en race naar Jennie's school. Als ik aankom komt ze meteen naar me toe rennen. 'IK HEB EEN OLIFANT GEAAID.' krijst ze in mijn oor. ik lach en zet haar achterop de fiets. Al luisterend naar haar verhalen fiets ik door naar de kinderopvang. Ik haal Daniel op en bedank de juf. Ik zet hem voorop mijn fiets en rij door naar huis. Net qals we thuis zijn komt Shawn ook aan. 'Hey.' zegt hij en hij geeft me een kus. 'Papa ik heb allemaal dieren gezien weet je een olifant moest gevoerd worden en...' Jennie sleurt Shawn mee naar de kamer en begint haar hele avontuur te vertellen. Ik lach, ze heeft een geweldige dag gehad. Ik begin met eten te koken. Daniel komt naar me toe kruipen. Ja hij kan al kruipen! hij sleept zich zelf overal naar toe. We moeten nu echt opletten met onze spullen want hij stopt alles in zijn mond. Ik pak hem op en kietel hem. Hij lacht en ik leg hem in de box. Net als ik klaar ben met eten koken gaat mijn mobiel af. ik kijk wie het is, Theo. Ik neem op. 'Hey Tess. Ik dacht dat je wel wat afleiding kon gebruiken. dus wat denk je er van om vanavond met mij en Shailene daar de bios te gaan. Er draait een nieuw deel van de divergent series waar wij in spelen, dus misschien wil je die zien?' Ik stem toe en we spreken een tijd af. We eten en Jennie vertelt nu voor de derde keer haar belevenissen in de dierentuin haha. Na het eten breng ik Daniel naar bed. Shawn past op vanavond. De bel gaat en ik loop naar de deur. het zijn Theo en Shailene. We gaan met hun auto dus ik hoef niet te rijden. Ik plof op de achterbank neer met Shailene. We rijden richting de bios en het is ongemakkelijk stil in de auto. 'Zo, hoe gaat het ondanks alles?' Vraagt Theo. 'Wel goed, het is moeilijk maar het komt wel goed.' zeg ik dapper, ik probeer de trilling in mijn stem niet te laten horen. Shailene glimlacht bemoedigend naar me en zegt 'We begrijpen je want we hebben hetzelfde meegemaakt, je kan ons vertrouwen.' ik slik, wat maakt het ook uit? 'Het doet zeer, zo verschrikkelijk zeer. Ik moet hele tijd aan hem denken. Mijn laatste beeld aan hem is haast een trauma voor me. Ik probeer zo min mogelijk aan hem te denken. Ik weet dat dat laf is want hij verdient het niet om vergeten te worden. Maar ik kan de pijn niet aan, ik wil niet aan hem denken. Daardoor voel ik me alleen nog maar schuldiger.' Shailene knikt onder mijn verhaal. 'Ik herken het wel.' Zegt ze. 'Toen ons kindje gestorven was probeerde ik er ook zo min mogelijk aan denken, en ik voelde me toen ook schuldig. Zo schuldig dat ik mezelf haatte. Ik ben toen met een psygoloog gaan praten, dat heeft erg geholpen! Kijk, Ik snap dat je je schulig voelt. Maar denk er aan wat Aaron zou willen, zou hij willen dat je de hele dag verdriet hebt? Nee, hij zou willen dat je verder ging met je leven en dat je niet altijd verdrietig bent, hij wil dat je gelukkig bent. En natuurlijk mag je hem niet vergeten, en natuurlijk is het soms goed om aan hem te denken, maar je moet ook verder leven. Ik zeg niet dat je ook naar een psygoloog moet maar ik raad het je aan, het heeft mij veel geholpen.' ik knik en denk na, zo'n slecht idee is het nog niet. We zijn bij de bios en we stappen uit. We kopen nog wat popcorn en gaan naar de zaal. Ik probeer de film te volgen maar het lukt niet echt want Shailene en Theo zitten hele ttijd critiek op zichzelf te geven, en ze lachen elkaar uit. IK kom niet meer bij door hun grappen. Na de film droppen ze mij af bij huis en rijden meteen door. Het is al laat en Shawn slaapt al. Ik ga ook slapen. Als ik in bed lig denk ik terug aan de avond, het was super leuk. Shailene had gelijk over wat ze over Aaron zei. Met die gedachte val ik in slaap.
