Ik ben net klaar met mijn make-up doen als de bel gaat. Ik loop naar beneden en doe de deur open. Daar staat Shawn, hij heeft een zwart pak aan dat echt perfect bij zijn lichaam past. 'Je ziet er mooi uit' zegt Shawn. Ik bloos 'jij ook' ik pak de wandelwagen met Daniel er in. Ik heb besloten hem toch niet mee te nemen. Daarom gaan er eerst nog even naar jacon. Ik zet Daniel bij hun af en dan rijden we weer veder. We stoppen bij een klein chic restaurant aan een meer. Shawn stapt uit en doet de deur voor mij open. Gentelman. Ik stap uit de auto en we lopen richting de deur. Voor hij de deur open wil doen pak ik zijn hand. Hij bloost en kijkt naar beneden. Ik glimlach en we lopen naar binnen. Er staat een oude man in een pak 'mr and mrs Mendes?' Ik lach en Shawn knikt en word rood. Hij leid ons naar een tafel met mooi uitzicht op het meer en het bos. We gaan zitten en bestellen eten. We praten onder het eten over van alles en nog wat. Als het op is word het stil. 'Zullen we naar buiten naar het meer?' Onderbreek ik de stilte. Shawn stemt toe en we lopen naar buiten. Het begint al een beetje te schemeren dus de lucht heeft een roze kleur. We gaan op een bankje zitten en kijken naar de zwanen en haar jongen in het meer. Geen van ons zegt iets maar het is geen ongemakkelijke stilte. Ik leun met mijn hoofd tegen Shawns schouder want ik ben best moe. Het ligt vet oncomfortabel dus Shawn slaat zijn arm om me heen zodat ik fijner lig. Hij kijkt me vragend aan en ik leun tegen hem aan en glimlach. We blijven een tijdje zo zitten tot shawn vraagt 'zullen we naar het bos' ik knik en we lopen richting het bos. Hij pakt mijn hand en ik bloos. We lopen in het bos als ik plots geritsel.hoor uit de bosjes. Ik kijk vetschrikt op want ik ben nogal bang nadat ontvoering gedoe. 'Ik hoorde iets' fluister ik. Shawn kijkt me vreemd aan als er weer geritsel klinkt. Bang klem ik me vast aan Shawn en we gaan achter een boom staan. Opeens komt er een hertje tevoorschijn. Shawn lacht zachtjes. Ik kijk hem boos aan en lag dan ook. Ik sta nog steeds heel dicht tegen shawn aan en hij heeft zijn armen om me heen geslagen. Ik durf me niet te bewegen want dan gaat het hertje weg. Zo staan we een tijdje stil naar het dier te kijken. Dan loopt hij weer veder het bos in. Dan draai ik me om en kijk Shawn aan. Hij staart wat voor zich uit en probeert mij niet aan te kijken. Dan doet hij het toch. Zijn hoofd komt steeds dichter bij en ik staar naar zijn lippen. Ik ben zo verliefd op hem maar ik durf het niet, straks verlaat hij me weer. Maar cam zij dat Shawn er super spijt van heeft en Shawn heeft dat zelf ook zo vaak gezegd. Mijn verliefdheid wint van mijn gedachten en ik druk mijn lippen op die van Shawn. Shawn schrikt maar gaat dan mee. En daar staan we, in een donker bos, dicht bij elkaar. Zoenend.
