Nefesim Ol ( Tamamlandı )

Bölüm 7:" Sınav "

Multide Nefes Yılmaz

Kalbim ritim bozukluğu yaşıyor. Sınav yarın heyecandan parmaklarımı yiyorum. Bu kadar calıştım kazanmalıyım. Kazanmak zorundayım başka seçenek yok. Akşam güneşi odama vuruyor. Sıcaktan bayıldım bugün. Mardinin sıcaklarından cekecem ben galiba. Mardin dışında bir yer kazanırsam ve Dayım izin vermezse kacarım ben. Yok öyle bir dünya kazancam. Telefonum titriyor Esin Arıyor.

"Efendim Esin Abla"

"Nefes heyecan durumu nasıl?"

"Kalbimi hissetmiyorum şu anda"

"Yaparsın sen bu kadar heyecan yapma"

"Bilmiyorum Abla ya. İnşallah dediğin gibi olur"

Kapandığımı felan anlatıyorum afferim kızım diyor. Dualar edip kapatıyor telefonu. Yatıyorum ama uyuyamıyorum. Sabah yine olmuyor ama bu sefer korkudan değil heyecandan.

Bir çığlık sesiyle uyanıyorum. Bağrışlar cığlıklar ... Annemin cenazesinde duyduğum gibi biri feryat ediyor. Fırlıyorum yataktan Yengemlerin odasından geliyor sesler. Dayım kalp krizi geçiriyor galiba. Yengem başında panik olmuş ne yapacağını şaşırmış halde. Azatla Sıraç Dayımı cıkartıyor odadan. Mirza Yengemi sakinleştirmeye calışıyor ama hala sesli sesli bağıra bağıra ağlıyor. Ağzım acık kalıyorum gözümden yaşlar akıyor. Babam ve Annemden sonra Dayımıda kaybedemem. Azatların peşinden bizde odadan cıkıyoruz. Dayımı Azatın arabasında bindiriyorlar. Yengem yanına biniyor. Yavaş yavaş kendine gelmeye başladı yengem. Bende Mirzanın araçına biniyorum. Rezan var yanımda o perişan halde. Teselli vermeye calışıyorum ama bende bitik haldeyim. Azat arabayı öyle bir sürüyorki takip etmekte zorlanıyoruz. Hastaneye varana kadar bizim canımızdan can gidiyor. Dualar ediyorum dayıma bir şey olmasın diye. Gözlerimden istemsizce yaşlar akıyor. Dayımı yoğun bakıma alıyorlar. Yengeme sakinleştirici ine yapıyor hemşire odaya yatırmak istiyor ama yengem istemiyor. Tüm aile perişan halde Azat ilk defa ağlıyor. Saatlerce doktorlar iceri girip cıkıyor ama doktorların bize net söylediği bir şey yok. Rezana sarılıyorum. "Üzülme dayım bırakmaz bizi " diyorum. Ya bırakırsa bir yıl içerisinde ikinci bir ölümü kaldıramam. Kendim bir yana Azat Sıraç ve Rezan perişan olurlar. Biliyorum kaç yaşında olursan ol babasızlığın ne demek olduğunu. Doktor yanımıza geliyor.

" Azat babanız kalp krizi geçirdi. Durumu iyi ama bir süre yoğun bakımda tutacağız. Geçmiş olsun. "

Azad " Saol Emre"diyor. Arkadaşı felan galiba Azadın. Yine ağlıyorum ama bu sefer mutluluktan. Allahım şükürler olsun Dayımı bize bağışladın. Onlarca kişi geldi hastaneye. Hangi ara duydunuzda geldiniz mübarekler. Fatma abla evdeydi belki o söylemiştir. Adamın gerçekten ne seveni varmış ya. Hastaneye akın ediyorlar resmen. Saate baktığımda saat biri geçmiş. O anda geliyor aklıma sınav Allah kahretsin ya! sınava giremedim. Bütün emeklerim gitti. Ben ne yapacam şimdi ya. Lavoboya gidiyorum kimseye görünmeden ağlıyorum hıçkırıklar içinde. Ben ne talihsiz biriyim. Dakikalarca ağlıyorum yüzümü yıkayıp cıkıyorum dışarı. Üstümü değiştirmek ve yengeme kıyafet getirmek için Mirzayla konağa gidiyoruz. Göz yaşlarımı durduramıyorum. Dönüşte Mirza ağlama artık felan diyor. Sınava giremedim diyorum.

"Üzülme kazanamadın say"

"Teselliye bak "

"Mardin dışına gidemeyecektin zaten Mardinde de kaç tane ünüversite var ki zaten"

Bir şey demiyorum. Hastaneye kadar sessizce gidiyoruz. Baranla karşılaşıyoruz sınava girmiş o. Oda bana üzülme felan diyor. Gerçi Dayım iyi ya gerisinin önemi yok. Baranın yanına oturuyorum. Kapalılık sana yakışmış diyor. Teşekkür ederim diyip geçiştiriyorum. Barana telefon geliyor ardındanda gidiyor zaten. Azatla bugün hiç konuşmadık. Oda panik oldu bu gün. Babamın vefat ettiği günü hatırlıyorumda Arabayı demir bariyerlere carpmış. Telefon gelmişti Anneme berbat bir şey .
En kötüsüde caresizlik...