Nefesim Ol ( Tamamlandı )

Bölüm 26:"Geçmiş"

Multide Azad Mardinli .

Akşam hep beraber oturuyoruz. Kimse Oktay'la Rezan'a üzülmüyor tek düşünülen Nefes. Bencede böyle olmalı zaten kendi istedikleri hayatları yaşıyorlar. Kahve yapıyorum herkeze Mirza yine homurdanıyor. Pislik bu ya git kendin yap diyecem en son. Sinirlendirmese beni olmaz! Azad elini omzuma atıyor. Bir zamanlar bu görüntüyü hayal bile edemezdim. Kuzenimle evlendim üveyde olsa kuzenim olduğunu değiştirmez. Ve en önemlisi Ada geliyor. Çok sabırsızım kızımı kucağıma almak istiyorum. Rezan'ın yerine koyuyorumda kendimi Allah korusun. Rezan köşede sessizce ağlıyor. Dayım yüzüne bile bakmıyor kızın ya. Rezan'ın hamile olmasını affettiler bunu niye büyütüyorlar anlamıyorum. Tamam hatalar yaptı ama görmezden geliyorlar kızı. Elinde kızının resmi ağlarken içim parcalanıyor. Oktay getir artık Nefes'i! Bu kadar kötü olamazasın.

Telefonum titriyor bilinmeyen numara. "Azad seni nasıl kandırdı da Mardin'e götürdü. Rezan'ı mı bahane etti? Bu kadar saf olma güzelim. Gerçekleri gör Azad kötü biri gör!" Yine kesin Miran. Numaramı nereden buldun be mübarek. Siliyorum mesajı görmezlikten geleceğim bu sefer. Azad o kadar şeyle uğraşıyor birde buna takmasın kafaya. Hem bu hattımı da kırar şimdi. Almıyım hiç gerek yok. Söz verdim ama bu küçük birşey ya duysa neden söylemedin diye kızar en fazla. Hem nereden duyacak ki?

Azad'a telefon geliyor fırlayıp gidiyor. Nereye diye soruyorum cevap vermiyor. Başını belaya sokacak ! Ankara'ya geri dönmek istiyorum. Isterse koruma tutsun kapıya evde on onbeş tane yardımcı olsun. Yok burada duramam ben ya Azad gitti mi gelmiyor. Ankara'da beni yanlız bırakamıyordu. Burada annesi babası  kardeşi kuzeni hepsine güveniyor. Gözü arkada kalmadan gidiyor. Sonra Nefes neden surat asıyor cemkiriyor. Buraya geldiğizden beri yanlız kalamıyoruz. Peşinden ağlıyorum görse gitmezdi.

Ecrin "Canım abartma hem Sıraç'ta gitti onunla. Hem Azad abi sizi düşünerek hareket eder.  Korkma başına birşey gelmez." Diyor. Ben ne sulu göz oldum böyle ya. Ama korkuyorum yanlız kalmaktan. Haklıyımda korkmakta Mardin'de iki evden birinde silah var. Adam meydanda belinde silahla dolaşıyor kimse garipsemiyor. Normal günlük hergün gördükleri görüntü. Ben kabullenemiyorum ama o belde  boşuna durmuyor o silah. Azad'da bazen taşıyor belinde. Ben korktuğum için aylardır görmemiştim yine çıktı ortaya. Giderken silahı gördüm de ağladım. Oktay'a mı birşey yapmaya planlıyor bu adam! Allah'ım yardım et keşke engelleseydim gelmeseydik Mardin'e. Lanet edecem ağlamam durmuyor. O silahı saklamam lazım benim. Oktay Allah'ın dan bul Azad'ım dan değil! Yada başka bir şey mi oluyor bu adam durduk yere yanında silah taşımaz. Nefes alamıyorum düşünmedin beni be adam. Üzülmekten ağlamaktan bıktım artık.

Yengem " hamilesin ya hormonlardan hep. Ağlama Azad gelir bir saate doğru" diyor. Oğlun demin belinde silahla çıktı şu kapıdan be kadın. Ne hormonu !

" Azad silahla çıktı şu kapıdan. Ya birine birşey yaparsa yada Allah korusun Azad'a birşey olursa ne lur? Siz asıl nasıl böyle rahatsınız? " sesimi sabit tutmaya çalışıyorum. Azad'a sinirlenip sinrimi başkalarından cıkarmaya gerek yok. Ama anlamıyorum çok rahatlar. Tamam Azad kimseye birşey yapmaz ama Azad'ıma birşey yaparlarsa. Kafayı yemeden gel be adam! Sana öyle eziyetler edecem ki göreceksin beni böyle göz yaşları içinde bırakmayı.

Odama cıkıp Yasin süresini ezberlemeye devam ediyorum. Azad gideli bir buçuk saat oldu. Beni düşünmüyorsun bari kızımızı düşün. Haberde alamıyorum telefonu kapalı. Şarzı bitti diye düşünüyorum yoksa niye acmasın ki?  Sıraç'ı arıyorum çalıyor ama bakmıyor. Yastığı duvara fırlatıyorum pislik Azad! Beni böyle caresiz bıraktın. Rezan kapıyı vurup "Müsayit misin?" Diyor. Değilim şimdi seninle uğraşamam git demek istiyorum. Ama diyemiyorum kız kimsenin umrunda değil zaten birde ben gelmiyeyim üzerine. "Müsayitim gel Rezan" diyorum.