Onun için tek çözüm intihardı. Elbette başka çözüm yolları da vardı. Önüne atladığı arabayla hayata gözlerini yumacaktı belki de.
Yine yaşamın pürüzlerine takılmıştı işte, yine bu hayattan kayıp toprağın altına gidememişti.
Arya.
Mavi Kuş'un Küçük...
Merhaba arkadaşlar. Maalesef yeni bölüm değil. Hikayenin eski bölümlerine göz attım ve hüsrana uğradım. Anlatım dilinden tutunda, olay akışına, karakterlerin davranışlarına göre her şey berbat!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikayeyi çok önceden yazmaya başladığım için ağır ergenliğime mi denk geldi bilmiyorum. Hatta hikayenin başlarında Arya'nın gözlerine mavi ve kahverengi demişim. Madison Beer'in gözlerine ya! Kızın gözleri yeşil be!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mesela bir yerde de Arya'nın yarasını morfinsiz diktirmişim. Bak bak hayal gücüne bak uyuşturmadan dikmişim kızın kolunu ve o da bir kez bağırmamış!
Daha verebileceğim onlarca örnek var. Konuya gelelim. Hikayeyi baştan sona düzenleyeceğim ve düzenleme bittikten sonra hikayeye kaldığı yerden devam edeceğim.
Hikayenin bölümlerini düzenleyeceğim için bir kaç tane bildirim gelecek, şimdiden özür dilerim.
Olay akışını değiştirmeyeceğim. Sadece mantıksız yerleri düzeltip, bir kaç tane cümle eklerim. Bu cümleler daha çok Arya'nın düşüncelerini ve duygularını belirten cümleler olur.
Bu bölümü atlamayıp okuyanlara da gerçekten teşekkür ederim. Bir de hayalet okuyucularım var. Hikayeyi okuyorlar ama varlıklarını hiç farkettirmiyorlar. Ne bir yorum ne de bir vote! Bir de satır arası gif ve fotoğraf koyulabilmesi özelliğini çok sevdim!!
