İntihar (Düzenlendi)

19. Bölüm: Abi

Düzenlendi.

Uzun süredir yeni bölüm yazmadığımın farkındayım. Tabletimin bozulduğundan bahsetmiştim. Bilgisayara girdiğimde yazmaya çalışıyorum. Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Lütfen voteleyin ve yorum yapın.

Sabah uyandığımda hala Aras'ın üzerindeydim. Onu uyandırmamaya dikkat ederek hafifçe üzerinden kalktım. Ama belim felaket ağrıyordu. Tabi ya!

Adet sancısını karın ağrısı olarak geçiren bir insan değildim. Öncesinde belim ağrır, hareket etmemi olanaksız kılardı. Ve ben tam da gününü bulmuştum.

"Arya ne oldu garip bakıyorsun?"

"Aaaa sen ne ara uyandın?" Flash TV oyunculuğla sırıttım. Salağa yatmam gerekiyordu değil mi? Rezil olacaktım sonuç olarak.

"Az önce uyandım, soruma cevap ver ayrıca."

Böyle bir şey nasıl söylenirdi ki? Rezil olayımdı artık. Birşey farketmezdi.

"Ya Aras... şey..."

Tek kaşını kaldırdı.

"Şey ney?"

"Ya hani biz kızların özel günleri olur ve benim şeye ihtiyacım var."

"Neye ihtiyacın var Arya adam akıllı anlatsana?"

Valla kıt bu çocuk, hala anlamadı. Elimle yaklaş işareti yapıp kulağına fısıldadım.

"Ped."

Geri çekilip kahkaha atmasıyla kaşlarımı çattım.

"Böyle şeyler için utanmana gerek yok, normal bir şey sonuçta. Neyse ben İrem'e sorayım."

Çaresizce kafamı salladım ve odadan çıkışını izledim. 5 dakika sonra üzerinde ayıcıklı pijamasıyla İrem geldi. Ay bunun pijaması çok tatlıydı! Çekinerek yanıma yaklaştı.

"Şey biz biraz kötü tanıştık ama ben özür dilerim ve baştan başlamak istiyorum."

"Bende özür dilerim, sanırım hatanın çoğu bende. Madem baştan tanışıyoruz, ben Arya."

Uzattığım elimi tuttu ve gülümsedi.

"İrem. Bir şeye ihtiyacın olduğunu duydum."

Elindeki paketi bana uzattığında paketi aldım ve teşekkür ettim. Beni aşağıda beklediğini söyleyince banyoya girip işlerimi hallettim. Dün yeni aldığımız tişörtlerden birini ve dün ki pantolonumu giydim. Aşağıya indiğimde İrem ve Aras kahvaltı masasındaydılar. Yanlarına oturduğumda orta yaşlı bir teyze çayımı önüme koydu.

"Teşekkür ederim."

Kadın gülümseyip geri döndüğünde hep beraber kahvaltıya başladık. Sessiz geçen kahvaltının ardından ayağa kalktım.

"Aras mutfak neresi? Az önce ki teyzeye bir şey soracağım da."

"Bu kapıdan çıkıp yanındaki kapı."

Mutfağa girdiğimde teyze masada oturmuş, biber dolduruyordu.

"Merhaba, size bir şey sormak istiyorum."

"Tabi, buyur kızım."

"Benim evimde burası gibi büyük, eğer tanıdığınız birileri varsa, evi temizlemek ve yemek yapmak için yardımcı olur mu?"

"Benim bir komşum vardı adı Aysel, o da çalışacak bir yer arıyordu. Onunla konuşurum bu gün. Siz bana adresi yazıverin."

Gösterdiği yerden kağıt kalemi alıp adresi yazdım.