İntihar (Düzenlendi)

23. Bölüm: Parça

Sonunda yeni bölüm! Umarım beğenirsiniz.

Bir de küçük bir yıldız işareti var. Ona basabilir misiniz? E tabi bir de yorum yaparsanız hiç fena olmaz. 😘

Multimedia; Arya.

Abimin doğum gününden sonra aramızdaki her şey çok değişmişti. Artık eskisi gibi aramızda büyük duvarlar yoktu. Anladığım bir şey vardı; O da Yankı'nın benim abim olduğuydu. Doğum gününden sonra Aras'la pek görüşmemiştik.

Ve bugün okul vardı. Altıma siyah bir pantolon geçirdim ve üstüme de ince bir tişört giyip üzerine uzun örme hırkamı giydim. Okula Aras'la beraber gidecektik. Odamdaki banyoya girdim ve saçımı taradım. Sonunda odamdan çıkıp mutfağa indiğimde Aysel teyzenin kahvaltıyı hazırlamış olduğunu gördüm. Ona teşekkür edip Yankı'yı uyandırmak için merdivenlere yöneldim. Yankı'nın odasının önüne geldiğimde kapısını tıklattım. İçerden ses gelmeyince kapıyı yavaşça açtım ve kafamı kapının kapının aralığından uzattım. Tam tahmin ettiğim gibi uyuyordu. Sessizce yanına yürüyüp kolunu dürttüm.

"Abi, hadi uyan kahvaltı yapalım."

Yankı tek gözünü açıp etrafına baktı. Gözleri beni bulduğunda birkaç kez kırpıştı. Daha sonra gülümseyip kafasını salladı.

"Günaydın."

"Sanada günaydın. Hem dün erken yattın, bugün de geç kalktın. Hasta mısın?"

"Hayır, değilim. Sadece biraz yorgunum."

"Tamam, ben aşağıda bekliyorum."

Uykulu gözleriyle kafasını sallayıp yatağından doğruldu. Ben de o sırada odasından çıkmıştım. Mutfağa tekrar indiğimde Aysel teyzenin kızının kahvaltı yaptığını gördüm. Oda okula gidiyordu.

"Afiyet olsun Tuğçe. İstiyorsan bugün seni okula ben bırakabilirim."

"Zahmet olmasın Arya Abla, hem bugün arkadaşımla gideceğim."

"Sen bilirsin canım, derslerde bir sıkıntın olursa bana sorabilirsin."

"Teşekkür ederim." deyip gülümsedi. Tuğçe çok tatlı bir kızdı. Üstelik çok başarılıydı da. Özel bir kolejde tam burslu olarak okuyordu. Bu büyük bir başarıydı bence. Bende ona gülümsememle karşılık verip, Aysel Teyze'ye yardım etmeye koyuldum.

Biz işimizi hallederken Tuğçe kahvaltısını bitirmiş, okula gitmek için evden ayrılmıştı. O sırada Yankı mutfağa girdi ve masaya oturdu. Bende oturunca kahvaltı etmeye başladık

Yankı, "Sen de bizimle kahvaltı etsene Aysel Teyze." dedi.

"Sağolun evladım, ama ben sabah erken kalktım, yaptım kahvaltımı."

Yankı başını sallayıp kahvaltısına devam etti. Sessizlik içinde kahvaltımıza devam ederken, bu sessizliği bozan ben oldum.

"Bugün şirkete gidecek misin?"

"Evet gideceğim. Ne oldu ki?"

"İstersen Tekin Soysal konusunu Cüneyt abiyle konuş. Bu konuyu çözmemiz gerekiyor. Adam çığrından çıkıyor. Nasıl bir hırssa bu?"

"Haklısın. Konuşurum bugün. Hırsız olayından önce başka bir şey yapmış mıydı?"

Kafamı onaylar biçimde sallayıp cevap verdim: