CTBL8

1.9K 81 26
                                    

I'm so awake now, I'm fully alive when it's so early. The rises of the sun is not fully yet because it's six am in the morning. Hindi pa nag seven am ng matapos ko na ang pagbibihis at paglinis ng katawan ko. I have to this, I have to borrow some money to my boss and I hope it's gonna be fine. I'm hoping that It will be okay, It will be okay that I will withdraw in advance. I'm done with everything, lalabas nalang ang kulang para makapunta na. But when I'm about to go out, someone is knocking the door.

Who is this someone who is knocking on the door?

Sana naman hindi yung landlady, Ang aga-aga pa kasi eh. Hindi pa nga ako nakapanghiram ng pera tapos sisingit na agad siya. Sana naman marunog siya magpatawad. Hahanap at hahanap naman talaga ako ng paraan to pay the rent of the apartment.

I opened the door and speaking of her. She's here. She's really here. But she's in a good mood today. Is there any problem to her? May nangyari siguro maganda sa kanya. Yung sobrang ganda dahil sobrang saya ng mukha niya. Bakit kaya?

Kung minamalas naman ako. Takang taka akong tumingin sa kanya. Problema nito? Hindi ako makangiti dahil nga baka papalayasin ako kaya masaya siya ngayon.

Sobra talaga akong nagtaka sa itsura niya ngayon. Sobra kasi talagang good mood ang Madam eh. Ano ba kasing nangyayari sa kanya noh? Matanong nga.

"What's the meaning of that smile, Madam? You're acting weird. What happened to you?" I joked.

Baka sa paggogood time ko eh hindi na ako papalayasin kundi sasabihin niyang dito kana for good. Diba ang saya? Pero joke lang yan kasi hindi ko pa alam eh. Hope and wish ko lang talaga.

"You don't have to pay your bills and anything. Babawiin ko na ang sasabihin ko sayo kahapon." Ngumiti ito na napakalapad kaya hindi ko rin mapigiling ngumiti sa harap niya.

Ayus ha! Bakit naman kaya?

"Bakit po? Pagbigyan mo na ba ako na sa susunod na araw nalang ako magbayad?" Masuyu ko siyang tinignan. I make my face so sad para pagbigyan niya ako.

He smiled and In my thoughts she's really wierd. Pabitin pa kasi. Kanina pa nakangisi ang Madam eh.

"Hindi na kailangan, iha. Kasi may nagbayad na sa lahat ng utang mo sa akin. Ang gwapo ng boyfriend mo!" Pagkasabi niyang "ang gwapo ng boyfriend mo!" Kilig na kilig ito na parang teenager at sabay umalis sa harap ko.

Ano daw yun?

Boyfriend? Wala naman akong boyfriend eh. Sino naman ang maisip kung lalaki e, si Sebastian lang naman. Sobrang impossible naman kung siya ang nagbayad ng lahat.

Wala na nga kami. So, bakit niya pa babayarin? Wala naman kami. Wala nanakong saysay sa kanya. Diba nga laro lang kaya wala na siyang pakialam sa akin. Gago yun eh!

Papasok nalang ako sa trabaho. Mas maganda pa 'to kaysa iisipan ang lalaking gago na sinaktan ako. Niloloko at nilalaruan lang pala ako bakit ko pa aaksayain ang oras para isipin siya? No way to hell I will think him again.

Because I' m so happy and blessed today. I will treat myself to a nearest cupcake store here. Kahit naman minsan, illibre ko ang sarili ko para maging masaya ako. Thecbest itong gawin for yourself. And I'm craving now. Hindi pa ako nakakain. Whoever she or he is. I'm so thankful to you that I'm saved. You are saving my life to death.

And beside, hindi ako maniniwala o naniniwala sa iniisip ko na si Sebastian ang gumawa non. Asa pa ako non! Laking tanga ko na kung aasa at aasa pa ako ron.

Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon