CTBL34

1.2K 38 4
                                    

Chandellyzah's POV

So, Ayun. Pagkatapos namin manuod ay lumabas kami agad. Tawa ako ng tawa kay kean. Takot na takot pala siya sa horror. Kalalaking tao, takot sa horror. Nakakailang sigaw na siya sa loob ng sinehan at ako naman nakakailang tawa na rin.

"What are you laughing for? You creeping me out."

"Nah, natatawa lang akong isipin yung kanina, ang bakla mo alam mo ba yun? Dami kung tawa kanina." I teased at laughed harder and harder.

Tumawa naman ako habang siya ay nakasimangot at nakakunot ang noo. Binilatan ko siya at tumawa ulit. Napatingin tuloy yung mga tao dito sa mall dahil sa tawa ko kaya paglingon ko sa aking katabi ay wala na ito. Napalinga-linga ako at AYUN! Ang layu na niya, iniwan niya ako?

Okay lang, sanay na akong iwanan. Haha! Humugot ako? Anu ba yan. Tumakbo naman ako habang sinisigaw ang pangalan niya.

"KEAN! ANO KABA NAMAN, INIWAN MO AKO!"

Sigaw ko habang tumatakbo dito sa hallway ng mall. Mukha akong tanga dito, pinanuod ako ng mga tao. Ito kasing kasama ko iniwan ako, At ito ako ngayon tumatakbo na parang ewan.

"Tss. Ang ingay mo kasi, kaya nauna na akong maglakad." Tumigil siya pero hindi parin nakaharap kundi nakatalikod siya habang nakatayo at nakapamulsa. Hindi ko alam kung galit siya o ano dahil nakatalikod ito at hindi ko makita kung ano ang reaksyon niya. Lumapit ako at pumunta sa harapan niya.

On sunday afternoon.

"Okay, I'm sorry. Tara, kain tayo. Gutom na ako." Sabi ko at hinawakan ang kamay niya at nagsimula na kaming maglakad.

Inaasar ko kasi siyang bakla kay napikon ito. Ngumiti ako dahil he interwined his fingers to mine. Kinilig naman ako. Holding hands while walking. Sino bang hindi kikiligin? Kung isang napakagwapo ang kasama mo at pinagtitinginan pa ng mga tao. Grabe!

Nagtatalo kami ni kean dito sa gilid ng railings. Nagtatalo kami kung saan kami kakain. Gusto niya kasi dun sa MAX, eh ayaw ko naman dun kasi gusto ko dun sa Dimsum Break, ey ayaw niya din naman. Kaya heto, kami ngayon, nagtatalo.

"Dimsum nga kasi eh, masarap naman dun."

"No, Gusto ko dun sa MAX, ang sarap ng pizza nila oh." Sabay turo naman niya, kaya napasimangot ako at nagmamaktol.

"Ayaw ko nga eh, gusto ko dun sa Dimsum Break. Wag tayo dyan sa MAX, Puro pizza lang naman d'yan eh." Pagrereklamo ko at hinawakan ang kamay niya para kaladkarin na sana ng hinigit Niya ang aking kamay at napabalik sa aking pwesto.

"Okay, If ayaw mo sa MAX at ayaw ko rin sa Dimsum Break... Why don't we go to Mang Inasal, right?" Suggestion niya kaya tinititigan ko siya ng matagal at I give her the look -Sigurado-ka-ba-sa-sinasabi-mo-look-.

"Tss. Ayaw mo dun? Try mo akong dalhin dun kasi mukhang masasarap ang nirereserve nila. Dalian mo ng mag-isip baka umuwi ako at doon nalang sa bahay kumain."

"Okay, sa Mang-inasal nalang tayo. Sigurado ka bang marunong kang mangamay?"

"Tss, Oo naman. I'm sure. Tara na?" Sabi niya at nagthumbs up pa at nagsimula ng lumakad kaya sumunod naman ako.

Habang naglalakad kami ay biglang may sumigaw sa likod. Hindi lang sumigaw ng kung ano-ano. Sinigaw niya ang pangalan ni Kean. FULL NAME!

"KEAN JAMES CAMPBELL!!"

Sabay kaming lumingon ni kean at may isang babaeng sa hindi kalayuan na nakatayo. Isang magandang babae, mas payat pa sa akin pero sexy naman. Sinabi ko lang ang totoo, maputi siya at kalevel niya ang isang Kean James Campbell.

Lumapit ito sa amin.

Ngumiti ng napakalapad at ngumiti sa amin. Ay hindi pala.

Kay Kean lang siya nakatingin at ngumiti.

Parang wala ako dito. Sino ba siya?

"Hi James, I miss you!" Sabay yakap kay kean at hindi ko maiwasan na mapanganga at napaatras ng wala sa oras.

Sino bang hindi? Kung may babaeng nakayakap sa boyfriend mo at hindi mo kilala at parang hindi ka niya nakikita ng isang 'to.

Nakita ko naman na tumaas ang dalawang kamay ni Kean, senyales na gumanti siya ng yakap sa babaeng ito. Mas lalo akong naiinis, dahil sa dalawang ito.

Parang wala ako dito, ah? So ganern? Invisible na ako ganun?

Nag-uusap sila, hindi ko alam kung ano yun dahil hindi ko na naiintindihan dahil sa inis ko. Sino ba kasing hindi naiinis kung parang wala na ako dito sa harap nila?

Punyemas!

Ka ano-ano niya ba itong babaeng 'to?

Kean James's POV

"Omygod! I really really miss you James. Did you miss me? You don't remember me?"

Ilang minutes ko pang pinag-isipan kung sino ang nakayakap sa akin. Hindi ko kasi siya kilala at nangyayakap nalang bigla. Nang matandaan ko ay doon ko na lang napagtanto na niyakap ko rin siya.

Sino nga ba siya sa buhay ko? Siya lang naman ang babaeng gustong gusto ako pero hindi ko naman siya gusto. Mahal ko siya at gusto ko siya, pero bilang isang BESTFRIEND.

Oo, bestfriend ko siya. Kasama niya ako noon, ako ang kalaro, ang tagatanggol sa nang-aapi sa kanya noon. She's a victim of bullying kaya ganin ko siya tinrato. We're highschool at that time. Pinoprotektahan ko siya bilang aking kapatid. Special siya sa akin, pero hindi ko naman inaasahan na maiinlove at mahuhulog siya sa katulad ko.

Kaya ng mag second year college siya ay umalis siya patungo sa ibang bansa. Nagpaalam siya through Email, dahil ayaw niya daw na makikita ko siyang umiyak at gusto niya rin daw magmove on kasi binasted ko siya.

My mouth form a smiled when I remember those times.

"How are you, gummy?"

Why I call her gummy? It's because she always eating gummy jelly. That's her favorite.

"Kainis ka naman! I'm very great right now because of you! Let's go, Shopping. Let's eat together. I want to spent with you my whole one month in here."

She grabbed my wrist and starting walking. But I forgot that I have my girlfriend right now. I looked around to looked at my girlfriend. Damn it, where she is?

Chandellyzah's POV

Ang sakit sa dibdib. Yung feeling na busy kayo sa isa't-isa at masayang nag-aasaran pero sa isang minuto lang sa pagtawag ng babae ay mawawala na ako sa eksena? Yun ang pinakamasakit.

Umalis akong hindi ko sila inistorbo. Bahala sila sa buhay nila. Busy sa kakalandi. Bwusit.

Oo na, nagseselo na ako. Sino bang hindi magseselos sa lagay na yun? Kayo ba gusto n'yong mangyari na hindi ka na parang hindi nage-exist.

Kainis. Kaasar. Nakakbwusit.


Yan ang nararamdaman ko ngayon.

Naiinis ako kasi parang wala lang ako doon.

Naaasar ako sa kanila dahil hindi man nila ako pinansin.

At.

Nabubwusit ako dahil parang magboyfriend-girlfriend lang kung makayakap at hello? Nandun ako sa harap nila at girlfriend pa niya.

Uuwi ako at kumain nalang. Mas maganda pang ganun nalang baka mabwusit pa ako kung iisipin ko pa yun.


End of Chapter 34
#Vote & Comments<3

Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon