Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016

CTBL20

"She's..." Hindi pinatapos ni kean ang lalaki na magsalita dahil inunahan na niya na ito. Pero ako yung nabigla sa sinabi niya.

"She's my girlfriend." Kean said at inakbayan niya ako. While me is like "O" at bigla akong namula kaya yumuko ako.

She's my girlfriend

That words are always repeating in my mind.

Did he say that I'm his girlfriend? Yung totoo?

Inangat ko ang aking ulo and I looked at him with my eyebrows raised. Pinadilatanan ko naman siya but he just smiled at me and he faced them with a sweet smile.

"I see. So, how are you?"

"She's my girlfriend"

Hindi pa talaga ako nakakarecovered. Sh*t. Pinalabas niya na Girlfriend niya ako?

Eh kung sasabihin ko kaya ang totoo?

Ano ba ang iniisip nitong kumag na 'to. Nakakahiya! Natulala pa naman ako at napanganga sa sinabi niya.

"She's my girlfriend."

Bakit ba paulit-ulit sumagi sa utak ko ang mga kataga na yan. Just stop repeating and running in my mind.

"Paano ba kayo nagkakilala? Ang dali mong nakamove on ah." The girl smiled, devilishly. Nakakairita lang ha? I hate her smile. There's something wrong with her smile. I don't like it.

"Yeah. Madali lang naman, dahil hindi naman siya importante sa akin. We both heartbroken that time." Kean answered. Bumaling siya sa akin at ngumiti.

I remembered. Nakilala ko siya sa bar. Natawa ako ng kunti ng maalala ko yun. Gusto ko rin malaman kung sino yung nagdala sa akin sa apartment.

Sa wakas, sa mahabang usapan nakalabas na kami sa restuarant na yun at nandito na kami sa kotse niya. Ilang oras ba kami nandun?

Pero okay lang naman dahil hindi naman sa lahat ng oras ay nag-uusap kaming lahat. Pagkatapos kasi nun ay kumain na kami. Medyo hindi ko feel yung weather kanina eh.

Nalaman ko rin na yun pala ang bestfriend at ex-girlfriend ni Kean. Wow lang! Kaya pala may kakaiba sa babaeng yun. Pero matanong nga nitong isa kung bakit sinabi niya sa kanila na girlfriend niya ako.

Hindi kaya...

Hindi pa siya nakakamove on? Kaya ginawa niya lang akong girlfriend para mapatunayan sa kanila na nakamove on na siya.

"Boss, bakit mo yun ginawa?" Out of curiousity. I asked him para naman mabawasana yung mga tanong sa utak ko.

Gusto ko rin malaman kasi. Kating-kati na akong malaman. Sa pagkakaalam ko hindi kami couple para sabihin sa iba na girlfriend niya ako. Parang siya lang ang nakakaalam nun.

"Ang alin?" He answered and he started to engine his car. "Yung kanina. Yung sinabi mo." Naramdaman ko namang uminit yung pisngi ko.

When I remembered that words, that thing. I can't control but to feel embrassed. I can't help myself from blushing. Damn.

"About that? Im sorry about what I said. Just forget about that." He apologized while driving and looking at the road. He didn't bothered to look at me.

"Nakakamove-on ka na ba?" I honestly questioned him. But instead of answering my question he just drive silently and silently and silently.

Sa mahabang katahimikan ay gusto kung magsalita dahil hindi ko na kayang manahimik. When I opened my mouth to say a words ay nagsalita siya kaagad habang nakatingin sa daan at agad ko rin ikinagulat.

"Can we date?"

Date...

Hindi ako umimik, hindi ako nagsalita kahit isang letra. Nanatili akong nakatingin sa kanya na nanlaki ang dalawa kung mata. Hindi ko nga magawang magreact. Hindi niya ako matignan-tignan dahil nagdadrive siya pero I know naghihintay siya na sumagot ako.

But instead of sumagot ako ay hindi ako sumagot. Tinanong ko siya.
"What did you say? Date? The two of us? Why? Is that because of that girl?" I asked many questions. Isang sagot lang e, yung yes at no lang pero ang daming tanong. Chandellyzah Chao.

Bakit naman siya makipagdate sa isang katulad ko na isang hamak lang na isang sekretarya niya. Hindi kami ka-LEVEL. Walang-wala ako sa kanya. Dahil meron siya na wala ako. I can't reach him, so much.

I didn't expect this. Isang CEO sa isang malaking companya makikipagdate lang sa isang katulad ko na isang sekretarya lang. Nakakahiya naman sigurong tignan at mas lalong nakakahiya kung malaman sa iba na isang mayaman at isang dukha ay nagdedate. Marunong naman akong rumespeto sa kapwa at mas mataas pa sa akin.

Pero...

Wala namang masama siguro diba? Dahil date lang naman. Baka friendly date lang o baka itetreat lang niya ako dahil sa nangyari kanina.

To tell honestly, may meron sa loob ko na umo-Oo pero sa yung isa naman ay tutol. Ewan ko nalang talaga!

"I said, can we date? As in DATE." Ulit niya. As in date talaga? Inulit niya nga, so date talaga? "Just say yes or no. It's simple." Sabi pa niya ulit.

Dahil I have no guts to say yes or no. Sumagot ako sa wala sa sinabi niya.

"Ahm.. Ano kasii... Pwede bang pag-isipan ko muna?" I'm stammering. Curse me to death, roar!

"We're here. Okay, I let you think about our dates." Sabi nito. Nakapark na pala kami dito sa tapat ng apartment ko.

Nasabi ko na ba sa inyo na nakapasok pala yung kotse niya dito. Hays, mga mayayaman talaga pwedeng-pwede gawin ang gusto nila.

"Sige. Salamat." I sighed dahil hindi ko alam ang gagawin ko. Kailangan ko ng peace of mind. Para makapag isip-isip.

I need to be alone. I need to think not once or twice but I need to think carefully. To know if it's worth it to say yes or not.

★★★