Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016

CTBL19

I was standing here and looking at the person who is standing infront of me. I'm stuck. I don't know how to react at this moment. His wearing his famous expression. He's wearing his poker and serious face.

Hindi ko alam kung galit siya. Galit siya sa akin dahil sa trabaho ko o yung sinabi niya sa akin kahapon. I didn't know if it's really true and I have a reason why I'm not in my apartment and I'm was not there in his office.

I was about to say sorry when he pressed his one finger to my lips. "Where have you been?" Tanong niya at tinanggal ang index finger niya. Sasagot na sana ako ng magsalita na naman ulit siya.

"Im calling you so many times but your phone is off." Medyo tumaas ng bahagya ang boses niya kaya nabigla ako. Why he suddenly like this?

Sasagot sana ako ulit ng magsalita ulit siya. Bakit ba ayaw niya ako pasasalita-in? Bakit he act like this?

"It's late in the evening but you're not in your house." Lalong kumunot yung noo ko dahil sa mga tanong niya.

Ibuka ko sana yung bibig ko para sumagot sa mga tanong niya ay bigla niya akong kinaladkad at pumasok kami sa apartment ko.

"Hindi ka dapat umuwi ng gabi dahil delikado na." Sermon niya. Tatay ko ba siya o nanay? Kung makasermon daig pa yung parents ko. At ano ba ang paki niya?

"Sir, Do i have to explain to you? I think, wala namang dapat i explain diba? Kanina ka pa satsat ng satsat diyan. Ingay mo!" I said in irritated voice and Roll my eyes. Putcha! He's getting on my nerve.

"Damn, I'm waiting for you to come and I've been waiting for you in an hours." He dissappointedly said.

So this is the issue na hindi ko siya sinipot? Duh! Tumaas ang isa kung kilay. I don't know if he's joking around or not but i didn't mean it. I have a reason. And what's the point? Its not a big deal.

"Gaano ba yun ka importante at bakit ganyan ka?" Napabuga nalang ako ng hangin dahil dito sa kanya. Ts

"Because..." He paused at tumitig sa akin and the same as me. I looked at him.

Im waited for he's next words to say but he just looked at me in a seconds. Na wierduhan naman ako sa lalaking 'to. Ano ba talaga problema niya at bakit ganito siya kumilos?

"Okay, I have to apologize but can you explain why you suddenly like this?" I asked him and I sit on the couch. When he about to answered my question ay nagsalita agad ako.
"Ahh! It is because of my work with you?" Sabi ko ulit at tinaas ko pa yung index finger ko na para bang alam ko kung bakit naging ganito sya.

"Psh. Nevermind. Just go to your bed. I'll be going if I see you sleeping." he shrug and smiled at me.

Hindi ko talaga alam ang iniisip niya ngayon. Hindi ko rin alam kung bakit ganito siya. Napailing nalang ako at ngumiti nalang sa kanya.

"Sige. Im sorry. Bukas papasok na ako. You have to go na." I said.

"Okay. Goodnight." He answered and smile at me.

Nagising ako dahil sa tonog ng cellphone na parang may tumawag. D ko naman 'to phone dahil iba yung ringtone at hindi ko rin naman pinalitan. Nang binuka ko na yung mga mata ko ang isang tao ang nakaupo sa harapan ko. Nabigla ako sa nakita ko kaya napabalikwas ako.

"W-what are you doing? P-paano ka nakapasok?" Tanong ko sa kanya. Hiyang-hiya ako ngayon.

Bakit ba kasi nandito 'to?

At paano siya nakapasok?

Bigla kung tinignan ang phone ko dahil baka late na ako kaya napilitin siya na pumunta dito at kinuha ang keys para mabuksan. Nang tignan ko yung time eh wala pa naman kaya nagtataka akong tumingin sa kanya

"Hmm. Just take a bath, first." He smiled and he dragged me to the shower.

"Hey! You're weird, you know?" I shouted him when he closed the door. Tumawa lang siya at hindi ko na narinig siya.

Napaisip talaga ako ng dahilan ngayon kong bakit nandito siya?

I have to take a shower dahil ang init at mukhang ang langkit ng buong katawan ko. Pagkatapos ng lahat ay nandito kami sa loob ng sasakyan niya.

"Bakit kailangan ko pang sumakay dito? I can manage myself. you're my boss and I'm only a secretary. Baka mamaya ano pa ang iisipin ng mga yun."

Katulad na lang nung kumain kami ng sabay. Chinismisan ako! Ayaw ko naman maulit yun noh! NO WAY!
"We have to go somewhere." He answered. Pinaandar naman niya ang kanyang sasakyan.

Pinili ko nalang ang manahimik dahil baka ano pa maabut dito. Hindi naman Niya sinagot yung mga tanong ko. Lahat ng tinanong ko hndi sinagot. Mukhang wala akong panalo dito.

Saan naman kami pupunta?

Sinama niya ba ako sa business trip niya or sa meeting niya?

Napangiti naman ako ng walang dahilan pero bigla ulit yun napawi ng maisip ko na secretary niya pala ako kaya pwede niya akong isama basta tungkol sa bussiness niya.

And why should I?

Hours passed. Nakababa na talaga ako sa sasakyan niya. Mukhang mabaho na yung bibig ko dahil sa walang imikan. Wala kasi kaming imikan kanina at wala rin siyang balak magsalita kaya waley! Silence talaga ang show.

"Let's go." Sabi niya ng makalabas siya sa kanyang sasakyan at ganun din ako.

Kahit nagtaka man ako ay ngumiti na lang ako at sabay kaming pumasok sa isang mamahaling restaurant.

"Hey." Sabi ng katabi ko na nakaupo dito sa isang table. Sino pa ba? E yung boss ko. Oo, si kean ang kasama ko. "Oh, nandito na pala kayo." The guy said and he smiled.

Sila ba yung imemeet ni Boss?

Nang makaupo kami ay tinignan ko ulit silang dalawa.

I think, they're couple?

Ang ganda kasi ng babae at ang lalaki. Pero nang tinititigan ko yung babae ay parang nakatitig siya kay Kean.

Maybe I'm wrong or not? Pero yun ang nakita ko eh. Nakabalik ako sa sense ko ng magsalita ang lalaki. "She's..."

END OF CHAPTER 19.
Comment and Vote<3