Chandellyzah POV
"Excuse me, sir. May meeting kayo mamayang four PM." Pag-papaalala ko sa kanya.
Actually, sinabi ko na kanina gusto ko lang sabihin ulit baka nakalimutan niya. Remind lang kumbaga. It's two fiffty PM na kasi, malapit na ang oras at tsaka busy na busy siya sa ginawa niya ngayon.
"Yeah, I'm almost finish. Maayos na ba ang lahat ng pinapagawa ko sayo?" Sabi niya at tumingin sa direksyon ko.
Nakatayo kasi ako sa may gilid niya, sa hindi malayo at hindi rin malapit sa kanya. Sakto lang na marinig niya ang sasabihin ko at sakto ring marinig ko ang sasabihin niya.
"Yes, sir. Kanina ko pa natapos yun." Sagot ko.
Pinapagawa niya kasi yung mga kinakailangan sa meeting nya ngayong four pm. Kanina ko pa yun natapos, dahil madali lang yung pinapagawa niya.
"Okay. Just stay here, I have to go." Sinabi niya yan habang niligpit ang mga ginagawa niya kanina pa.
"Pero sir, wala pa namang four PM." Sabi ko sabay tingin sa wristwatch ko.
"I know, But I have something to do before that." Sabi niya at binitbit ang kanyang bag.
"Okay sir." Sagot ko habang nag okay sign sa kanya.
At tuluyan na siyang umalis na nagmamadali. Mukhang RUSH hour ah? Nagmamadali talaga. Mukhang mahalaga talaga ang kanyang gagawin.
"Hey wake up!"
Kainis naman oh! Ang sarap sana ng tulog ko tapos may panira? Damn. Ang saya pa naman ng panaginip ko.
Bumangon ako at umupo habang kinusot-kusot ang aking mga mata. Biglang may nakita akong paa na nakatayo sa aking harapan. Babae for sure, kasi hindi nakashort na maong, nakajeans na panlalaki o nakasuit katulad ng kay Kean.
Tiningala ko at yung babae na ang taray kung makasalita. Ano na naman kaya sadya nito at binubulabong pa yung tulog ko. Walangya to! Pero sa bagay, ano naman ang karapatan kung matulog dito? Eh, office to at hindi bahay.
"Oh Hi? Ms. Pretty secretary. By the way, I'm Laura May. Cousin of Kean James."
Napataas bigla yung isa kung kilay dahil sa sinabi niya. Cousin pala e, bakit kung makasagot dati, akala mo'y boyfriend talaga.
Tsk. Bat ba nagagalit ako? Ahh Basta! Hindi niya ako sinagot ng maayos. Pero may hawig naman sila, yung mata niya ang kapareho ni Kean.
"Im sorry about what I've done the last na nagkita tayo. Akala ko kasi one of the girls ka ni Kean. Pero secretary ka pala. And I think, You're kind naman." Pagpaliwanag niya at umupo sa kabilang upuan.
"Ahh, it's Okay." Simpleng sagot ko.
Kung maraming girls yung si Kean siguro, dahil sa ex girlfriend niya kaya naging ganun siya. Pagmamahal nga naman ang daming nagagawa. Bakit ba kasi ginawa yang salitang LOVE. Andami tuloy nabiktima at nasasaktan dahil sa love na yan.
Hindi ko naman masisisi yung nag imbento ng ganyan dahil may advantage naman siya, pero mas maraming DISadvantage. Grabe talaga yang love na yan! Siya talaga ang dahilan bakit ganito ako ngayon. Bakit andaming nagluluksa at nasasaktan.
Sa totoo lang, ayaw ko ng mainlove ulit. Kainis kasi, kahit isang beses lang yun pero parang paulit-ulit sa utak ko. Nagrerewind siya palagi. Mas maganda ng single keysa nasasaktan ka dahil sa kanya.
"Nasaan pala si Kuya?" Tanong niya habang may kinakalikot sa kanyang bag. I don't know what it is, di naman ako chismosa para alamin kung ano yan. Basta busy siya sa kanyang bag.
"Nasa meeting niya. Kanina pa yun umalis." Sagot ko at pumunta sa desk ng aking boss — Kean para linisin ang mga kalat dito, mga papers, folder at kung ano pa ang nandito, para naman hindi makalat pagdating niya. Ilalagay ko nalang sa makita lang niya di ko naman alam kung saan to ilalagay.
"Okay. By the way, bakit natutulog ka dito? Hindi naman 'to kwarto eh." She asked me.
Nakakahiya. Now I realize that what I'm doing earlier is such a embarrass for me. I bite my lips by cursing. So ashamed for me, really.
"I'm sorry, hindii ko alam na nakatulog pala ako. Pasensya niya."
Nakakahiya talaga! Patay ako nito sana hindi ako isumbong sa pinsan niya. Wala akong trabaho pagnagkakataon. Hays, nextime talaga mag-iingat na ko. Mawawalan ako ng trabaho sa gingawa ko, mukhang ngayon ko lang napansin na nakakahiya pala 'tong ginawa ko.
"You don't have to apologize. It's fine. I like you." She said and smiled to me at kinuha ang bag niya.
Hays, thanks for that. Ayaw ko talaga matanggal sa trabaho gayong, matagal-tagal na ako dito.
And what she said? She likes me? Gusto niya ako? But why? Ibuka ko na sana yung bibig ko para magsalita pero naunahan na niya akong magsalita.
"Bye. I have to go, pakisabi ni kuya na pumunta ako dito. Thanks." Pagkasabi niya ay lumabas na siya.
Ang boring naman, nandito lang ako sa loob ng office ng, ang sarap gumala pero mukhang di pwede kasi baka may pumasok dito. Ako pa ang may kasalanan kung may mawawala ditong mga gamit niya. Mukhang mamahalin talaga ang nandito, pagdating sa mga furnitures, at iba pang nandito.
My phone's beeping and I didn't tell you that I have one cellphone that's why I texted my boss. Kinuha nga niya yung phone number ko noon. Ang pangit naman kung wala siyang alam sa phone number ko. Alam nyo naman, isa po akong secretary ako kaya may contact talaga siya sa akin.
Kinuha ko ang cellphone ko sa upuan, sa upuan ko kasi nilagay. Tinignan ko ang cellphone ko at nakita kung siya pa pala yung wallpaper ko. Chan, your moving on. Wala na siyang papel sa buhay mo at wala na rin siya kaya from now on, kalimutan mo na.
Binura ko yung picture niya sa wallpaper at lahat ng nandto sa photos ko. Pagkatapos kong binura lahat ay pumunta ako sa message dahil may text.
Ewan ko kung saan galing. Pagbukas ko ay pangalan ni Sabrina ang nakalagay. Oo nga pala, siya yung kaibigan kung bago. May isa na akong kaibigan. Hiningi niya kasi yung number ko nung papauwi na kami. Kaya heto, nagtext siya ngayon.
From: Sabrina
Ateee, where are you? Meet me at ******** ASAP.
Anong ganap at tinext niya ako para pumunta doon?? Hindi pa naman ako pwede makalabas ngayon dahil wala pa yung boss ko. Baka dead end ko na pag naabutan niyang walang tao dito. Nagtype ako para sa irereply ko.
Bakit? Busy ako ngayon. Baka mamaya nalang.
Sinend ko at nagbukas ng new para itext yung boss ko. Magpapaalam lang ako. Baka kasi improtante yun dahil nagtext yung tao at baka may dinaramdam o problema.
Sir, magpapaalam lang sana ako na may pupuntahan ako. Emergency lang.
Sinend ko na rin at nilagay yung cellphone ko sa bag. Tsaka kinuha ang bimpo at salamin. Naglagay ako ng kuntin bimpo at nagsalamin. Mukhang okay naman yung mukha ko. Tao pa rin ako. Binitbit ko na yung bag ko at lumabas tsaka nilock ang pinto. Pagdating ko sa sinabi niyang lugar ay nakita ko na siyang nakaupo habang yung dalawa niyang kamay ay nasa panga niya. Parang may iniisip.ano bang nangyari at ganyan yan?
Naglalakad ako papunta sa kanya at napansin niyang nandito na ako ay ngumiti siya sa akin at tumayo.
"Ate gala tayo. Ang boring kasi sa bahay eh." Sabi niya habang nagtitwinkle ang mga mata niya
Heto lang ba problema niya at nagtext siya na pumunta dito at may pa ASAP-ASAP pa?
Ito lang pala? Bakit kailangan pa akong isama?
BINABASA MO ANG
Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016
Teen FictionNaniniwala ba kayo sa salitang Forever? Kasi sa case ngayon, hindi lahat ng tao ay naniniwala sa forever. Mabibilang mo na lang ngayon ang mga tao na naniniwala sa mga salitang iyon dahil sa ka-bitteran , broken-hearted, one sided love or Third par...