Can This Be Love? [COMPLETED] #Wattys2016

CTBL28

Chandellyzah's POV

3 days na ang nakalipas ng umamin ako sa kanya. Akala ko one sided love lang but I'm wrong. He even answer my feelings. He said that he loves me. And it's like Im in the cloud nine. I can feel the butterfly in my tummy.

He's so sweet. Pagkatapos ng aminan session namin. Mas matindi pa ang ginawa niya nung nagdedate palang kami. Ang kukulit niya. Natutuwa naman akong malaman na nag-iiba na siya.

Nagtext siya ngayon na magpapahinga muna daw ako dahil buong araw kami sa labas. Kain doon, kain dito. Laro doon, laro dito at kung saan saan kami pumunta.

Kumain pa nga siya ng streetfoods eh. Like isaw, kwek-kwek, fishball at marami pang iba ang kinain niya. Natikman na niya lahat ng streetfoods. Uminom pa siya ng juice— yung iba't-ibang klaseng flavor na nilagay sa jar. Kaya siya kumain ng mga ganyan kasi pinilit ko.

\\FLASH BACK//

"Ate, sampung isaw at sampung kwek-kwek" sabi ko kay ateng sabay bigay ng isang daan. Nakakamiss kumain nito. Ughh! Natatakam na akong kumain ng mga 'to. Tinusok ko yung kwek-kwek sa stick at nilagyan ng sauce.

Habang naglalagay ako ng sauce ay bigla akong napatingin sa kanya. Oo nga pala, may kasama akong mayaman. Heh! Ngumiti ako sa kanya at inalok.

"Kain na!" Masiglang sabi ko. Kumain ba siya ni'to? Ngumiti ako ng palihim.

"Ateng, pakibigay nga yung isaw sa lalaking 'to." Sabi ko sa nagtitnda at ngumiti na napakatamis.

Kitang kita naman sa mukha niya ang pagkagulat kaya napangiti nalang ako. He's so cute.

"I don't eat that." Kunot noong sagot niya. Wag lang niyang sabihin na madumi 'to o nandidiri siya dahil baka mapatay ko siya.

"Kumain ka kasi. Masarap yan. Trust me. Baka paulit-ulit kang kumain n'yan."

Kinain ko naman ang sampung kwek-kwek. Naubos na at kumuha ulit ako ng Sampung fishball.

YUMMY! Sabi ko sa isip ko.

Habang kumain ako ay bigla akong napatingin sa katabi ko. Bigla kasing tumahimik at sa hindi ko inaasahan. Kumain na pala siya at ang sarap ng kain niya. I smiled and I pinched his cheek, napatingin naman siya sa akin.

"What?" He said. Imbis na sumagot ako ay ngumiti lang ako.

- END OF FLASHBACK -

It's 8:30 in the evening at nakahiga ako ngayon dito. I already miss him. Ganito talaga basta mahal mo ang isang tao e, noh? Mamimiss mo siya kahit na magkasama kayo buong araw tapos pag wala siya mamimiss mo na agad. Napangiti ako.

Sa t'wing naiisip ko ang pagdedate namin at nung pag aminan namin. Hindi ko talaga magawang hindi mapangiti. Dahil naiisip ko pa rin ang kanina na magkasama kami. Ang saya ng araw na 'to. Basta kasama ko siya, palagi akong nakangiti. Mahal na mahal ko talaga yun.

KASALUKUYANG nagbibihis ako ngayon dahil pupunta ako kay sabrina. Gusto na naman daw niyang magpasama. Dahil goodvibes ako ngayon, edi go. Pagkatapos kung magbihis ay umalis agad ako sa apartment ko. Pumara ako ng taxi sa labas at sumakay.

When I heard my phone buzzing. Kinuha ko ang ito sa bulsa ng jeans na suot ko at tinignan ang message. It's sabrina.

Sabrina:

Nandito ako sa starbucks coffee. Where are you ate?

Nireplyan ko siyang "im on the way" na at itanago ulit ang phone ko. Habang nakatingin ako sa labas ng bintana ay muling nagvibrate yung phone ko. Kinuha ko ulit yung phone ko at tinignan ko sino ang tumawag.

-Kean James-

Where are you?

"I'm on my way to Starbucks Coffee. Magpasama kasi si sab e. Why?"

Sinend ko ito sa kanya pagkatapos binalik ko agad yung phone ko at tumingin ulit sa labas. Nang natanaw ko na ang lugar kung saan si sab ay pumara na ako at lumabas sa taxi. Pumasok ako sa starbucks coffee at nakita ko agad si sab na kumakaway sa akin.

I smiled at her at pumunta dun sa kinauupuan niya.

"Naboboring ka na naman ba sa bahay nyo?" Bungad ko sa kanya ng makaupo na ako sa harap niya.

She pouted her lips. "Duh! Hindi ka man lang magthank you." Sabi niya na parang bata na inagawan ng candy.

I laughed. "Bakit naman ako magthank you?" Tanong ko pabalik.

Why should I? May dapat ba akong ipagpasalamat sa kanya? As far as I remember. Wala talaga!

"Ayy! Hindi mo alam? Sa bagay, hindi mo talaga alam." She answered and gigled. She's really cute.

"May dapat ba akong malaman?" curious kung tanong sa kanya.

"Tinulungan ko kaya kayo para umamin. Haha" sabi niya tumawa

Ano daw?

"What?" I asked.

"Ang slow. Sabi ko, tinulungan ko kayo para umamin sa isa't-isa. Tinulungan ko si kuya nun. Nung time na hindi kita sinipot. Tinulungan ko lang siya" she explained at nagpeace sign.

I frowned as I heard her words.

"Kaya pala eh, tss. Pero okay naman. Thanks to you." I said and I gave my sweetest smile.

Kaya pala hindi ako sinipot dahil planado na ang lahat. Hays, pero okay naman. Tsk! Napaamin tuloy ako.

Tsaka kung hindi dahil sa babaeng 'to. Hindi maging ganun ang nangyari.

"Nah, He's totally inlove with you." Sabi niya at umirap na may ngiti sa labi.

Napangiti ako sa kakulitan niya. Totally inlove with me ha? I giggled in my mind. Im crazy inlove with him, too.

"And by the way, ate. Pumunta ka mamayang gabi sa bahay." Biglang sabi niya at ngumiti na naman.

Anong gagawin ko dun?

"Bakit? May birthday ba? May occasion na gagawin?" Tanong ko.

"Hmm. Let's say na Big occasion. Basta mamayang gabi." Sagot niya.

Okay... Pupunta nalang ako para malaman kung anong ganap dun.

"Kain muna tayo ate, gutom na ako." Reklamo niya. Um-oo ako at sabay kaming lumabas sa starbucks coffee.

End of chapter 28.

Vote & Comment<3

June 13 is coming. Back to school na. Hindi muna ako mag-a update. Mabusy na ako. Huhu