Chapter Thirty

1.2K 36 7
                                    

Unedited.......











Ella's POV

Pagkatapos ng dinner, actually hindi nga natapos dahil nag walkout ako hindi ko na alam kung ano ang ginawa nila kay Kristy, or kung kinomfort ba sya ulit ni Mama katulad kanina,Wala akong pakialam.

Pumasok ako sa kwarto, sa dati kong kwarto. Tiningan ko ang paligid katulad parin sya ng dati wala namang nag bago, maliban doon sa kulay ng bed sheet na siguro pinapalitan ng demonyetang yun.

Dito na ako sa room ko dati matutulog since nalinis na rin naman siguro wala na ng germs ni Kristy.

Bago matulog nag- ayos muna ako at nag palit ng pantulog.

Nahiga na ako sa kama, marami nangyari ngayong araw, nakakapagod din, d ko napigilang ngumiti because now I'm finally home.

Pinikit ko ang mata ko at tuluyan ng nakatulog.

-----------------------------------------

Dawn's POV

It's late in the evening but I still can't sleep. Kaya naisipan kung magpahangin sa veranda.

While zipping the glass of wine in my hand, Hindi ko maiwasang hindi manlungo, I never expect na ganito ang maidudulot ng lahat kay Gab, I keep asking myself why I act that way, lalo na kapag sila ni Kristy ang pinag-uusapan. I love my children, I love my daughter... but why I don't, I couldn't find answer in my question.

"You, also can't sleep?" tanong ng tinig mula sa likod ko.

Maybe, you know kung sino na yun. Of course it was Anton.

"Yeah." I said softly

"I'm sorry kung nasigawan kita kanina, Hindi ko naman gust----

"It's okay Hun, kasalanan ko rin naman, kasi nagpadala din ako sa init ng ulo ko. Kaya nasigawan din kita."

He took the glass in my hand and took a zip some content of it.

"Hun, This is the only thing that I'm begging you, please give some time to your daughter, not to Kristy. Diba, dati our main goal is mahanap si Gab at Mabigay sa kanya yung hindi mo nagawa sa maraming taon na hindi kayo magkasama? But you lose that chance, at ngayon binagyan kana ulit ng pagkakataon, wag mo ng makawalan.

"I will Hun, Babawi ako sa mga bata, babawi ako kay Gab."

"I will send Kristy back to Davao,"

"Wag muna Hun, just let her finish her studies here. Tapos saka mo sa pabalikin."

"But she can continue----

"Hun..... I'm wishing this ito na lang talaga."

"Ok..... but you won't treat here, katulad ng trato mo sa kanya ngayon, treat her nice but don't show too much affection in her, mas lalong humahaba ang sungay." Anton said

"Yes! Sir" I said lively

"Then Okay na? Matulog na tayo?"

"Tara." Ginaya niya ako papunta sa kwarto pero napatigil ako sa hallway.

"Mauna kana Hun, I just check the kids in their rooms"

"Ok." He said the continue walking

Nauna kung pinuntahan ang kwarto ni Ayisha. She grown so fast dati, ang liit-liit pa niya, kinakarga ko pa to dati, pero ngayon she already stands in her own feet. I kiss her forehead at lumabas na ng room.

Sunod kung pinuntahan si Jacobo, tulog na tulog rin yung prinsepe na namin. I look at my son, binatang binata na, siguro may nililigawan na to, pero sana wag muna. He really grown up like his father, baka maging politiko din to paglaki niya, I'll just support him. I also kiss his forehead and went to my last stop... in Gab's room.

I open the door, Gab is soundly sleeping, tulog mantika talaga kahit kailan. Inayos ko ang buhok na tumatabon sa mukha niya. I look at her closely, ngayon ko lang talaga gawa to. her eyes? Mukhang nakuha niya sakin, halos lahat, hindi ko alam kung ano ang nakuha nito kay Goma, siguro yung pagkamatigas ang ulo, yung pagiging makulit, kasi minsan ganun si Richard. Pero yung talino, Hindi ko alam kung saan niya na mana. Possible naman sigurong nag join force yung utak naming dalawa kaya ito yung kinalabasan. Kahit nagkahiwalay kami nitong si Chard but, we create a Beautiful disaster. She's beautiful disaster of my past that I'm trying to destroy dahil sa hindi ako nagiging mabuting ina sa kanya... I didn't give her my time, support , everything that mother should give to her daughter.

But then, of one last time, I know I'm always telling this, Marami ng chance ang ibinigay sakin pero sinayang ko lang kaya sa pagkakataong ito I won't let waste that chance again.

"I love You, Gab. I know you can't feel it, I doesn't show you, but promise from now on Mama, will always there for you na, I will always support you sa lahat, I won't leave you from now on." I kisses her forehead, before leaving the room.

I went straight to our room and took my deep sleep.

----------------------------------------------

Ella's POV

I heard the door closed.

I opened my teary eyes

"Sana ginawa nyo na yan noon Ma, hindi na sana umabot sa ganito."

-----------------------------------------

Pagpasensyahan nyo na yan lang nakayanan ng utak ko... hahaha. Sana kasi Ma, noon mo pa yan ginawa, sana tapos na tong story na to ngayon, happy ending na diba?


I hope you enjoy........

Thanks for reading <3

She Act Stranger for RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon