She Act Stranger for Revenge

Chapter Forty Two

Reminiscing the past................ 

Dawn's POV

Hindi ko rin maiwasang mapangiti, habang nanalala ang halakhak ni Gab kanina. Matagal ko na ring hindi naririnig ang ganung tawa niya, yung walang halong lungkot at hindi pinipilit. I sip the wine in the glass I'm holding ng biglang lumapit sakin si Richard sakin.

"Oh? I thought magpapahinga ka? Sina Lucy?" tanong ko sa kanya

"Hindi din ako maidlip eh. Nandoon sila sa loob tulog napagod siguro sa biyahe."

Tahimik kaming tinatanaw ang paglubog ng araw sa dagat. Nang magsalita ulit si Richard

"Payag ka ba talagang magkaboyfriend si Gab? Baka lukuhin lang sya ng lalaking yun." Sabi niya sakin

"Hindi mo ba nakita ang mukha niya kanina? Yung tawa niya? Ngayon ko lang sya ulit nakitang ganun. Hindi ko naman pipigilan kung ganun ang ikakasaya niya."

"Pero baka-----

"Kung masasaktan sya, natural lang naman yun sa relationships, kung hindi magiging sila atleast they tried, to work for it, and as a parents we are here to stand and guide their relationship dahil minsan na nating napagdaan yun."

"I don't trust that guy."

"Yun din ang sabi ng mga kaibigan ko dati that they don't trust you pero sinagot parin kita."

"Bakit naman satin na punta? Matagal nay un ah, akala ko nakalimutan mo na?" sabi nito

"Paano ko naman makakalimutan, ang tindi kaya ng kalokohang ginawa mo. Huling huli ka na nga ng harap harap, hindi mo parin inaamin at ako naman naniwala pa rin."

"Oh kasalanan ko ba naman yun?"

"Loko-loko!" sabi ko at hindi mapigilang tumawa. " Yun na nga ang problema sakin naniwala naman ako sa pinagsasabi mo."

Nagulat ako ng bila akong akbayan ni Richard.

"But, ito totoo to walang halong kalokohan. Thank you for almost two years na naging tayo, I admit that was one of the best relationships I had in my entire life."

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Pitikin ko kaya to? baka nanaginip lang to?

"Thank you also for bringing Gabriella in our lives, I know it was already late na nakilala ko sya pero it's better than never."

"It's my fault kung bakit late mo ng nakilala si Gab, ko lang san----

"May kasalanan din naman ako. If naniwala lang din ako sayo dati, kung binigyan kita ng pagkakataon ng hilingin mo sakin na mahalin na lang kita ulit. Baka sana tayo ang magkasama ngayon."

"Sana, but no regrets, we found the persons we destined to be, I found Anton, ikaw naman si Lucy. We are very lucky to have them." Sabi ko.

"Yes, we are. I never expect nga na titino pa ako. Akala ko forever chickboy na ako noon." Sabi nito habang napatawa

"Eh kasi nga walang forever kaya nagbago ka!" sabi ko nanapalakas na rin ang tawa. "Thanks to our partners, we will never be in this state kong hindi dahil sa kanila.

"Yes, their very supportive and understanding. Pero kaya pala kahit anong gawin nating pag-iwas sa isa't isa dati hindi natin magawa because were attach by our daughter."

"She grown so fast. Parang kailan lang ng iniwan ko sya dati kay Bianca tapos ngayon ayan na may boyfriend na."

"Don't worry, I'll keep on eye in that guy, if he hurt our daughter I break his neck." Sabi ni Richard

"Naku! Maawa ka naman doon sa bata, ka gwapo pa naman." Sabi ko.

"Sus! Hindi nga naawa ang Papa mo sakin noon. Muntik ng mabali ilong ko."

"What! Anong kinalaman ni Papa dito?" nagtatakang tanong ko ngayon ko lang ata narinig to.

"Hindi ba, niya nakwento sayo? Ilang linggo na tayong hiwalay noon pero pinuntahan niya ako sa condo ko, para lang suntukin."

"Ginawa ni Papa yun?" I was surprise hindi ko manlang nabanggit ni Papa sakin yun. Sa pagkakaalam ko nasa States na sya noon.

"Pero hindi ko naman sya masisi, sinaktan ko ang prinsesa nya."

"My father is just over protected, nag-iisang babae ako."

"Kaya nga, and I will make sure na kapag may gumawa din nun sa anak natin. Makakatikim din ng kamao ni Goma."

"Hay sus!" Napatingin ako sa basong nasa kamay ko. Wala na palag laman

"Gusto mo ban g wine? Kukuha ako?" tanong ko sa kanya

"Sure" he said and smiled

But I was on my way to Kitchen ng nakita ko si Gab na lumabas ng kwartong tinutulogan niya.

"Oh? you're awake na pala, your Dad is on the terrace. Kukuha lang ako ng wine." Sabi ko sa kanya. Kinukosot parin nito ang mata.

Without any response, naglakad sya. Bumalik ako sa terrace kong saan naroroon si Richard.

I stop for a minute, as I see the two of them. Naka unan ang ulo ni Gab sa balikat ni Richard habang ito naman ay nag kikwento.

Hindi ko naman mapigilang mapangiyak-ngiyak sa nakita ko. " I never thought this day would come." I whisper.

I wipe my tears at nagpatuloy na sa paglalakad

"Here's the wine!" sigaw ko ng malapit na ako sa likod nila.

------------------------------------------------------

Like, Comment, Share

Sorry sa grammars and spelling.....